با گذشت بیش از هفتاد روز از عملیات طوفان الاقصی، درگیری ها بین نیروهای رژیم صهیونیستی و حماس دارد. دیگر گروه های مقاومت از جمله حزب الله و انصارالله نیز در تلاش برای مقابله با تجاوزات تل آویو هستند. در همین راستا حماس نیز می گوید هیچ صحبتی از مذاکره قبل از توقف تجاوز وجود ندارد و اشغالگران گزینه‌های زیر را دارند: گزینه شلیت یا گزینه سربازانی که با گلوله همرزمان‌شان کشته می‌شوند یا گزینه رون آراد. از سوی دیگر کاخ سفید نیز معتقد است که توافق قریب الوقوعی در مورد آتش بس انسانی جدید در غزه وجود ندارد و طرف های درگیر هنوز به مرحله ای مهمی در روند تبادل اسرا نرسیده و به نظر می رسد جنگ در روزهای آتی شدت بگیرد. مهدی کردی کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرآنلاین، به بررسی اهداف اسرائیل از تدام جنگ در غزه پرداخت که در ادامه مشروح آن را می خوانید:
جنایت فوق را از چند منظر می توان مورد بررسی قرار داد. در وهله اول اسرائیل به دنبال این است که زمینه تداوم مقاومت در نسل های آینده فلسطین را از بین ببرد. پس بهترین راه برای این منظور؛ قتل عام فلسطینیان است. به نوعی اسرائیل با این جنایت در حال نسل کشی می باشد. تاکنون طبق آمار رسمی منتشر شده؛ رقمی در حدود نوزده هزار فلسطینی؛ از فردای عملیات هفتم اکتبر به شهادت رسیده اند. تا حدود ۲۵ روز قبل؛ بیش از چهار هزار و شصد کودکان فلسطینی در جریان حملات اسرائیلی ها کشته شدند. قطعا این میزان از کشتار؛ بر روی میزان موالید و تولید نسل مردم غزه؛ تاثیر بسیار منفی خواهد داشت که سالها و دهه های آینده؛ پیامدهای مصیبت بار خود را نشان می دهد. از سوی دیگر اسرائیل در صدد است با تداوم حملات خود و از بین بردن مقاومت فلسطین؛ زمینه تثبیت حضور همیشگی خویش در غزه را فراهم نماید. چراکه به دنبال این است که برای همیشه خود را از دست مقاومت فلسطین راحت نماید. در این زمینه لازم به ذکر است نتانیاهو اخیرا اعلام کرده است تل آویو حتی پس از پایان عملیات نظامی خویش در غزه؛ قصد تخلیه این منطقه را ندارد.
برای مثال رژیم اسرائیل در این زمینه تلاش می کند مناطقی را که اطمینان دارد کودکان غزه در این موقعیت ها حضور دارند؛ هدف قرار دهد. برای مثال می توان به حمله موشکی این رژیم به پارکینگ بیمارستان الاهلی اشاره نمود که تمرکز کودکان در آنجا قرار داشت.
از سوی دیگر اسرائیل تلاش دارد به وسیله این جنایات؛ از غزه برای مردم آن زمینه سوخته درست کرده و آنها را ناچار به مهاجرت از آنجا نماید. چراکه در این صورت تل آویو می تواند بسیار راحت تر بر غزه مسلط شود و زمینه اتفاق دیگری مانند آنچه در عملیات طوفان الاقصی اتفاق افتاد را از بین ببرد.
نکته دیگر تلاش شخص نتانیاهو برای طولانی کردن جنگ به منظور فرافکنی بحران هایی می باشد که شخص خود او در سرزمین های اشغالی با آنها دست به گریبان می باشد. قطعا نتانیاهو پس از پایان جنگ؛ در خصوص بسیاری از موارد؛ از جمله پرونده های فساد خویش؛ تداوم اعتراضات به لایحه اصلاحات قضایی و غافلگیری وسیع در مقابل عملیات طوفان الاقصی پاسخگو باشد. بنابراین تا حد امکان تلاش می کند جنگ را طولانی تر نماید؛ بلکه مفری برای خلاصی از این بحران ها پیدا نماید.
این جنگ حتی از جنگ های دیگر هم بدتر است. چراکه ملاحظه می شود تاکنون رقمی نزدیک به ۱۹ هزار انسان کشته شده اند که با سرجمع آمار غیر رسمی؛ چیزی در حدود ۲۵ هزار نفر هم می شود. اما هیچ اقدام بازدارنده موثری در مقابل جنایات رژیم اسراییل انجام نمی شود. اگر در هر موقعیت دیگری بود؛ به احتمال بسیار زیاد آمریکا با ابزار حقوق بشر و با توسل به دکترین مسئولیت حمایت وارد عمل شده؛ این کشتار و جنایات را مصداق نقض صلح و امنیت بین المللی تلقی نموده و تلاش می کرد این پرونده را ذیل ماده ۴۲ فصل هفتم منشور ملل متحد برده و از شورا مجوز توسل به زور و یا همان حمله مستقیم نظامی را بگیرد. چنانکه در پرونده لیبی؛ با وجود حجم کشتار به مراتب کمتر از این؛ ظرف مدت بسیار کوتاهتری آمریکا همین اقدام را انجام داد و با صدور مجوز توسل به زور توسط شورای امنیت؛ رژیم قذافی هدف حملات پیمان ناتو قرار گرفته و ظرف مدت ۶ ماه ساقط شد.
اما در این پرونده ملاحظه می شود علی رغم جنایات دلخراشی که توسط رژیم اسرائیل انجام می شود؛ آمریکا به هیچ عنوان اجازه تصویب هیچ پیش نویس قطعنامه فصل هفتمی را علیه تل آویو نداده و همه آنها را وتو می کند. حتی اگر همین پیش نویس ها؛ با رای ممتنع فرانسه و انگلستان همراه باشد. اما آمریکا یک تنه همه پیش نویس های فصل هفتمی را وتو می کند. اینجاست که تمام صحبت های کرامت انسانی و حقوق بشری؛ در مقابل رویه های سیاسی که بر شورای امنیت به عنوان هیئت مدیره جامعه جهانی حاکم می باشد؛ رنگ می بازد و تبدیل به مشتی شعار پوچ می شوند.
به دلیل اینکه فلسطین هنوز تبدیل به یک کشور مستقل نشده و دارای کرسی ثابت و دائمی در مجامع بین المللی نیست. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ رأی به تاسیس دو دولت یهودی و فلسطینی در این سرزمین ها داد. اما از آن زمان تاکنون؛ اسرائیلی ها مرتبا در راه تشکیل کشور مستقل فلسطینی ایجاد مانع می کنند. شاید یک دلیل بارز برای کارشکنی های اسرائیل؛ همین باشد که فلسطینی ها هیچ نتوانند دارای یک کرسی دائمی در سازمان های بین المللی برای خود باشند. چراکه در این صورت؛ تداوم وضعیت اشغالگری برای اسرائیلی ها دشوار می شود.
از سوی دیگر اسرائیل از حمایت ثابت و دائمی آمریکایی ها در مجامع جهانی برخوردار است. اما فلسطینی ها؛ به غیر از حمایت ثابت جمهوری اسلامی ایران و چند کشور مسلمان دیگر؛ دارای هیچ حامی مستمری در سازمان های بین المللی نیست.
به دلیل اینکه سران بسیاری از کشورهای مسلمان خاورمیانه؛ وابسته به یک سیاست خارجی؛ یعنی آمریکا و در بعضی از موارد انگلستان هستند. به همین دلیل قادر انجام همراهی و حمایت موثری برای فلسطینی ها نیستند.
نقض حقوق فلسطینیان در جنگ اخیر؛ مصداق بارز جنایت علیه بشریت است. چراکه جنایت علیه بشریت؛ نیاز به برنامه ریزی و سازماندهی گسترده توسط یک دولت دارد. ضمنا در ترم جنایت علیه بشریت؛ دولت ها اطمینان از این نکته دارند که عملیات آنها منجر به قتل عام و کشتار گسترده می شود. یعنی دقیقا همین وضعیتی که اکنون در غزه وجود دارد. از سوی دیگر مصادیق جنایت علیه بشریت؛ در غزه بسیار فراوان است. برای مثال می توان به این موارد اشاره نمود: الف) قتل؛ ب) نابودسازی؛ ج) اخراج یا انتقال اجباری جمعیت.
لذا از هر منظر که به جرایم اسرائیل در غزه نگریسته شود؛ این نکته مستفاد می شود که اقدامات مورد نظر؛ دقیقا مصادیق جنایت علیه بشریت محسوب می شود.
به دلیل نفوذ آمریکا در مجامع بین المللی. آمریکا در همه سازمان های بین المللی و جهانی دارای بالاترین پرداخت سهم در بودجه این سازمان ها دارد. بنابراین می تواند از این نفوذ به راحتی به نفع اسرائیل استفاده نماید. چنانکه چند سال پیش؛ خانوم فاتو بن سودا دادستان دیوان کیفری بین المللی لاهه را؛ به دلیل اینکه قصد داشت سران رژیم اسرائیل برای انجام جنایت علیه بشریت علیه مردم فلسطین تحت تعقیب قرار دهد؛ وادار به استعفا کرد.
جنگ اخیر تا حدود بسیار زیادی باعث تخریب قدرت نرم کشورهای غربی شده است. اکنون برای اولین بار مشاهده می شود که بدنه وزارت خارجه؛ شورای امنیت ملی و کاخ سفید؛ با روسای خود بر سر جنگ اخیر و تداوم حمایت آمریکا از اسرائیل اختلاف نظر پیدا کرده اند. اکنون مشاهده می شود که طیف های نخبه و ترقی خواه آمریکایی مخالف حمایت از اسرائیل هستند.
همچنین در کشورهای اروپایی شاهد تداوم راهپیمایی و اعتراض در شهرهای مختلف علیه اسرائیل هستیم. تا جایی فرانسه و انگلستان جرات نکردند به قطعنامه اخیر شورای امنیت در خصوص جنگ غزه رای منفی دهند.
۳۱۱۳۱۱