یک تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: گروه چهارم و مهمترین گروه، مأموران و نفوذیان و جاسوسانی هستند که اجیر شده بیگانگان و دشمنان ایران به ویژه اسرائیل و عربستان هستند.
در چند روز گذشته سخنان کم سابقه علی باقری کنی، معاون سیاسی وزیر خارجه و مذاکره کننده ارشد ایران در مذاکرات احیای برجام درباره ضرورت مذاکره به عنوان ابزاری برای تامین منافع ملی سر و صدای بسیاری در محافل سیاسی و فضای رسانه ای به راه انداخته است.
علی باقری در بخش هایی از این سخنان گفته بود: «کسانی که با پوشش دفاع از ارزشها تلاش میکنند تا مذاکره را ماهیتا ضدارزش جلوه دهند، عملا میخواهند دست نظام برای تأمین منافع ملی را از این ابزار کلیدی و مهم تهی کنند.» نکته ای که بیش از معنای این سخنان به چشم آمد فاصله گرفتن فاحش علی باقری با پایگاه سیاسی خاصی است که تا پیش از این به آن تعلق داشته است.
مهدی ذاکریان، استاد علوم سیاسی و تحلیلگر مسائل بینالملل در باره چرایی طرح این سخنان از سوی معاون سیاسی وزیر خارجه و پیام سیاسی آن گفت: در علوم سیاسی درسی به نام «اندیشههای سیاسی» وجود دارد. در بحث اندیشههای سیاسی گفته میشود کسانی که با یک اندیشه سیاسی مقابله میکنند و به مخالفت با آن میپردازند، در آینده پس از اینکه مطالعات عمیقی روی آن اندیشه انجام میدهند، به یکی از طرفداران اندیشهای بدل میشوند که روزگاری از جدیترین مخالفان آن بودند.
به گزارش جماران بخش هایی از گفت و گوی ذاکریان را در ادامه می خوانید: