رئیس سازمان غذا و دارو گفت: به رغم افزایش تولید و همچنین افزایش واردات، هنوز به یک روند ذخیره پایدار سرم در کشور نرسیده‌ایم و علت آن تغییر الگوی مصرف زیاد میان مردم است.
طی سالهای اخیر صادرات انواع محصولات دارویی از مبدا ایران رشد داشته است. گرچه همچنان تحریم‌ها مانعی بزرگ در پیش روی صادرات و واردات این اقلام است.
به گزارش «تیتر کوتاه» میزان صادرات اقلام دارویی ایران با توجه ظرفیت تولید، عدد چشمگیری محسوب نمی‌شود. آمارهای رسمی نشان می دهد مجموع نیاز داخلی ایران به سرنگ در سال حدود ۸۰۰ میلیون عدد سرنگ است که فعلا در بازار داخل قابل تامین است. در دوران کرونا تولید سرنگ به ۳ میلیارد عدد در سال رسید. مازاد این تولید به کشورهای عراق، تاجیکستان، ازبکستان، آذربایجان و سوریه بوده البته به صورت مقطعی و با نظارت دولت انجام شده است.
فرشاد صنوبری یکی از تولیدکنندگان سرنگ و سرسوزن درباره وضعیت تولید این اقلام به «تیتر کوتاه» گفت: میزان تولید سرنگ در کشور زیاد است و بسیار بیشتر از نیاز داخل سرنگ و متعلقات آن تولید می‌شود و شاید ۳ برابر نیاز تولید سرنگ تولید می‌کنیم و بعید می‌دانم که در بازار با کمبود مواجه شده باشیم.
صنوبری افزود: در دوران کرونا با توجه به تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها و افزایش بیماران، نیاز به سرنگ در کشور بالا رفت و در مقطعی با کمبود مواجه شدیم که صادرات آن توسط دولت ممنوع شد تمام تولیدات به بازار داخل راه یافت و پس از مدتی کمبود برطرف شد؛ اما همچنان صادرات ممنوع بود، در حالیکه می‌توانستیم صادرات زیادی به کشورهای منطقه و حتی اروپا داشته باشیم.
این تولیدکننده با اشاره به اینکه مواد اولیه برای تولید محصولات دارویی روزبه‌روز در حال افزایش است و دولت اجازه نمی‌دهد مطابق آن افزایش نرخ داشته باشیم، گفت: به تازگی کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی زیادی اعلام ورشکستگی کرده‌اند و اگر به همین روال پیش رود مجبور به واردات سرنگ خواهیم شد.
وی افزود: چند وقتی است که دولت و دیگر نهادها در این صنف وارد شده‌اند و این موضوع مشکلاتی را برای این بازار به وجود آورده است.
صنوبری با بیان اینکه ایران و ترکیه تنها تولیدکنندگان سرنگ در منطقه هستند، گفت: در حال حاضر روسیه، عراق، پاکستان و افغانستان بزگترین واردکنندگان سرنگ از ایران هستند و ما می‌توانیم به بازار کشورهای آسیایی و حتی اروپایی هم وارد شویم؛ اما آن طور که باید از این فرصت استفاده نشده است.
ایران تا سال ۱۳۸۴ بزرگ ترین تولیدکننده و صادر کننده سرنگ و سرسوزن در منطقه بوده است. بعد از آن و درست در سالهایی که تحریم های گسترده آغاز شد، چین با سرنگ های ارزان تر بازار را قبضه کرد. در حوزه تامین نیازهای داخل البته کمبودی نیست اما بازار خوب کشورهای همسایه را از دست دادیم.
کارشناسان معتقدند همچنان ظرفیت صادراتی وجود دارد اما به شرط قیمت رقابتی تر شدن قیمت ها نسبت به چین.
گفته می شوند که اخیرا و به دلیل اشباع بازار، سه چهار کارخانه و واحد تولیدی در حوزه سرنگ اعلام ورشکستگی کرده‌اند. آمارهای صادرات سرنگ در سالهای ۱۴۰۰، 1401 و پنج ماهه 1402 نشان می دهد حجم صادرات ما به کشورهای همسایه بسیار ناچیز و در حد تجارت چمدانی بوده است.
هم اکنون یازده مدل اصلی سرنگ در بازار داریم که هزینه تولید آنها در کارخانه بین ۱۴۰۰ تا ۸۰۰۰ تومان است. در داروخانه نرخ آنها از ۱۸۰۰ تا ۱۲۰۰۰ هزار تومان است و با نرخ حدود ۲۲۰۰ الی ۱۶۰۰۰ تومان به دست مصرف کننده می رسند. قیمت ها البته مربوط به ابتدای سال است و ممکن است با توجه به نوسانات بهار و تابستان اندکی افزایش پیدا کرده باشد.