به گزارش خبرآنلاین در حال حاضر می‌توانیم بفهمیم که علت وقوع سه جنگ اخیر یعنی جنگ اوکراین، قره باغ و غزه چه بوده است. اما در اینجا یک پرسش اساسی وجود دارد که چرا در دوران گذار در صده گذشته جنگ‌هایی که از دل رقابت‌ها بیرون می‌آمد بسیار گسترده و فراگیر بود اما جنگ‌های کنونی محدود و منطقه‌ای هستند؟ پاسخش تعادل استراتژیک هسته‌ای است. ما یک قرن پیش در زمان جنگ‌جهانی اول و دوم توازن سلاح هسته ای نداشتیم اما امروز در یک تعادل و توازن هسته‌ای به سر می‌بریم. این توازن هسته‌ای یک بازدارندگی ایجاد می‌کند. واحدهای سیاسی سعی می‌کنند در یک محدوده با هم رقابت کنند و از آن محدوده تعیین شده خارج نشوند تا از خطر جنگ هسته ای پیشگیری کنند. در جنگ های کلاسیک گذشته پیشروی ها صورت می گرفت و برای مثال ارتش هیتلر می توانست قسمت های مختلفی را به تصرف خود درآورد اما در حال حاضر چنین نیست و در جنگ های کنونی هر قدم محتاطانه برداشته می شود تا از وقوع جنگ هسته ای جلوگیری شود. به عبارت ساده تر می توان گفت که بازدارندگی هسته‌ای واحدهای سیاسی را محتاط می کند چرا که این شکل از جنگ هیچ برنده ای نخواهد داشت و به انهدام کل کره زمین منجر خواهد شد.
شما به جنگ اوکراین نگاه کنید. هر دو طرف در تلاش هستند تا جنگ توسعه پیدا نکند و ناتو درگیر ماجرا نشود. این مساله بیانگر آن است که در ساختار استراتژیکی جهان یک نوع بازدارندگی هسته ای وجود دارد که می توان آن را هم تهدید و هم فرصت تلقی کرد. بنابراین توازن استراتژیک هسته‌ای که ویژگی جهان کنونی است باعث محدود شدن درگیری‌ها شده است. در این فضا واحدهای سیاسی همواره تلاش می کند تا رقابت و تنش های خود را در چهارچوب کنترل شده ای نگه دارند.
مشروح این گفتگو در روزهای آینده منتشر خواهد شد.
۳۱۱۳۱۱