نقش تعاونی های مسکن در منطقه 22 تهران

سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ساختمانی به چندین شکل مختلف انجام می‌شود. یکی از روش‌های سرمایه‌گذاری در این حوزه، شروع ساخت و ساز توسط یک سازنده است که واحدهای مسکونی یا تجاری را ساخته و آنها را به فروش می‌رساند. در این مدل، سازنده مسئولیت اجرا و مدیریت پروژه را بر عهده دارد و در نهایت سودها و خسارات از فروش واحدها به او تعلق می‌گیرد.

مدل دیگر سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ساختمانی است که دولت اقدام به انجام آن می‌کند. در این حالت، دولت سازمان یا نهادی است که پروژه را اجرا می‌کند و واحدها به افراد خاصی تعلق می‌گیرد. اما در نهایت، پیمانکاران و مراحل ساختمانی تحت نظر دولت پیگیری می‌شوند و دولت مسئولیت نهایی پروژه را برعهده دارد.

نوع دیگر سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ساختمانی تعاونی ساز نام دارد. در این روش، افراد یا گروه‌ها با کمک یکدیگر اقدام به ساخت و ساز می‌کنند. همه اعضای تعاونی در تصمیم‌گیری‌ها و هزینه‌ها شرکت می‌کنند و کلیه هزینه‌ها از ابتدای خرید زمین تا اتمام پروژه بصورت جمعی و مرحله‌ای پرداخت می‌شود. این نوع تعاونی‌ها ممکن است ریشه در یک سازمان یا نهاد داشته باشند یا توسط افراد شخصی تشکیل شوند.

این روش انعطاف‌پذیری بسیاری را در مدیریت پروژه‌های ساختمانی ارائه می‌دهد و افراد به صورت مشترک و مشارکتی در فرآیند ساختمان‌سازی شرکت می‌کنند. بیشترین تعداد این پروژه ها در منطقه 22 است  و برای اطاعات بیشتر متوانید تعاونی های مسکن در منطقه 22 تهران را بررسی نمایید . علت این امر این است که منطقه 22 تهران بیشترین مالکیت آن در اختیاز نهادهای دولتی علی الخصوص ارتش بوده است و به همین دلیل بیشترین آمار پروژه های تعاونی ساز در این منطقه وجود دارد

تعاونی های مسکن مناسب چه افرادی است ؟

تعاونی‌های مسکن به عنوان یک روش مناسب برای افرادی عمل می‌کنند که سرمایه اولیه کافی برای خرید یا پیش‌خرید یک واحد مسکونی ندارند. در این نوع پروژه‌ها، هزینه‌ها به صورت بخش بخش دریافت می‌شوند و به همین دلیل سرمایه‌ای که در طول زمان به پروژه باید تزریق شود، خردتر است.

به عنوان مثال، در مرحله خرید زمین، تنها هزینه مربوط به خرید زمین باید پرداخت شود. سپس هزینه‌های مرتبط با زمین و تراکم و هر عضو بر اساس سهمی که از پروژه دارد، به او تعلق می‌گیرد. به عبارت دیگر، اگر یک عضو آپارتمانی با مساحت ۶۰ متر مربع خریداری کرده است و قصد مشارکت در پروژه را دارد، باید به اندازه‌ی زمینی که برای ساخت آپارتمان ۶۰ متر مربع باید خریداری کند، سهم خود را پرداخت کند. در مراحل بعدی نیز شرایط به همین شکل باقی می‌ماند و پرداخت‌ها بصورت اقساطی انجام می‌شود. این روش به افراد امکان می‌دهد به صورت تدریجی و با توجه به توان مالی خود در پروژه مشارکت کنند و واحد مسکونی خود را بسازند.

مزیا و معایب مشارکت در پروژه های تعاونی ساز 

مشارکت در پروژه‌های تعاونی ساز دارای مزایا و معایبی است. از جمله مزایا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. پرداخت اقساطی: یکی از مزایای اصلی مشارکت در پروژه‌های تعاونی ساز، این است که اعضا می‌توانند هزینه‌ها را به صورت اقساطی و در طولانی مدت پرداخت کنند. این امکان به افرادی که سرمایه اولیه کافی برای خرید یک واحد مسکونی ندارند، این فرصت را می‌دهد تا به مرور زمان به مالکیت واحد مسکونی برسند.

2. مشارکت در تصمیم‌گیری: در پروژه‌های تعاونی ساز، اعضا دارای حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به پروژه، هزینه‌ها، و شرایط ساخت هستند. این مشارکت اعضا در تصمیمات جمعی می‌تواند به تضمین موفقیت پروژه کمک کند.

اما همچنین اینگونه پروژه‌های تعاونی ساز دارای معایبی نیز هستند:

1. مشکلات در پرداخت اقساط: به علت تعداد زیاد اعضا در پروژه‌های تعاونی ساز، ممکن است هزینه‌ها به موقع پرداخت نشود. این مشکل می‌تواند به تاخیر انجام پروژه و مشکلات مالی منجر شود.

2. سلب امتیاز اعضا: برخی تعاونی‌ها برای تضمین پرداخت‌های به موقع اقساط، به روش سلب امتیاز از اعضا اقدام می‌کنند. این به این معناست که اگر یک عضو اقساط خود را به موقع پرداخت نکند، امتیازش کاهش می‌یابد و ممکن است از ادامه مشارکت در پروژه منع شود.

3. طولانی بودن زمان ساخت: یکی از معایب اصلی پروژه‌های تعاونی ساز، طولانی بودن زمان ساخت است. زیرا ساخت و ساز یک پروژه بزرگ به سرمایه کلان و زمان زیادی نیاز دارد. اگر بخواهد به صورت بخش بخش انجام شود، زمان بیشتری می‌طلبد به عنوان نمونه زمان ساخت برج های خرازی چندین سال عقب افتاد اما در نهایت به عنوان یک شهرک عظیم در تهران به بهره برداری رسید .

4. تورم و افزایش هزینه‌ها: به دلیل این که قیمت‌های ساخت در پروژه‌های تعاونی ساز بروز می‌شوند، افزایش هزینه‌ها و تورم ممکن است به مشکلات مالی و افزایش مبالغ پرداختی توسط اعضا منجر شود و برنامه ریزی مالی آنها را تغییر دهد . 

تفاوت تعاونی سازهای دولتی و خصوصی 

تعاونی‌های ساز دولتی و خصوصی دارای تفاوت‌های مهمی هستند، که می‌توانند بر اساس نیازها و شرایط مختلف انتخاب شوند.

پروژه‌های تعاونی ساز دولتی معمولاً از سوی سازمان‌ها و نهادهای دولتی راه‌اندازی می‌شوند. این نوع پروژه‌ها از حمایت مالی و تسهیلات دولتی بهره‌مند هستند. مثلاً دولت ممکن است وام‌های مختلفی را به اعضا یا تعاونی‌ها پرداخت کند تا آن‌ها بتوانند برای ساخت واحدهای مسکونی به سرمایه‌گذاری کنند. همچنین، دولت ممکن است زمین‌ها را در اختیار تعاونی‌ها قرار دهد و به صورت اقساطی به اعضا واگذار کند. در ادامه، تعاونی باید برای انجام پروژه از اعضا کمک مالی یا مشارکت با یک پیمانکار دیگر جلب کند. نمونه ای از این تعاونی سازها را میتوانید در گزارش ساخت برج های ترنج ارتش مشاهده نمایید . 

پروژه‌های تعاونی ساز خصوصی اغلب به صورت شرکتی یا توسط یک شرکت خصوصی تشکیل می‌شوند. این نوع پروژه‌ها ممکن است به تنهایی یا با شرکت‌های دیگر همکاری کنند. تعاونی در این حالت باید برای تکمیل پروژه به سرمایه نقد و اجاره زمین نیاز داشته باشد. اعضا یا سهامداران تعاونی معمولاً مبلغی را به عنوان سهم سرمایه‌گذاری خود واریز می‌کنند. برای اطمینان از موفقیت پروژه، تعاونی باید به عنوان شریک موثری در عرصه ساختمان‌سازی شناخته شود و باید اعضا و سرمایه‌گذاران جذب کند.

هر دو نوع تعاونی ساز دارای مزایا و معایب خود هستند و انتخاب بین آنها بستگی به شرایط مالی، زمینه کاری، و اهداف پروژه دارد. تعاونی‌های ساز دولتی ممکن است به علت حمایت مالی دولت و تسهیلات بیشتر، مناسب‌تر برای پروژه‌های بزرگ و طولانی مدت باشند. از طرف دیگر، تعاونی‌های ساز خصوصی می‌توانند سرعت بیشتری در انجام پروژه داشته باشند و از انعطاف بیشتری برخوردار باشند.

جمع بندی 

در این مقاله، ما به موضوع تعاونی‌های ساز در صنعت مسکن پرداختیم. تعاونی‌های ساز به عنوان یک مدل مشترک برای ساخت واحدهای مسکونی به منظور تامین مسکن برای افراد و خانواده‌ها به ویژه در شهرها مورد بررسی قرار گرفتند.

در این نوع پروژه‌ها، افراد یا اعضای تعاونی با یکدیگر به منظور ساخت واحدهای مسکونی همکاری می‌کنند. تعاونی‌ها می‌توانند به صورت دولتی یا خصوصی تشکیل شوند. در تعاونی‌های ساز دولتی، دولت ممکن است از طریق وام‌ها و تسهیلات مالی به تعاونی‌ها کمک کند و یا زمین‌ها را اختصاص دهد. در تعاونی‌های ساز خصوصی، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خصوصی نقش اساسی را ایفا می‌کنند.

مزایای تعاونی‌های ساز شامل پرداخت اقساط به صورت طولانی مدت، مشارکت اعضا در تصمیم‌گیری‌ها و هزینه‌ها، و انعطاف در انجام پروژه است. از طرف دیگر، معایب آنها شامل تاخیرها در پرداخت اقساط، پیچیدگی‌های مربوط به مشارکت بسیاری از افراد، و تأثیر تورم بر قیمت‌ها می‌باشد.

تعاونی‌های ساز دولتی معمولاً برای پروژه‌های بزرگ و طولانی مدت مناسب هستند، در حالی که تعاونی‌های ساز خصوصی اغلب برای پروژه‌های کوچکتر و با سرعت بیشتر اجرا مناسب‌تر هستند. انتخاب بین این دو نوع تعاونی ساز باید براساس شرایط مالی، زمینه کاری، و اهداف پروژه انجام شود.