به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آیت‌الله علی اکبر مسعودی خمینی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گویی با حسرت از جامعه مدرسین سال های گذشته یاد می کند، همان تشکل روحانی قم نشین که چهره هایی چون آیت الله مشکینی و آیت الله فاضل لنکرانی بر آن ریاست می کردند.
او که چندی پیش میزبان خبرگزاری خبرآنلاین در منزلش در قم بود درباره جنجال ها بر سر حجاب صحبت کرد و با انتقاد از روش های امر به معروف، تاکید دارد «حجاب باز زور درست نمی شود» و «گشت ارشاد نباید این‌قدر بداند که معنای بنشین، بفرما و بتمرگ متفاوت است؟» چه زمانی که روی سخنش با مسئولان است و گلایه مند می گوید؛«همین که مردم بی‌تفاوت شده‌اند بدترین ضربه است»
او در بخشی دیگر از این گفتگو گریزی به انتخابات پیش رو و برنامه جامعه مدرسین در این انتخابات زد که در ادامه می خوانید؛
***********
این مسئله‌ای است که شما باید روی آن فکر کنید، جامعه مدرسینی که بنده در طی ۳۰ سال در خدمتشان بودم چه کسانی بودند و چه شخصیت‌هایی بودند و چه ملاکی داشتند و جامعه مدرسین فعلی چه هستند؟ من نمی‌خواهم از جامعه مدرسین فعلی انتقاد کنم، اما جامعه مدرسینی که من در خدمتشان بودم، رئیس آن آقای مشکینی بود، آقای فاضل لنکرانی بود.
بله،مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی. در آن جامعه مدرسین افرادی چون آقای جنتی بود، آقای خزعلی بود، آقای امینی بود، آقای کریمی بود، آقای محفوظی بود و ... همه این‌ها افرادی بودند که عالم، فهمیده، درس خوانده و شاگرد امام بودند. خب ما نباید توقع آن را از جامعه مدرسین بعدی داشته باشیم.
آن‌ها یک شخصیت‌های ممتازی بودند که اکثرشان رفتند. زمانی در حرم حضرت معصومه حدود ۲۰۰-۳۰۰ تا قبر ساخته بودند. آن زمان با جامعه مدرسین شوخی می‌کردم و می گفتم: آقایان! متوجه باشید، برای همه شما قبر ساخته‌اند. یک روز به آنجا رفتم و دیدم که همه پر شده‌اند و همه رفتند. مثلا آقای آذری قمی که یک شخصیت والایی برای خودش بود. آقای ربانی املشی، ربانی شیرازی… که همه شخصیت های خیلی متفاوتی بودند.
ما مأمور به بفرما هستیم، مأمور به بتمرگ نیستیم
نه امروز، هر روز و هر آن و هر جا و هر کجا باید زبان، زبان عقل باشد، زبان فهم و درک باشد، زبان بفرما باشد. من عرض کردم که؛ بتمرگ با بفرما، هر دو یک معنا دارد ولی ما مأمور به بفرما هستیم و مأمور به بتمرگ نیستیم. اسلام بتمرگی نیست، اسلام بفرمایی است.
من به رئیس جمهور تا همه می‌گویم که دائم نگوییم که قبلی این کار را کرده و خلاف بوده و من این کار را می‌کنم. این کار را نکنیم، مگر ما برای خراب کردن قبلی‌ها و دیگران آمده‌ایم؟ ما آمده‌ایم برای آنچه که می‌توانیم آباد کنیم.
از ریاست جمهوری و از مقام بالاتر و پایین‌تر، توقع این است که هر کسی که سر کار می‌آید بگوید که، قبلی هر چه توانسته کار کرده است، او نیامده که در اینجا بیکار بماند. خب اشتباه هم کرده است، شما هم کار می‌کنید و اشتباه هم دارید، من هم اشتباه دارم، دیگران هم اشتباه دارند، ولی اشتباهات را به رخ نکشیم. آن‌هایی که کار کردیم را هم بگوییم. چرا باید این‌طور باشد؟ من از پایین تا بالا این را عرض می‌کنم و بین هیچ‌کسی تفاوتی نمی‌گذارم.
هر کسی در جامعه نگاه می کنی ناراحت و نگران است
علی ایحال هر کسی به جامعه خودش نگاه کند و ببیند که این جامعه در ناراحتی است، نگران است. این شکی نیست که نگران باشد. علمای ما هم نگران این هستند که الان کسی که در ماه ۵ میلیون الی ۱۰ میلیون تومان هم حقوق داشته باشد با ۵ سر عائله نمی‌تواند زندگی کند. او هم بچه دارد، او هم میهمان دارد و او هم رفت و آمد دارد ولی آن‌ها باید راهکارش را انجام دهند، راهکارش نزد من نیست.
علمای ما راهکار نشان نمی‌دهند، کسانی که در رأس هستند باید راهکارها را نشان دهند. من باید به اندازه خودم کار کنم و شما هم باید به اندازه خودتان کار کنید. اگر واقعا من ۱۰ میلیون تومان دارم و ۱ میلیون از آن اضافه می‌آید، باید این را بین کسی پخش کنم که ندارد. من کسانی را سراغ دارم که ۱۰۰ میلیارد تومان پول نقد در بانک دارند و وقتی هم می‌نشینند می‌گویند: بله، من ۱۰۰ میلیارد دارم. حالا ۱۰۰ میلیارد چه فایده‌ای دارد؟ همسایه کناری شما گرسنه است و شما ۱۰۰ میلیارد دارید. اسلام به من و شما چه می‌گوید؟ اسلام به من و شما می‌گوید که؛ اگر ۴ تا نان دارید و یکی اضافه است، این را به آن همسایه‌ای بده که نان ندارد. مراجع ما هم همین را می‌گویند، ولی متأسفانه به نحوی شده که ما قبلی‌ها را خراب می‌کنیم و بعد به ما می‌رسد و بعدی‌ها هم ما را هم خراب می‌کنند. باید یک فکری کنیم که ما کسی را خراب نکنیم ان‌شاءالله.
توصیه من این بود که عرض کردم که؛ آقایان، بزرگان، سخنوران باید به مردم بفهمانند که ما برای حاکم بودن بر شما نیامدیم. ما آمدیم بگوییم که اسلام این است. شما مسلمان هستید و اسلام و قرآن این‌طور می‌گویند، روایت این‌طور می‌گوید، اعمال ائمه(ع) این را می‌گوید و این کار را می‌کند... .
میزان رأی مردم است یعنی چه؟ یعنی حکومت را باید مردم انتخاب کنند. ما مردم را قبول داریم، من نمی‌خواهم حاکم باشم، هر کسی که مردم گفتند. اگر مردم ببینند که ما برای مردم هستیم. مردم هم برای ما می‌شوند. مردم متوجه هستند که؛ ما برای مردم نیستیم و آن‌ها هم برای ما نیستند. این یک‌طرفه نیست، دو طرفه است.
توصیه‌ام برای مردم این است که از خطوط قرآن نگذرند و قرآن را نگاه کنند، اعمال ائمه(ع) را ببینند، فرمایشاتشان را بیان کنند، نصیحت‌هایی که دارند را ببینند.
اولین مرتبه خدا را ببینند. به طور کلی ۹۹ درصد از ما خدا را کنار گذاشته‌ایم و فقط مردم را می‌بینیم. مردم ما خدا را ببینند. قائل به این هستند که زندگی یک خدایی دارد و خدا هم یک قرآنی دارد و قرآن هم از طرف رسول الله(ص) و ائمه(ع) است و همه وابسته به خدا هستند. اگر ما این‌طور فکر می‌کردیم وضعمان از این خیلی بهتر بود.
همه می‌فهمند که من چه می‌گویم. حتی ما هم نباید گفت. من و ما را کنار بگذاریم و از خدا و پیغمبر(ص) بگوییم. خدا این را می‌گوید، قرآن این را می‌گوید، پیغمبر(ص) این را می‌گوید، روایت این را می‌گوید. بنده چکاره هستم. من یک نفر گوینده هستم.
۲۷۲۷