معاون وزیر راه و شهرسازی در توضیحاتی درباره مسکن چینی، اظهار کرد: "در این خصوص، اولویت دولت جذب سرمایه‌گذاران از چین است و نیازی نیست که به طور مستقیم به پاسخ انبوه‌سازان بپردازد."
موضوع حضور چینی‌ها در صنعت ساخت و ساز ایران از جمله مسائلی است که از زمان به زمان مطرح می‌شود و باعث ایجاد موج خبری می‌شود، اما به نتیجه‌ای نمی‌رسد و سپس به فراموشی سپرده می‌شود.
هفته گذشته انتشار گفتگویی از رامین گوران، دبیر انجمن انبوه‌سازان و صحبت از این که چینی‌ها زندانیان خود را برای ساخت مسکن به دیگر کشورها منتقل می‌کنند، سبب شد تا بحث مسکن چینی بار دیگر داغ شود.
هرچند گوران طی مصاحبه‌ای صحبت‌های خود را تکذیب کرده و سپس وزارت راه تکذیبیه منتشر کرد، اما همین اظهارنظر سبب شد تا سوالات و ابهامات درباره مسکن چینی مجددمطرح شود.
یکی از مواردی که در این زمینه مطرح می‌شود این است که آیا بخش خصوصی و انبوه‌سازان ما توانایی ساخت مسکن در مقیاس بالا را ندارند که صحبت از حضور چینی‌ها می‌شود. انبوه‌سازان در برابر این سوال، مواردی را مطرح می‌کنند از جمله این که می‌گویند، بخش داخلی ظرفیت و توانایی ساخت مسکن را دارد یا به تجربه‌های ناخوشایند حضور خارجی‌ها در صنعت ساختمان در دیگر کشورها اشاره می‌کنند و اخیرا هم که بحث حضور زندانی‌های چینی در ایران از سوی آنها به جنجالی در این زمینه ختم شد.
اما واقعیت چیست؟ آیا انبوه‌سازان مسکن از حضور چینی‌ها احساس خطر می‌کنند و نگران کاهش شدید قیمت مسکن هستند به همین دلیل چنین صحبت‌هایی می‌کنند و یا این که دلسوزانه در حال گوشزد کردن تجربه‌های گذشته هستند؟
هادی عباسی، معاون مسکن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی در مورد علت تکاپو و ارائه اظهارنظرهای عجیب از سوی انبوه‌سازان گفت: چرا من باید جواب انبوه‌سازان را بدهم؟ از خودشان بپرسید. مثل این است که می‌پرسند چرا دولت قبل مسکن مهر احداث نکرد، خب باید این سوال را از دولت قبل پرسید.
عباسی در پاسخ به سوال دیگری در مورد این که چرا اطلاعات بیشتری از نحوه حضور چینی‌ها در بخش ساخت و ساز کشور رسانه‌ای نمی‌شود، گفت: من موضوع را شفاف گفتم، اولویت ما جذب سرمایه‌گذار است.
ماجرای ساخت مسکن در کشور توسط چینی‌ها اولین بار نیست که مطرح شده، پاییز سال ۱۴۰۰ که سرآغاز ساخت مسکن دولتی به عنوان جایگزین مسکن مهر بود، برای اولین بار این صحبت مطرح شد، ولی کمی بعد سروصدای آن خوابید تا امروز. حالا این ماجرا در حالی جان گرفته و به تفاهم‌نامه منتهی شده که بررسی ساختار اقتصاد چینی‌ها نشان می‌دهد خودشان در این بخش با بحران مواجه شده‌اند و دعوت چشم‌بسته از آنان ممکن است مشکلات بازار مسکن ایران را تشدید کند.
از جمله این مشکلات این است که از حدود دو سال پیش تاکنون، شرکت‌های ساختمانی بزرگ چین در باتلاق بدهی‌های سنگین به بانک‌ها و سایر موسسات اعتباری گیر افتاده‌اند تا آنجا که مجموع بدهی شرکت‌های ساختمانی چین حدود ۳۹۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود. از سوی دیگر هم عادت قدیمی غول‌های چینی مبنی بر تحمیل قراردادهای یک طرفه به کارفرماهای خارجی آن هم با بیش‌برآوردی شدید در ارزش کارشان شدیدا نگرانی ایجاد کرده است.
با تمام این‌ها، این سوال پیش می‌آید که چه چیز موجب شده از چینی‌ها دعوت به کار در ایران شود؟ پاسخ به این سوال را در ادامه از ایرج رهبر، رئیس کانون انبوه‌سازان کشور، خواهید خواند.