سید مهدی سجادی در گفتگو با اقتصاد 100 با تاکید بر اینکه مشتریان حمام‌های بیرون از خانه دهک‌های اول تا سوم جامعه هستند، گفت: حمام عمومی در تهران دیگر مشتری ندارد و تنها یک حمام با این مشخصات هنوز در حال کار است اما سایر گرمابه‌ها مشتریان خاص خود را دارند و فعالیت آن‌ها برای حفظ سلامت و بهداشت جامعه ضرورت دارد .
وی در پاسخ به این سئوال که طیف مشتریان شما را چه کسانی تشکیل می‌دهند؟ گفت: اغلب مشتریان ما را کارگران فصلی، کارگران ساختمانی، کارگران میادین میوه و تره‌بار و مستاجرانی که حمام ندارند، تشکیل می‌دهند.
او گفت: البته در سال‌های اخیر به واسطه کاهش فشار آب تهران مشکلاتی در این شهر ایجاد شده و سازمان آب رسما می‌گوید تعهدی برای رساندن آب به طبقات چهار و پنج ندارد، از این رو در مناطق ضعیف‌تر برخی ساکنان این طبقات نیز مجبورند گاها به حمام بیرون از خانه مراجعه کنند.
وی با اشاره به اینکه حمام‌های تهران از قدمتی حداقل بیش از پنجاه سال برخوردار هستند، گفت: بعد از پیروزی انقلاب حمامی در تهران ساخته نشده است و همه‌ی حمام‌های فعال در این شهر بالاتر از پنجاه سال عمر دارند از این رو بازسازی و نوسازی این ملک‌ها با مشکلاتی روبروست.
او وجود حمام‌ها را در شهری چون تهران که کارگران فصلی و مهاجر زیاد دارد، ضروری دانست و گفت: هزینه هر ساعت استفاده از حمام برای هر نفر حدود شصت هزار تومان است که نه برای کارگر صرفه دارد نه برای ما .
سجادی در جواب این سئوال که آیا گرمابه‌ها زیان‌ده هستندیا خیر؟ گفت: مساله این است که گرمابه‌ها سودده نیستند و هزینه‌ها سر به سر در می‌آید.
او در خصوص تعداد مشتریان نیز توضیح داد: در طول هفته شاید به طور متوسط بین 10 تا 20 نفر در روز به حمام مراجعه کنند اما در روزهای پنجشنبه و جمعه شمار مراجعان زیاد است.
او گفت: در حالی قیمت هر ساعت حمام برای هر نفر 60 هزار تومان است که هزینه خشکشویی و اتوشویی یک کت و شلوار به 140 هزار تومان می‌رسد. انگار اینجا ارزش کت و شلوار بیشتر از ارزش آدم‌هاست.