رئیس شرکت عمران شهرهای نوین اعلام کرد که در ماه بهمن، ۱۰ هزار دستگاه واحد مسکونی مسکن مهر را که در شهرهای نوساز باقی مانده است، به بهره‌برداری خواهند رساند.
جعفری عنوان کرد: اکثریت این ۱۰ هزار دستگاه واحد باقیمانده از طرح مسکن مهر در شهرهای پردیس و مهستان (هشتگرد) به زودی افتتاح شده و به مجموع تعداد واحدهای مسکونی تحویل‌داده‌شده در شهرهای نوپا در عهد دولت سیزدهم اضافه خواهند شد که تعداد آنها از ۴۵ هزار واحد فراتر می‌رود.
مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید گفت: تمامی واحدهایی که در شهرهای جدید به بهره‌برداری می‌رسد با تامین سرانه‌های آموزشی، بهداشتی، فرهنگی و موارد دیگر است و در شهرهای جدید توجه به کیفیت زندگی مورد تاکید است.
شرکت عمران شهرهای جدید متعهد است تا علاوه بر ساخت واحدهای نهضت ملی مسکن، ساخت واحدهای باقیمانده مسکن مهر شهرهای جدید را نیز به اتمام برساند.
وظیفه دولت در اختصاص تسهیلات مسکنی شامل موارد زیر می شود:
تنظیم‌گری و قانون‌گذاری: دولت‌ها مسئول تدوین قوانین و مقرراتی هستند که می‌توانند بر بازار مسکن تأثیر بگذارند. این موارد می‌تواند شامل مقررات زمین‌شهری، ساخت‌وساز، استانداردهای ساختمان‌سازی، و حقوق مستأجران و موجران باشد.
اعطای تسهیلات مالی و یارانه‌ها: دولت‌ها ممکن است تسهیلات مالی نظیر وام‌های مسکن با بهره پایین یا یارانه‌هایی برای کمک به افراد و خانواده‌هایی که توانایی تأمین هزینه‌های مسکن را ندارند، فراهم آورند.
ساخت و تأمین مسکن اجتماعی: دولت‌ها ممکن است در ساخت مسکن‌های اجتماعی برای افراد کم‌درآمد دخیل باشند تا اطمینان حاصل کنند که همه افراد دسترسی به مسکن امن و مقرون‌به‌صرفه دارند.
برنامه‌ریزی استراتژیک: دولت و نهادهای وابسته باید برنامه‌ریزی‌های درازمدتی برای تأمین مسکن داشته باشند که ممکن است شامل توسعه زیرساخت‌ها، بهبود حمل‌ونقل عمومی، و توسعه پایدار شهری باشد.
تضمین حقوق مالیاتی و بیمه‌ای: دولت‌ها می‌توانند تسهیلات مسکن را از طریق ارائه معافیت‌های مالیاتی یا مشوق‌های مالیاتی بهبود بخشند و همچنین می‌توانند برای مسکن، بیمه‌های مربوط به فاجعه‌های طبیعی یا دیگر حوادث غیرمترقبه را فراهم آورند.
پشتیبانی از تحقیقات و نوآوری: دولت‌ها می‌توانند در پژوهش‌های مرتبط با بهبود کیفیت ساختمان‌ها و کارآیی انرژی و همچنین توسعه مواد ساختمانی جدید سرمایه‌گذاری کنند.
استفاده مناسب از منابع زمینی: دولت‌ها وظیفه دارند که از منابع زمینی به صورت موثر استفاده کنند، از جمله اطمینان از اینکه زمین کافی برای توسعه مسکن وجود دارد و همچنین پیاده‌سازی طرح‌های توسعه‌ای که جوامع را در بر می‌گیرند.
توجه داشته باشید که وظایف دقیق و سیاست‌های دولتی ممکن است با توجه به قوانین و شرایط هر کشور متفاوت باشد.
مسئولیت پیشبرد پروژه‌های مسکنی معمولاً بر عهده بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی است. هر کدام از این بخش‌ها وظایف و مسئولیت‌های معینی دارند:
وزارت‌خانه‌ها و ادارات دولتی: وزارت‌خانه‌هایی نظیر وزارت راه و شهرسازی، وزارت مسکن و شهری، یا نهادهای مشابه در کشورهای مختلف، اصولاً سیاست‌گذاری‌های کلان در حوزه مسکن را بر عهده دارند. آنها ممکن است بودجه‌ریزی، تعیین اولویت‌ها، صدور مجوزها و اعطای تسهیلات مالی را نیز مدیریت کنند.
شهرداری‌ها و مقامات شهری: مسئولیت پیشبرد پروژه‌های محلی مسکن غالباً بر عهده شهرداری‌ها و نهادهای شهری است که شامل برنامه‌ریزی استفاده از زمین، صدور مجوز ساخت‌وساز و نظارت بر توسعه‌های شهری است.
سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان خصوصی: در بسیاری از موارد، بخش خصوصی نقش مهمی در ساخت و توسعه پروژه‌های مسکنی دارد. توسعه‌دهندگان مسکن مسئول تأمین مالی، طراحی و ساخت پروژه‌ها هستند.
بانک‌ها و موسسات اعتباری: این نهادها با ارائه وام‌های مسکن به خریداران و سازندگان، نقش کلیدی در تأمین مالی پروژه‌های مسکن دارند.
مؤسسات غیردولتی و خیریه‌ها: برخی موارد مانند ساخت و ساز مسکن مقرون به صرفه یا کمک به جوامع در معرض خطر، توسط مؤسسات غیرانتفاعی یا سازمان‌های خیریه پیشبرد می‌شود.
مشاوران، مهندسان و پیمانکاران: این گروه‌ها در جنبه‌های فنی و اجرایی پروژه‌های مسکن از جمله طراحی، مهندسی و ساخت‌وساز نقش دارند.
جامعه محلی و ساکنان: به‌ویژه در پروژه‌های توسعه و بازسازی، این گروه می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های محلی مشارکت داشته باشند و بر نتایج تأثیر بگذارند.
توجه به این نکته مهم است که همه این بخش‌ها باید در کنار هم و به‌صورت هماهنگ عمل کنند تا پروژه‌های مسکنی به صورت اثربخش و کارآمد پیش برود. هر یک از بخش‌ها با توجه به نقشی که دارند، باید مسئولیت‌های خود را به‌درستی ایفا کنند تا یک پروژه مسکنی از ابتدای طرح تا اجرا و در نهایت تحویل به ساکنان به موفقیت برسد.