به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویٰژه خود نوشت:
محمد کاظم انبارلویی در روزنامه رسالت نوشت: دکترمحمود سریع‌القلم، استادتمام گروه علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه کالیفرنیا، مطلبی تحت عنوان «۳۰ویژگی که کشوری را به سمت کره جنوبی شدن می‌برد» در خبرآنلاین نوشته که جالب و حیرت‌انگیز است! به فهرست ویژگی‌های کشور کره جنوبی به روایت وی دقت کنید:
«۱- صد درصد مردم می‌دانند برای رشد باید رقابت کنند.
۲- صد درصد مردم فقط یک شغل دارند.
۳- صددرصد مردم برای اعتبار و منزلت جهانی کشور، اهمیت ویژه قائل هستند.
۴- ۹۰ درصد مردم آن راستگو باشند.
۵- ۹۰درصد مردم، یک شخصیت داشته باشند.
۶- ۹۰ درصد مردم شفافیت فکری و رفتاری داشته باشند.
۷- ۹۰ درصد مردم خوش‌قول باشند.
۸- ۹۰درصد مردم، یک جهان‌بینی دارند.
۹- ۹۰درصد مردم مرتب کتاب می‌خوانند.
۱۰- ریشه استقلال سیاسی را در تولید ثروت بداند.
۱۱- ...
۳۰- عامه مردم حس مثبتی نسبت به کشور و آینده آن داشته باشند».
آقای سریع‌القلم هیچ اصراری ندارند، از مدینه فاضله‌ای که در کره جنوبی به دلیل حکمرانی در سئول می‌بینند، برای این ۹۰درصدها و آن ۱۰۰درصدی‌هایی که گفته، سند و مدرکی ارائه دهد!!
نویسنده می‌افزاید: یک جست‌وجوی ساده در گوگل، تصویری متفاوت از آنچه که آقای سریع‌القلم ارائه می‌کند را نشان می‌دهد:
- در سال ۲۰۱۸، کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل، گزارشی منتشر کرده که دولت کره جنوبی ۲۷ میلیارد وون از بودجه ملی را صرف مجازات و پیشگیری از خشونت خانگی و جنسی کرده است.
- اسناد و گزارش‌ها مشهود نشان می‌دهد، کره جنوبی دوازدهمین کشور در جهان در زمینه میزان خودکشی است. خودکشی در این کشور، چهارمین علت مرگ و میر شناخته می‌شود!
- خشونت زناشویی رایج‌ترین شکل خشونت خانوادگی در کره است از هر ۶ زوج در کره جنوبی، یک زوج بیش از یک مورد خشونت فیزیکی از سوی همسرش را تجربه کرده است!
- درحومه ساختمان‌های سر به فلک کشیده و مجلل و گران‌ترین محله سئول یک پیرزن به نام گیم اوک‌یند در محله فقیرنشین گوریونگ به اجبار برای گرم کردن خود زغال چوب می‌سوزاند تا زاغه مخروبه خود را در کنار محله‌ای مسکونی با ۲۰۰۰سکنه گرم کند! محله فقیرنشین گوریونگ، نمادی از نابرابری اقتصادی در کشوری است که نیمی از سالمندان آن در فقر به سر می‌برند. و این بالاترین نرخ فقر بین کشورهای عضو سازمان همکاری (OECD) محسوب می‌شود.
نمی‌دانم با روایت آقای سریع‌القلم چه آن‌جا که می‌گوید؛ صدردرصد و چه آن‌جا که می‌گوید ۹۰ درصد مردم کره جنوبی چنین و چنان هستند چه باید کرد؟ او فکر می‌کند، مردم ما در دوره قاجار زندگی می‌کنند و خبری از اوضاع و احوال دنیا ندارند، هر روایتی را می‌شود به خورد مردم داد. او احتمال نمی‌دهد یک نفر با فشار دادن چند دکمه در اینترنت سر از چند و چون روایت او
درآورد!
مگر می‌شود مردم کشوری ۹۰درصد راستگو باشند، ۱۰۰درصد شغل داشته باشند، ۹۰درصد خوش‌قول باشند و ۹۰درصد مردم، یک جهان‌بینی داشته باشند و بعد این‌همه خشونت زیرسقف خانه‌ها داشته باشند و رکورددار خودکشی در جهان باشند! مگر ممکن است کشوری که آمریکا در آن‌جا پایگاه نظامی داشته باشد و گاهی اخبار تجاوز آنها به نوامیس کره‌ای منتشر می‌شود، استقلال سیاسی داشته باشد؟ این چه استقلالی است که دولت کُره برای معامله و پرداخت بدهی خود با ایران باید از آمریکا اجازه بگیرد؟ فلسفه این‌همه خلاف‌گویی و جعل روایت و تحقیر مردم کشور خود چیست؟