نیمار: رویای بازی در برزیل را دارم و روزی به سانتوس برمیگردم!

وقایع روز ـ سرویس ورزشی؛

نیمار که در یکی از بزرگترین نقل و انتقالات تابستانی به باشگاه الهلال عربستان پیوست این روزها برای گذراندن تعطیلات در برزیل به سر می‌برد. نیمار در این سفر به دلیل ساختن دریاچه‌ای مصنوعی در شهر زادگاهش در برزیل جنجالی شده است.

نیمار قصد دارد در جام جهانی بعدی که احتمالا آخرین جام جهانی‌اش خواهد بود با پیراهن سلسائو بدرخشد. او در مصاحبه با گلوبو اسپورته درباره ناکامی‌اش در قهرمانی با برزیل در جام جهانی صحبت کرده و خودش را با زیکو، اسطوره فوتبال برزی، مقایسه کرد. او همچنین گفت دوست دارد بازی در فوتبال آمریکا را تجربه کند و به باشگاه برزیل سانتوس قول داد که روزی برخواهد گشت.

خیلی بد است. من کسی نیست که در خانه روی کاناپه بنشینم و فوتبال تماشا کنم. دلم برای فوتبال تنگ می‌شود. من بازیهای برزیل را نگاه کردم. راستش بازی اول را دیدم. جو تیم ملی همیشه خیلی خوب بوده و دلم برایش تنگ شده. فعلا باید حواسم به مصدومیت و ریکاوری باشد و امیدوارم با آمادگی کامل به سلسائو برگردم.

وینی و رودریگو بازیکنان خیلی باکیفیتی هستند. دو ستاره‌ای که من به درخشش آنها مطمئنم. به نظم آنها همین حالا هم رهبر هستند چه من باشم چه نباشم. من خودخواه نیستم و معتقدم هر چقدر ستاره در تیم بیشتر باشد کیفیت تیم بالاتر می‌رود. خوشحالم به این سطح رسیده‌اند و به تیم ملی برزیل کمک می‌‌کنند. من هر دو را خیلی دوست دارم. وینی و رودریگو دوستانم هستند و خیلی با آنها صحبت می‌کنم.

خیلی ناراحت‌کننده است. دنیا این روزها خیلی تغییر کرده. این تعصب به رنگ پوست دیگر جایی ندارد و واقعا غم‌انگیز است. خیلی ناراحتم وقتی می‌بینم یک دوستم چنین چیزهایی را تجربه می‌کند. من خودم این تجربه را دارم و همیشه سعی کرده‌ام خیلی به آن توجه نکنم. این چیزی است که بارها به وینی گفته‌ام.

به خاطر او خیلی خوشحالم ولی ناراحت هم هستم چون مسی دو روی سکه را تجربه کرد. با آرژانتین به اوج آسمان رفت ولی در پاریس زندگی در جهنم را تجربه کرد. من هم همینطور. من و مسی جهنم را تجربه کردیم. ناراحت بودیم چون آنجا بودیم که تلاش کنیم و قهرمان شویم و تاریخسازی کنیم. ولی متاسفانه نتوانستیم موفق بشویم. مسی به شکلی پی‌اس‌جی را ترک کرد که حقش نبود. ولی در عین حال خیلی خوشحالم شدم که جام جهانی را برد. همینطور که گفتید فوتبال این بار با او منصف بود. از وقتی برزیل حذف شد من او را تشویق می‌کردم. مسی شایسته این بود که دوران فوتبالش را اینطور تمام کند.

امیدوارم. پسر، واقعا امیدوارم. کاش یک روز به بزرگترین رویایم یعنی قهرمانی جام جهانی برسم. ولی خب، گاهی نمی‌شود. ما در برزیل کسی را داریم که بزرگترین اسطوره است، یکی از بزرگترین نامهای تاریخ کشور. زیکو را می‌گویم. ولی او جام جهانی ندارد. این به استعداد و کیفیت او خدشه‌ای وارد نمی‌‌کند و همین درباره من هم صادق است.

من نمی‌دانم آینده چه می‌شود. هنوز رویای این را دارم که دوباره در برزیل بازی کنم و این را می‌دانم که یک روز اینجا خواهم بود. همینطور دلم می‌خواهد در آمریکا بازی کنم. این دو لیگ را واقعا می‌خواهم؟ ولی ادامه دادن در لیگ عربستان؟ نمی‌دانم. بستگی دارد. بستگی به خانواده‌ام، به آنچه در زندگی پیش می‌آید. در نهایت در آن لحظه باید دید کدام تصمیم به نفع من است.

من هیچوقت از سانتوس جدا نشده‌ام و همیشه هوادار پر و پا قرص بوده‌ام. الان که به برزیل آمده‌ام از هر فرصتی که پیش می‌آید برای رفتن به ورزشگاه و دیدن بازی سانتوس استفاده می‌کنم. گاهی به خاطر مشغله‌ها نمی‌توانستم ولی این بار از قبل بلیت رزور کردم. رسانه‌ها همیشه اخبار نادرست منتشر می‌کنند و این بعضی از هوادارها را به من بدبین کرده بود. ولی هر کس که من را بشناسد می‌داند داستان چیست.

هر کس قابلیت و ارزش خودش را دارد و اینکه کسی در اروپا است به معنای بهتر بودنش نیست. تیم ملی این بار فرصت دارد یک مربی خارجی داشته باشد. من درباره نامهایی که درباره آنها گمانه‌زنی می‌شود چیزی نمی‌دانم. یک مربی دیگر برزیلی هم هست که تا جایی که می‌دانم شانس دارد. به نظر من مربی ایده‌آل در حال حاضر برای برزیل فرناندو دینیز بود. این را به صراحت می‌‌گویم چون معتقدم او مربی بی‌نظیری است و حال سلسائو با او خوب است.