باقری گفت: طبق گزارشی که سازمان تامین اجتماعی ارائه داد، ۲۱ درصد از کارگران حداقل‌بگیر و بیش از ۵۰ درصدِ کارگران سایر سطوح مزدی هستند، مابقی نیز بیش از ۳ تا ۷ برابر حداقل دستمزد دریافت می‌کنند.
محسن باقری، عضو کارگری شورای عالی کار، درباره جلسه سوم کمیته مزد اظهار داشت: "در صورتجلسه کمیته مزد آمده است که اعضا با تصویب مزد ملی، به همان روال قبلی، موافقت کرده‌اند و تحقیقات در خصوص مزد منطقه‌ای ادامه خواهد داشت." این جلسه در تاریخ ۹ بهمن‌ماه، یعنی روز گذشته، دوشنبه برگزار شده است. در این جلسه، موضوع مزد منطقه‌ای مورد بحث و نظرات اعضا جمع‌بندی شده است. در نهایت، صورتجلسه‌ای تهیه و تصمیم‌گیری درباره جزئیات آن به شورای عالی کار ارجاع داده شود.
باقری گفت: در متن صورتجلسه آمده که اعضا با تصویب مزد ملی، به همان روال سابق، موافقت کردند و قرار شد تحقیقات در خصوص مزد منطقه‌ای ادامه داشته باشد.
عضو کارگری شورایعالی کار افزود: در این جلسه به صورت مبسوط در مورد پراکندگی بیمه شدگان و کارگاه‌ها در کل کشور بحث شد و مرکز آمار نیز در رابطه با نرخ مشارکت و اشتغال و بیکاری توضیحات آماری ارائه داد.
باقری گفت: طبق گزارشی که سازمان تامین اجتماعی ارائه داد، ۲۱ درصد از کارگران حداقل‌بگیر و بیش از ۵۰ درصدِ کارگران سایر سطوح مزدی هستند، مابقی نیز بیش از ۳ تا ۷ برابر حداقل دستمزد دریافت می‌کنند.
وی گفت: این گزارش بر نظر گروه کارگری صحه می‌گذارد و نشان می‌دهد که ساختار تعیین مزد در ایران مترقی است و نیازی به منطقه‌ای کردنِ مزد نیست. ما در قانون کار چیزی به عنوان طبقه‌بندی مشاغل داریم که تعیین مزد متفاوت در صنایع مختلف و برای مشاغل مختلف از این قانون اعمال می‌شود.
وی تاکید کرد: بنابراین ایراد از تعیین مزد ملی برای حداقل‌بگیران و سایر سطوح نیست، بلکه مشکل، عدم تعیین مزد مطابق با دو مولفه‌ی سبد معیشت و نرخ تورم است که سبب شده دستمزد نتواند هزینه‌های زندگی را پوشش دهد و این وضعیت به معیشتِ کارگران آسیب وارد کرده است.
تفاوت بین مزد ملی و مزد منطقه‌ای از جهات مختلفی می‌تواند مشاهده شود. در ادامه، تفاوت‌های اصلی بین این دو را توضیح می‌دهم:
۱. تعیین میزان: مزد ملی توسط دولت یا سازمان‌های مرتبط به عنوان یک حداقل مشخص برای کل کشور تعیین می‌شود. این مزد در سطح ملی برای تمام شغل‌ها و مناطق یکسان است. در حالی که مزد منطقه‌ای براساس شرایط و عوامل محلی مانند هزینه‌های زندگی، تورم، شرایط اقتصادی و سایر عوامل محلی تعیین می‌شود. این مزد برای هر منطقه خاص یا حتی بین مناطق در یک کشور ممکن است متفاوت باشد.
۲. تاثیر عوامل محلی: مزد ملی به صورت یک حداقل مشخص در سراسر کشور تعیین می‌شود و معمولاً تاثیر نسبتاً کمی از عوامل محلی مانند هزینه‌های زندگی و تورم می‌پذیرد. در مقابل، مزد منطقه‌ای بیشتر تحت تاثیر عوامل محلی قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در منطقه‌های با هزینه‌های زندگی بالا ممکن است مزد منطقه‌ای بیشتر از مزد ملی باشد تا با هزینه‌های زندگی بالاتر سازگار شود.
۳. هدف و استفاده: مزد ملی به عنوان یک حداقل مشخص برای تضمین درآمد حداقلی کارگران استفاده می‌شود، در حالی که مزد منطقه‌ای بیشتر برای تطبیق درآمد با شرایط محلی و ایجاد تعادل در بازار کار در هر منطقه استفاده می‌شود.