شنیده ها حکایت از آن دارد که قرار است از سد لار برای انتقال آب به شرق تهران کمک گرفته شود.
گفته می شود که شرق تهران، حساسیت بالا تری نسبت به غرب تهران دارد و به همین دلیل قرار است که از نشتی سد لار برای انتقال آب به شرق تهران استفاده شود.
حبیبی معاون بهره برداری آب منطقه‌ای تهران، گفت: متولی تأمین آب استان تهران هستیم و از طریق سدهای پنجگانه و حفر چاه به کمک آب‌های زیرزمینی که آب شرب را مردم تهران را تأمین می‌کنیم، دارند.
وی ادامه داد: خشکسالی‌ها بر کسی پوشیده نیست و در روزهای اخیر شاهد بارش‌هایی هستیم و در سال جاری و تلاش همکاران از قطعی آب شرب جلوگیری شد و در کنار آن از مردم خواهشمندیم که استانداردهای صرفه‌جویی را انجام دهند تا بتوانیم خشکسالی را پشت سر بگذاریم.
به گفته حبیبی، هم اکنون ۲۶۰ میلیون متر مکعب مجموع آب پشت سدهای پنجگانه است اما امیدواریم با بارندگی‌های بعدی مشکلی در تابستان نداشته باشیم.
وی ادامه داد: سامانه شرق تهران حساسیت بیشتری نسبت به سامانه غرب دارد و باید نسبت به آن هوشیار تر باشیم. به همین دلیل پروژه‌هایی در دستور کار داریم به عنوان مثال از محل نشتی سد لار انتقال آب داریم که از این طریق سامانه شرقی تقویت میشود.
طول این سد قدیمی، در قسمت پایین ۳۶ متر و در قسمت بالا و تاج سد ۸۸ متر است. کلّ ارتفاع سد ۲۱ متر است که ۷ متر آن شالوده و ۱۴ متر دیواره سد است.
سد لار دارای سه دریچه اصلی است: ۱ ـ یک دریچه روی زمین با ابعاد ۲*۱ متر قرار دارد و احتمالاً به مرور زمان در زیر خاک مدفون شده است. ۲ ـ دریچه های وسط کمر سد. ۳ ـ دو دریچه در قسمت بالا.
سد لار از ۴ ستون (قطعه) ۲۰ متری تشکیل شده و دارای دو تونل عرضی و دو تونل طولی است.
سد در سال ۱۳۲۷ ساخته شده و ساخت آن حدود سه سال طول کشیده است. هزینه‌ی ساخت آن بالغ بر ۴۰۰ هزار تومان بوده که ۲۰۰ هزار تومان یعنی نیمی از هزینه را دولت وقت داده و نیمی دیگر را مردم متقبل شده‌اند. این نشان می‌دهد که مردم لارستان از زمان‌های گذشته خیّر و سخاوتمند بوده و در جهت رضای خدا و کارهای عام المنفعه همواره پیشقدم بوده‌اند.
سد لار توسط غلامرضا پهلوی برادر محمدرضا پهلوی کلنگ‌زنی شده که در مراسم آن، آقایان عبدالرحمان فرامرزی نماینده‌ی وقت لارستان بزرگ (شامل بندرلنگه، گاوبندی، بستک، لامرد، مهر، خنج و گراش و اوز) در مجلس شورای ملی و سردبیر روزنامه کیهان، فریدی و فرماندار وقت، مهندس فرانسوی آن به نام ”مستر دانیلی“ و کارگران زحمت‌کش، حضور داشته اند. بیشتر استادان و کارگران مشغول احداث سد، تبریزی و از نیروهایی بوده اند که در شهر تبریز علیه دولت آن زمان قیام کرده بودند، و دولت آنان را با خانواده به لارستان و شهر لار تبعید کرده بود. علاوه بر استادان و کارگران تبریزی که تعدادشان زیاد بوده است در بین آنها حدود ۵۰ تن استادان و کارگران لاری و حدود ۳۰ تن هم کارگران گراشی بوده‌اند.