شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در دولت حسن روحانی در کانال تلگرامی خود نوشت:
سیاستمدارِ زن یا زنِ سیاستمدار؟!
همشهری با تیتری که انتخاب کرده پاسخ این سوال را داده است! و هویت یک استاد دانشگاه را تماما در همسر یک شخصیت سیاسی بودن خلاصه کرده است.
ناگفته پیداست آن عشق و اشتیاق و عطشی که در سفر به غرب و مشخصا به مقر سازمان ملل در نیویورک در دولتهای قبل و بعد دولت یازدهم و دوازدهم بوده و هست غیرقابل انکار و غیرقابل مقایسه است و بعنوان مثال در طول ۴ سال معاونت امور زنان فقط دو بار جهت شرکت در اجلاس کمیسیون مقام زن به آن شهر سفر کردم که بنا به مسئولیتم باید هم می رفتم؛ آن وقت ما می شویم غربگرا و غربگدا!!! و دیگران شکننده تصویر غربگرایی! و نشان دهنده سیمای واقعی زن ایرانی به دنیا!
و دیگر آن روی سکه را نمی گویند که چه تصویری از زن ایرانی به نمایش گذاشته شد؛ زبان گویای مردان ایرانی شدن (که کمترین نیازی به وکیل و وصی و نمایندگی شدن ندارند)، آن هم در فرصتی که می توانست و می بایست حداقل به چالش های مشترک زنان دنیا اشاره شود.
و پاسخی برای این سوال ندارند که به راستی رهاورد این سفرها برای زنان ایرانی در عمل چه بوده و اینگونه نظرات چه نسبتی با زندگی و سفره اکثریت زنان ایرانی در واقعیت دارد؟!
یاد نیما یوشیج بخیر که در تولد یک سالگی پسرش نوشت:
«پسرم یک بهار و یک تابستان و یک پاییز و یک زمستان را دیدی
زین پس همه چیز تکراریست
جز محبت و مهربانی»
نتیجه ای که بعد از دو بار سفر به نیویورک در دوران مسئولیتم به آن رسیدم و امیدوارم دیگران هم به آن رسیده باشند!
پ. ن: در رابطه با تصویری که در این ویدیوی همشهری از من ارائه شده، به مواضع خلاف دین، از جمله «طرح عدالت جنسیتی» اشاره شده است، توجهتان را به خبر دیدار آقای رییسی با دبیرکل سازمان ملل متحد جلب می کنم!:
«عدالت جنسیتی و توجه به حقوق زنان در جمهوری اسلامی در دنیا کم نظیر است.»
۲۱۹۲۱۹