*در تاریخ ائمه(ع) تأکید بر زیارت اربعین بسیار زیاد است .
*آن سفر ۱۳۵۵ مرحوم حاج آقا مصطفی هم رفتند. ابوزوجه ما آیت‌الله موسوی بجنوردی می‌گفتند همان سال از مسیر نخلستان ها حرکت کردیم که این عَلَم بر زمین نماند؛ نقل می‌کنند که تعداد محدودی بودیم و نزدیک غروب اربعین وارد کربلا شدیم.
*روز عاشورا به آل پیامبر(ص) درود فرستادند و سرش را هم بریدند و خطبه سیدالشهدا(ع) این بود که شکم هایشان را حرام گرفته؛ دین لقلقه زبان‌شان است و وقتی گرفتار آزمون می‌شوند دیندار کم است.
*سال ۱۳۵۵ صدام اعلام می‌کند هرکس زیارت اربعین برود اعدام می‌شود و جلویش را می‌گیرد. برخی می‌ترسند و یکی از افرادی که می‌رود و دستگیر می‌شود آیت‌الله محمدباقر حکیم است.
*به جهت اهمیت حادثه، همیشه محل بحث بوده که عاشورا و قیام امام حسین(ع) برای چیست؟ عده‌ای گفته‌اند امام حسین(ع) کشته شد تا ما گریه کنیم و کفاره گناهان ما شود؛ این اندیشه از مسیحیت می‌آید.
*اما قدر مسلم داستان این است که امام حسین(ع) آمد و تن به ظلم نداد و عزت را نفروخت.
*این طور نیست که برای احقاق حق و احیای دین هیچ هزینه‌ای نباشد. ممکن است خیلی از ما راحت تن به مرگ، پرداخت مال یا اسارت فرزند بدهیم، در عاشورا هرآنچه هزینه باید تصور شود پرداخت شد.
*اگر راه را شناختی از پرداخت هزینه نباید بهراسی؛ اگر پای هزینه دادن افتاد، نترسید. در روزگار خودمان هم امام بزرگوار نترسید؛ گفتند می‌کشیم؛ بعد ایشان تبعید کردند و فرزندش را کُشتند، اما ایستاد.
*اگر هدفت را انتخاب کردی، به شرطی حسینی(ع) هستی که نترسی و شجاعت داشته باشی.
۲۷۲۲۰