به گزارش مشرق، همزمان با حضور رئیس‌جمهور ایران در نیویورک، به منظور شرکت در هفتادو هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مدیران ارشد و سردبیران رسانه‌های مهم آمریکا با آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی دیدار و پرسش‌های خود را درباره موضوعات مختلف مطرح کردند. آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی در دومین سفر به آمریکا و در قلب نیویورک پشت تریبون نشست و به پرسش‌های متنوع و نه چندان دوستانه‌ی بیش از ۱۰ خبرنگار ارشد از معتبرترین رسانه‌های آمریکا پاسخ گفت. پاسخ‌هایی که از یک‌سو تبیین‌گر دیدگاه جمهوری اسلامی ایران و از سوی دیگر حکایت تلخی از تناقضات مدعیان آزادی و رسانه‌های آنها را نشان داد.
خبرنگاران ارشد، پای سخنان رئیس‌جمهور
از میان آنهایی که در نشست خبری روز دوشنبه ۲۷ شهریور (۱۸ سپتامبر) رئیس‌جمهور ایران با خبرنگاران حضور داشتند، نام‌هایی قابل تأمل در عرصه رسانه شنیده شد که خود گواه اهمیت این نشست برای رسانه‌های آمریکایی است. «متیو کامینسکی» (Matthew Kaminski) سردبیر پولیتیکو که از رئیس‌جمهور درباره عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی پرسید، فینالیست جایزه پولیتزر در بخش تفسیر است و به نوعی در عرصه رسانه‌ای آمریکا چهره‌ای همه‌کاره محسوب می‌شود. او متولد لهستان و بزرگ شده آمریکاست و علاقمند به حوزه خارومیانه که سابقه قلم زدن در نشریاتی چون فایننشال تایمز و وال‌استریت ژورنال را هم دارد. پوشش خبری او از جنگ اوکراین در سال ۲۰۱۵ برنده جایزه باشگاه مطبوعاتی شد.
«آندره‌آ میچل» (Andrea Mitchell) مدیر شبکه NBC که از آیت‌الله رئیسی درباره نحوه بهره‌برداری از منابع و دارایی‌های مالی رفع توقیف شده ایران، پرسید، خبرنگار ارشد امور خارجی و مجری برنامه «آندریا میچل گزارش» در MSNBC است که پوشش طیف گسترده‌ای از رویدادهای خبری داخلی و بین‌المللی مانند انتخابات ریاست جمهوری، نشست‌های دیپلماتیک و درگیری‌های بزرگ او را به یکی از مهمترین خبرنگاران رسانه‌ای آمریکا تبدیل کرده است. خبرنگاری که ایران هم از حوزه‌های مورد علاقه وی است.
«داگلاس جیل» (Douglas Jehl) سردبیر واشنگتن‌پست که از رئیس‌جمهور ایران درباره جنگ روسیه و اوکراین پرسید، هم دیگر خبرنگار ارشد آمریکایی است که هماهنگی در رویکرد و نحوه پوشش رویدادهای جهان را در این رسانه معتبر برعهده دارد و نقش وی در جریان‌سازی رسانه‌ای به ویژه در حوزه خاورمیانه قابل تأمل است. خبرنگاران نیوزویک، ABC، MBC، رویترز هم با کارنامه‌ای شبیه دیگر همکاران خود مقابل رئیس‌جمهور ایران نشستند و از داخلی‌ترین موضوعات ایران از او پرسش پرسیدند.
صدای شفاف ایران در نیویورک
یک سال پیش در چنین روزهایی وقتی خبرنگار ایران اینترنشنال در اقدامی عجیب پرسشی را با مهمان برنامه خود مطرح کرد که «چرا ابراهیم رئیسی اصرار دارد در مجمع سازمان ملل حاضر شود؟» مشخص بود که این حضور قرار است بسیاری از تبلیغات دروغین آنها را باطل کند. امسال اما داستان بسیار پیچیده‌تر از یک غرزنی رسانه‌ای ساده است. حضور آیت‌الله رئیسی در نیویورک و صف رسانه‌های معتبری که برای شنیدن سخنانش بسته شد، ثمره یک سال تقلای این رژیم صهیونیستی، آمریکا و متحدان اروپایی‌اش را در ایجاد تصویری رعب‌آور از ایران و رئیس‌جمهورش، نقش‌برآب کرد. واقعیت آن است که لابی‌های صهیونیستی حاضر بودند مبالغ بسیار هنگفتی برای برگزار نشدن این نشست بپردازند از آن رو که یک سال بمباران رسانه‌ای جامعه ایران، تعلیق روند دیپلماسی، حمایت از اغتشاشگران و تداوم تحریم‌های غیرانسانی اقتصادی علیه مردم ایران، نتوانست آنها را به هدف خود برساند. حال ابراهیم رئیسی مقابل خبرنگاران ارشد رسانه‌های خارجی نشسته و پاسخگوی پرسش‌های آن‌هاست.
رئیس‌جمهور بی‌لکنت و شفاف گفت که تنها در ۴۸ ساعت تابستان و پاییز سال گذشته رسانه‌هایی که ادعای حرفه‌ی بودن دارند، ۳۶ هزار دروغ علیه جمهوری اسلامی ایران تولید و منتشر کردند. گرچه بسیاری از رسانه‌های غربی بسیار بهتر از این آمار اطلاع دارند از آن رو که خود سازنده بودند اما شاید برای افکار عمومی جامعه آمریکا مهم باشد که بدانند، آنچه در تهران و در پی مرگ تلخ دختری جوان روی داد، با آنچه در «مینیاپولیس» و پس از قتل دلخراش جرج فلوید اتفاق افتاد، متفاوت بود و ایران آماج انواع توطئه‌ها قرار گرفت؛ از تهدید سفارت‌خانه‌ها در کشورهای اروپایی تا ارسال سلاح گرم به مرزهایش از سوی گروه‌های تجزیه‌طلب.
جنگ اوکراین و یک پرسش و یک پیشنهاد
دو خبرنگار آمریکایی از رئیس‌جمهور درباره جنگ اوکراین پرسیدند، پرسش‌هایی آغشته به پیش‌داوری که ایران در جنگ روسیه علیه اوکراین با ارسال سلاح به مسکو، بی‌طرف نبوده است. ادعایی که یک سال از اعلام آن می‌گذرد بدون آنکه مدعیانش اسناد و مدارکی قابل اعتنا درباره آن ارائه دهند. جمهوری اسلامی ایران بارها تاکید کرده است که در جنگ اوکراین بی‌طرف است، هرگز جنگ را راه‌حل هیچ اختلافی نمی‌داند و همکاری‌های رسانه‌ای با روسیه مربوط به پیش از آغاز جنگ با اوکراین بوده است. به توضیح رئیس‌جمهور، جمهوری اسلامی ایران برای نشان دادن حسن‌نیت خود، حاضر شده است در کشوری میانجی اسناد مورد ادعایی را بررسی کند اما سندی در این زمینه به ارئه نشده است. به نظر می‌رسد جنگ اوکراین هم مانند حقوق بشر، فعالیت هسته‌ای و حضور منطقه‌ای ایران، تنها بهانه‌ای برای فشار بیشتر به تهران است.
تبیین این مهم از سوی رئیس‌جمهور ایران در نیویورک با یک پرسش و یک پیشنهاد مهم انجام شد؛ آیت‌الله رئیسی پرسید چرا آمریکا سود خود را در ادامه جنگ و فروش سلاح به اوکراین می‌بیند؟ او پیشنهاد داد تمام کسانی که از جنگ اوکراین ناراحتند می‌توانند تلاش جمعی خود را برای پایان جنگ به‌کار گیرند و در گام نخست هم آمریکا به جای ارسال سلاح‌های متعدد در موضع پایان جنگ قرار بگیرد. این عادلانه‌ترین رویکردی است که جهان می‌تواند در قبال مردم اوکراین در پیش گرفته و با کنارگذاشتن اتهامات بی‌اساس به دیگر کشورها مسئولیت خود را در این زمینه پذیرفته و اقدام مناسب و متناسب انجام دهند.
فشارها بر اراده مردم ایران جواب نمی‌دهد
یکی از مهمترین محورهایی که طرح آن از سوی رسانه‌های خارجی محتمل تحلیل می‌شد، اعتراضات سال گذشته در ایران و تبدیل آن به اغتشاش بود. حضور رئیس‌جمهور در سالگرد این رویداد در آمریکا، سبب شد که در نشست پرسش و پاسخ درباره آن سوال شود. فارغ از اینکه چنین پرسش‌هایی در عرف رسانه‌ای به نوعی دخالت در امور داخلی کشورها محسوب می‌شود؛ اشاره ظریف آیت‌الله رئیسی به انتظار و برنامه ریزی ناکام دشمنان ایران برای شکل گیری اغتشاش در ۲۵ شهریور و آرامشی که در داخل ایران حاکم بود، قاطع‌تر از هر توضیحی بود. آیت‌الله رئیسی به خبرنگاران آمریکایی توصیه کرد که به حاکمان خود توصیه کنند که در موضع خصمانه خود نسبت به جمهوری اسلامی تجدید نظر کرده و دست از تحریم‌ها بردارند.
شاید لازم است که به سران کاخ سفید هر روز این مهم یادآوری شود که راه‌های رفته برای از میان برداشتن جمهوری اسلامی ایران، به بیراهه بوده و نه کارزار فشار حداکثری و تحریم‌های اقتصادی و نه فشارهای سیاسی و حمایت از آشوب‌گران هیچ یک نمی‌تواند در عزم مردم ایران خللی وارد کند و گرچه در وجود سختی‌ها به ویژه در حوزه معیشت هیچ تردیدی نیست اما به همان میزان هم در ایستادگی مردم شک و شبهه‌ای وجود ندارد، شاهد این مدعا هم آرامشی است که بر جامعه ایران در سالگرد اغتشاشات حاکم است.
تبعات عادی‌سازی با رژیمی غیرعادی
در نشست خبری رئیس‌جمهور، موضوعات بین‌المللی و منطقه‌ای هم محل پرسش بود. جمهوری اسلامی ایران در فاصله شهریور سال گذشته تاکنون یکی از مهمترین پرونده‌های اختلافی با یکی از مهمترین همسایگانش را بست و پس از تجربه رابطه‌ای تنش‌آلود با عربستان سعودی، اسفند سال گذشته سطح عادی از این روابط را بازسازی کرد که در نهایت منجر به گشایش سفارت‌خانه‌های دوکشور و آغاز رابطه شد. این اتفاق مهم در حالی رخ داد که واشنگتن و حتی متحدان اروپایی‌اش کوچکترین نقشی در آغاز و انجام آن نداشتند و میانجی هم رقیب اصلی آمریکا یعنی چین بود.
در توصیف روند رفته بر روابط ایران و همسایگانش، آیت‌الله رئیسی از رویکرد همسایه‌محور سیاست خارجی دولتش سخن گفت و این مهم را عامل ایجاد ثبات در منطقه دانست اما همزمان در پاسخ به خبرنگار نیوزویک به تشریح عامل بی‌ثبات‌کننده منطقه هم پرداخت و گفت که اگر آمریکا دست از دخالت از کشورهای منطقه خلیج فارس و مناطق مختلف جهان بکشد و به امور داخلی خود بپردازند قطعا وضعیت کشورها و ارتباط آنها بیش از گذشته حسنه خواهد شد و ارتقا خواهد یافت.
تلاش‌های ایران برای ایجاد محیطی امن در خاورمیانه مانع دیگری چون رژیم صهیونیستی هم دارد و به همین دلیل چندان تعجب‌برانگیز نبود که خبرنگار پولیتیکو به روند عادی‌سازی روابط کشورهای عربی به ویژه عربستان با رژیم صهیونیستی اشاره کند و در این زمینه بپرسد. موضع تهران اما بی‌هیچ لکنتی در این زمینه مشخص است و آیت‌الله رئیسی در تکرار آن تصریح کرد که عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی امنیت‌ساز نخواهد بود و تنها نسخه شفابخش برای کاستن از رنج مردم فلسطین مراجعه به آرای خود آنها برای تشکیل حکومتی مورد تاییدشان است.
دارایی‌های ایران و تعیین تکلیف آمریکا؟
همزمان با حضور رئیس‌جمهور ایران در مقر سازمان ملل متحد در آمریکا، فرآیند آزادسازی دارایی‌های ایران در کره‌جنوبی هم تکمیل شد و ۶ میلیارد دلار از این دارایی‌ها به بانک‌های مورد تایید جمهوری اسلامی در قطر منتقل شد. آزادسازی این دارایی‌ها مهر باطل تازه‌ای بر برگ‌های دفتر تحریم آمریکا بود و ندای این شکست در صدای خبرنگار کهنه‌کار NBC هم احساس شد، زمانی که از نحوه استفاده تهران از این دارایی ابراز نگرانی کرد و قاطعانه پاسخ شنید: «مبالغی که تاکنون ظالمانه مسدود شده بود و اکنون در اختیار جمهوری اسلامی قرار گرفته، متعلق به مردم است و ما در جهت رفع نیاز مردم استفاده خواهیم کرد». این یعنی بر سر نحوه استفاده از دارایی‌های کشور منتظر هیچ دستورالعمل خارجی نخواهد ماند.
آچمز رسانه‌ای و پرسش‌های همیشه بی‌پاسخ
پایان نشست آیت‌الله رئیسی با اصحاب رسانه آمریکا و طرح چند پرسش در آن، آغاز مسیری است که افکار عمومی این کشور و رسانه‌هایی که ادعای آزادی دارند باید در آن گام بگذراند. پرسش‌هایی که عمیق و صحیح بودن آنها در همان نشست هم بسیاری از این غول‌های رسانه‌ای جهان را آچمز کرد.
زمانی که آیت‌الله رئیسی پرسید: چرا رسانه‌های که مدیران ارشدشان میزبان رئیس‌جمهور ایران بودند، تعرض به رنگین پوست‌ها و زنان در آمریکا را دغدغه خود نمی‌دانند درحالی که شواهد از بالا بودن آمار آن حکایت دارد؟ چرا به این مهم نمی‌پردازند که دختران محجبه در فرانسه به علت داشتن حجاب از تحصیل باز مانده‌اند. یا چرا از رژیم‌هایی که بدون هیچ‌گونه نظارت و پاسخگویی، بمب هسته‌ای دارند، پرسشی نمی‌شود؟ چرا ژورنالیست‌های تحقیقی آمریکا درباره ۱۸۰ هزار کشته افغانستانی در طول حضور ۲۰ ساله آمریکا در این کشور پژوهشی انجام نمی‌دهند یا اساسا چرا برای دارایی‌های مردم آمریکا که سالانه در بخش‌های مختلف جهان هزینه زیاده‌خواهی‌های حاکمان می‌شود، تعیین تکلیفی صورت نمی‌گیرد؟ و در نهایت این پرسش‌ها تا چه زمانی قرار است بی‌پاسخ مانده و پاسخ‌های آن قربانی پروپاگاندای رسانه‌ای شود؟