بنابراین درمان آلرژی و حساسیت به لاتکس ضروری است. با ما همراه باشید تا با همه چیز درباره این حساسیت آشنا شوید و اطلاعات خود را بالا ببرید.
لاتکس لاستیک طبیعی یک مایع شیری رنگ است که در درختان لاستیک یافت میشود. نوعی پروتئین در این مایع وجود دارد که میتواند در برخی از افراد واکنشهای آلرژیک ایجاد کند. به طور کلی، دو نوع حساسیت به لاتکس وجود دارد که عبارتند از:
برخی از دستکشها، کاندومها، بادکنکها، نوارهای لاستیکی، پاک کنها و اسباب بازیها با استفاده از لاتکس لاستیکی طبیعی ساخته میشوند. آلرژی به محصولات لاتکس زمانی اتفاق میافتد که با پوست، غشاهای مخاطی (مانند سوراخهای بینی، دهان یا رکتوم) یا جریان خون (در طول جراحی) تماس پیدا میکنند و بدن شما آنها را با مواد مضر اشتباه میگیرد. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است هنگام باد کردن یک بادکنک لاستیکی دچار واکنش آلرژیک شوند.
علاوه بر این، افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستند، عبارتند از:
علائم حساسیت به لاتکس از خفیف تا شدید متغیر است و میزان واکنش شما به میزان حساسیت و لمس یا استنشاق لاتکس بستگی دارد. هر چه میزان لاتکسی که در معرض آن قرار میگیرید بیشتر باشد، علائم شما بدتر میشود. علائم آلرژی خفیف به لاتکس عبارتند از:
علائم شدیدتر عبارتند از:
جدیترین واکنش آلرژیک به لاتکس، آنافیلاکسی است که میتواند کشنده باشد. واکنش آنافیلاکسی بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس در افراد بسیار حساس ایجاد میشود. با این حال، به ندرت ممکن است در اولین تماس اتفاق بیفتد. علائم آنافیلاکسی عبارتند از:
تشخیص حساسیت به لاتکس گاهی اوقات به یک چالش تبدیل میشود. پزشک ابتدا پوست شما را معاینه میکند و در مورد علائم و سوابق پزشکی شما سوال میپرسد. علاوه بر این، آزمایش پوست میتواند به تعیین اینکه آیا پوست شما به پروتئین لاتکس واکنش نشان میدهد یا خیر کمک کند.
در این روش، پزشک با استفاده از یک سوزن کوچک مقدار کمی لاتکس را در زیر سطح پوست ساعد یا پشت شما قرار میدهد. آنگاه اگر به لاتکس حساسیت داشته باشید، در این نقاط دچار برآمدگی میشوید. پزشک شما ممکن است انجام آزمایش خون را نیز برای تشخیص آلرژی به لاتکس توصیه کند.
اگرچه داروهایی برای کاهش علائم آلرژی به لاتکس در دسترس هستند، اما هیچ درمان مستقیمی برای آن وجود ندارد. تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک لاتکس، اجتناب از محصولات حاوی لاتکس است. اگر واکنش آلرژیک شما شدید است، شاید بهتر باشد که همیشه اپی نفرین تزریقی خود را همراه داشته باشید. اگر هم دچار واکنش آنافیلاکسی میشوید، باید برای تزریق فوری آدرنالین یا اپی نفرین به اورژانس مراجعه کنید.
برای واکنشهایی که شدت کمتری دارند، پزشک ممکن است آنتی هیستامین یا کورتیکواستروئید تجویز کند. این داروها باید پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس برای کنترل واکنش شما و کمک به کاهش ناراحتی مصرف شوند
.
راههای جلوگیری و مقابله با آلرژی به لاتکس عبارتند از:
آلرژی به لاتکس زمانی اتفاق میافتد که شما به پروتئینهای موجود در این ماده حساسیت نشان میدهید و بدن شما آنها را با مواد مضر اشتباه میگیرد. علائم آلرژی به لاتکس طیف گستردهای دارند و از خارش و قرمزی تا شوک آنافیلاکسی را شامل میشوند. درمان آلرژی و حساسیت به لاتکس نیز بسته به شدت آن متفاوت است و میتواند از مصرف آنتی هیستامینها گرفته تا تزریق اپی نفرین را در بربگیرد.