بیست و سومین دوره رقابت های لیگ برتر در حالی آغاز شده که اگر بخواهیم نیمکت ۱۶ تیم حاضر در لیگ برتر را بررسی کنیم به جز سعید دقیقی و اوزینیدیس بقیه تیم ها بار دیگر سرمربی خود را از چرخه تکراری مربیان در دسترس لیگ انتخاب کرده‌اند.
نگاهی کلی به لیست سرمربیان تیم‌های لیگ برتری نشان می‌دهد خبری از ورود شخص جدید نیست. همانطور که عنوان شد دقیقی تنها ورودی جدید بین آنهاست که به لطف صعود شمس آذر قزوین و ادامه حمایت مدیران باشگاه چنین شانسی را پیدا کرده است. سایر مربیان تنها شهرهای خود را تغییر دادند. مجتبی حسینی از پیکان به آلومینیوم اراک رفت. مهدی رحمتی نیز از آلومینیوم به نساجی کوچ کرد. محمد ربیعی تصمیم گرفت پروژه مس رفسنجان را اتمام دهد و به ذوب آهن برود تا ساکت الهامی جای او را در رفسنجان بگیرد. هوادار هم به محمود فکری رسید. مهدی تارتار هم از ذوب آهن به ملوان رفت تا چرخه جابجایی سرمربیان لیگ برتری برای فصل پیش رو باز هم تکرار شود.
«مارینوس اوزونیدیس» سرمربی یونانی تازه وارد به فوتبال کشور است که فرمان گل گهر سیرجان را در حالی به دست می‌گیرد که فصل گذشته تفکرات امیر قلعه‌نویی سرمربی فعلی تیم ملی ایران را به همراه داشت. پرسپولیس و سپاهان اصفهان تنها تیم‌هایی هستند که همچنان با سرمربی قبلی خود در لیگ برتر کار را ادامه می‌دهند. استقلال خوزستان و شمس آذر قزوین نیز به عنوان تیم‌های تازه راه‌یافته به لیگ برتر وضعیتی مشابه دارند. در حقیقت قهرمانان و نایب قهرمان‌های فصل گذشته لیگ برتر و لیگ یک سرمربیان خود را تغییر ندادند اما سایر باشگاه‌ها روندی کاملا متفاوت را پیش گرفتند. البته تراکتور تبریز پس از اینکه بردیف خیلی زود در فصل گذشته از جمع سرخپوشان جدا شد سراغ خمز رفت و حالا هم با او کارش را با قدرت ادامه می‌دهد. همچنین فولاد خوزستان با منصوریان نیز ادامه همکاری دارد. ویسی نیز پس از چهار نفر در اواخر فصل گذشته روی نیمکت صنعت نفت نشست و توانست این تیم را در لیگ برتر نگه دارد تا همچنان کارش را دنبال کند. مازیار زارع تنها شخصی بود که عطای سرمربیگری در لیگ برتر را به لقایش بخشید. او از ملوان جدا شد تا مهدی تارتار جایش را بگیرد.
امیر قلعه نویی هم به تیم ملی ایران رسید و همراه با خود مربیان اخراجی نظیر سعید الهویی و حمید مطهری را هم به جمع دستیارانش در تیم ملی اضافه کرد. تجربه نشان داده که در لیگ ایران کسی به عملکرد سرمربیان توجه خاصی ندارد و همین که سابقه سرمربیگری در لیگ را داشته باشید قطعا فصل بعد نیز تیم خواهید داشت، مگر اینکه خودتان دیگر علاقه‌ای به مربیگری نداشته باشید!
با وجود این چرخه اما سرمربیان زیادی وجود دارند که علی رغم دانش بالایی که دارند جایی در بین انتخاب سران باشگاه ها ندارند.
در ایران مربیانی وجود دارند که با وجود دانش و مدارک علمی معتبر بدون تیم هستند. مارکار آقاجانیان، محمد توانایی، مجید جلالی، علی تارقلی‌زاده، حمید درخشان، فریدون حردانی، جواد حسن‌زاده، ناصر پورمهدی، محمد احمدزاده، امیرحسین پیروانی، علی اکبر پورمسلمی، نعیم سعداوی، مجید نامجومطلق، علی‌اصغرمدیر روستا، محمدعلی (افشین) پیروانی، حمیدرضا استیلی، حسین خطیبی، غلامرضا باغ‌آبادی، امیرقلعه‌نویی، وحید امیری، عبدالصمد مرفاوی، محمد مایلی‌کهن، هومن افاضلی، ممی نظرزاده، مهدی دینورزاده و رضا عابدیان ۲۶ مربی دارای مدرک حرفه‌ای هستند که از این جمع ۱۸ نفر بدون تیم هستند و البته دو، سه نفر دیگر هم به عنوان دستیار درحال حاضر مشغول به کار هستند. البته به این جمع می‌توان خیل کسانی که دارای مدرک A هم هستند را اضافه کرد و البته از کسی مثل عبدی که دیپلم دوره پرولایسنس مربیگری انگلستان را در اختیار دارد، نباید غافل بود.
۲۵۷ ۲۵۱