مدیرعامل پیشین شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی گفت: اکنون اگر بنزین را گران کنیم تنها نتیجه‌ای که دارد اینکه دولت می‌تواند بدهی‌های خود را تسویه کند، تورم هم بالا می‌رود.
قیمت بنزین به عنوان یکی از مهمترین عوامل اقتصادی و اجتماعی در بسیاری از کشورها مطرح است. این قیمت تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نرخ ارز، قیمت نفت خام، سیاست‌های دولتی و تقاضا و عرضه قرار می‌گیرد. تغییرات در قیمت بنزین می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر روی هزینه‌های حمل و نقل، هزینه‌های مصرفی خانوارها و هزینه‌های تولید و صنعتی داشته باشد. این تغییرات می‌توانند به عنوان یک شاخص مهم برای اقتصاد یک کشور محسوب شوند.
عباس کاظمی درباره ساماندهی اوضاع بنزین در کشور اظهارکرد: بنده معتقدم در بحث حمل‌ونقل باید قوانین برنامه سوم توسعه اجرا شود یعنی حمل‌ونقل عمومی مبتنی بر ریل چه درون‌شهری و چه برون‌شهری باید توسعه داده شود، اکنون تمام خیابان‌ها و جاده‌ها مملو از خودرو شده، با وضعیت کنونی نمی‌توان پاسخگوی میزان تقاضای روزافزون بنزین بود.
وی افزود: اگر بتوانیم ریل را در یک برنامه ۱۰ ساله توسعه دهیم در واقع سهم مصرف بنزین را به برق بدهیم به میزان زیادی سوخت فسیلی کمتری سوزانده می‌شود، یعنی بیش از تمرکز روی خودروی برقی؛ باید ریل توسعه داده شود، زیرا علاوه بر بنزین؛ جاده‌ها هم کفاف خودروها را نمی‌دهند. اگر ریل چه درون‌شهری و چه برون‌شهری توسعه پیدا کند به لحاظ زیست محیطی هم به لحاظ توزیع سوخت و هم صرفه‌جویی انرژی موثر است.
مدیرعامل پیشین شرکت پالایش و پخش فراروده‌های نفتی گفت: با روش کنونی که همچنان سرمایه‌گذاری سنگین داشته باشیم که تعداد خودرو و پالایشگاه را زیاد کنیم و تولید بنزین را افزایش دهیم و همچنان هوا را آلوده کنیم در واقع منجر به عدم بازگشت سرمایه شده‌ایم، اما اگر ریل برقی را توسعه دهیم به شدت مصرف انرژی کاهش می‌یابد و تنوع سوختی هم ایجاد می‌شود. قوانین برنامه سوم توسعه، برنامه‌های بعدی و قانون اصلاح الگوی مصرف هم بر این موضوع تاکید داشته است، این قوانین باوجودی که بامنطق بوده‌اند، معطل مانده‌اند.
وی بیان کرد: با وجود ۲۶ میلیون خودرو و ۱۴ میلیون موتورسیکلت که سال به سال هم بر تعداد آنها اضافه می‌شود، در حالی که اوضاع خیابان‌ها، فضای اتمسفر، میزان و کیفیت تولید سوخت تغییر نکرده چگونه می‌توان مشکل بنزین را حل کرد؟ به نظر بنده باید سیاست کلی انرژی بر حوزه برق چه ریلی و چه خودروی برقی تمرکز کند، هر قدر هم که در حوزه بنزین سرمایه‌گذاری کنیم جواب نخواهد داد، زیرا مصرف‌کننده در بازار هم اضافه می‌شود، بنابراین با این روش به جایی نخواهیم رسید.
کاظمی تاکید کرد: باید قوانینی که قبلا در حوزه حمل‌ونقل برقی در کشور مصوب شده؛ اجرا شود، مجلس و دولت باید این قوانین معطل مانده را به اجرا برسانند و برق سهم قابل توجهی در سبد انرژی داشته باشد، اگر به این شکل عمل نکنیم راه‌حلی برای حل مشکل سوخت و حمل‌ونقل نخواهیم داشت. بعبارت دیگر باید با تغییر سیاست حجم مصرف هیدروکربور را در کشور کاهش دهیم، باید سرمایه‌گذار به جای پالایشگاه روی برق تمرکز کند در این صورت مطلوب‌تر به جواب می‌رسیم تا اینکه بخواهیم همچنان کمبود بنزین را جبران کنیم. با این رویه این چرخه تا هر زمان که ما اقدام به تولید بیشتر خودرو و بنزین کنیم همچنان ادامه خواهد داشت.
وی با بیان اینکه وضعیت اتوبان‌ها با وجود انبوه خودروهای بنزین‌سوز و هوا سیگنال‌های نگران‌کننده ارسال می‌کند، افزود: این اوضاع نشان می‌دهد که برای ریل، انرژی الکتریکی و حمل‌ونقل عمومی برقی سهمی در نظر نگرفته‌ایم.
مدیرعامل پیشین شرکت پالایش و پخش فراروده‌های نفتی تاکید کرد: اکنون به جایی رسیده‌ایم که افزایش قیمت بنزین دیگر جواب نمی‌دهد و راهکار تلقی نمی‌شود جز اینکه تورم را بالا می‌برد، اگر از ابتدای انقلاب و همان سال ۱۳۵۶ به صورت پلکانی اقدام به افزایش و واقعی کردن قیمت بنزین می‌کردیم؛ به وضع مطلوب می‌رسیم، اقتصاد نیز خود را تنظیم می‌کرد اکنون اگر بنزین را گران کنیم تنها نتیجه‌ای که دارد اینکه دولت می‌تواند بدهی‌های خود را تسویه کند، تورم هم بالا می‌رود چون ریال در جامعه زیاد می‌شود. حقیقت این ماجرا نشان‌دهنده ضعف در برنامه‌ریزی کلان کشور است، در تمام دنیا انرژی را با حمل‌ونقل و صنایع انرژی‌بر تنظیم می‌کنند اما در ایران این برنامه‌ریزی وجود ندارد یعنی نفت، صنعت و وزارت راه هر کدام به صورت مجزا کار خود را پیش می‌برند و با هم هماهنگ نیستند، در حالی که حمل‌ونقل، انرژی و صنایع انرژی‌بر باید باهم هماهنگ پیش بروند، اگر همین روال ادامه پیدا کند مشخص نیست که ۱۰ سال آینده وضعیت سوخت، هوا انرژی به کجا برسد، بنابراین باید در سیاست‌ها تجدیدنظر صورت گیرد.
وی با اشاره به واردات بنزین اظهارکرد: اکنون بالانس بنزین در کشور منفی است، بنابراین واردات گریزناپذیر است، ضمن اینکه اگر بخواهیم به فکر کیفیت بنزین باشیم و اکتان را بالا ببریم، میزان تولید کم می‌شود و این در حالی است که اکتان بالا الزام است، در این رابطه نیز باید چاره‌اندیشی شود اما در هر حال اصل راه‌حل این است که روی برق و حمل‌ونقل برقی تمرکز کنیم و به این ترتیب فشار روی بنزین کمتر می‌شود.
کاظمی درباره میزان مصرف انرژی در صورت استفاده از خودروی شخصی و مترو گفت: طبق آماری که دهه ۸۰ از سوی بهینه‌سازی مصرف سوخت عنوان شده بود با استفاده از مسیر مترو برای تردد نفر-کیلومتری در تهران ۱۲۰ کیلوژول انرژی مصرف می‌شد در حالی که با خودروی شخصی ۲۸۰۰ کیلوژول انرژی به مصرف می‌رسید نتیجه اینکه باید بررسی شود با این روش چقدر در مصرف بنزین و آب صرفه‌جویی می‌شود، چقدر هوا پاک‌تر خواهد بود، اگر در حمل‌ونقل درون‌شهری و برون‌شهری ریل برقی توسعه پیدا کند، هم ایمن‌تر و هم اینکه از نظر اقتصادی و محیط‌زیست به صرفه و مطلوب‌تر است.