به گزارش خبرآنلاین، تارنمای یورو ریپورتر در مقاله ای به قلم کونگ چان، مفسر و تحلیلگر چینی نوشت: شورش اخیر گروه مزدور واگنر در روسیه در کمتر از دو روز به طور ناگهانی به پایان رسید. با مداخله الکساندر لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس، پرسنل نظامی گروه واگنر پیشروی خود را به سمت مسکو متوقف کردند و به سمت پایگاه های خود عقب نشینی کردند. سپس لوکاشنکو با موفقیت از دولت روسیه در مورد ایمنی یوگنی پریگوژین، رهبر گروه واگنر، اطمینان حاصل کرد و پریگوژین و نیروهای مسلح خصوصی او در بلاروس مستقر شدند.
اگرچه بحران فوری حل شده است، اما عواقب این رویداد پیامدهای طولانی مدت خواهد داشت. اول از همه، چشم انداز آشتی بین ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و پریگوژین بسیار بعید است. در یک مرحله مهم از جنگ در اوکراین، شورش پریگوژین نه تنها تهدیدی برای روسیه بود، بلکه باعث تحقیر پوتین نیز شد. چنین حوادثی برای رئیس جمهور روسیه کاملاً غیرقابل قبول است. در واقع، پوتین قبلاً متعهد شده است که رهبران شورش واگنر را «به محاکمه» بکشاند.
دوره آتی چالش های قابل توجهی را برای کنترل مقتدرانه پوتین ایجاد می کند. گروه واگنر آشکارا دولت روسیه و در نتیجه خود پوتین را به چالش کشید و رئیس جمهور را وادار کرد که موافقت کند. این واکنش تسلیمانه به شرایط نامطلوب، آسیب پذیری قدرت به کار گرفته شده توسط رئیس جمهور روسیه را در حضور حوادث غیرمترقبه آشکار می کند.
عوامل دقیق پشتوانه حادثه واگنر همچنان مبهم است و اطلاعات منتشر شده از طریق رسانه های اجتماعی غیرقابل اعتماد تلقی می شوند، با این حال به نظر می رسد که محرک اصلی در رویارویی داخلی، بین گروه واگنر و وزارت دفاع روسیه قرار دارد. به احتمال زیاد، تلاش سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه برای جذب نیروهای واگنر بود که فشار قابل توجهی را بر پریگوژین وارد کرد و باعث ایجاد یک وضعیت متزلزل شد. وزارت دفاع روسیه تحت نظارت شویگو به عنوان نماینده پوتین عمل می کند. در نتیجه، هنگامی که پریگوژین با شویگو روبه رو می شود و وزارت دفاع را به چالش می کشد، عملاً اقتدار پوتین را مستقیماً به چالش می کشد.
چشم انداز همکاری غیردولتی بین ایالات متحده و پریگوژین بعید به نظر می رسد، اگرچه احتمال گسترش برخی از حمایت های ایالات متحده وجود دارد. با توجه به شرایط حاکم، اوکراین هنوز خود را فاقد قابلیت های لازم برای انجام یک ضد حمله قوی می بیند. اطلاعات اخیر حاکی از آن است که ارتش روسیه به طور موثر تلاش های ضد تهاجمی اوکراین را خنثی کرده است. شایان ذکر است که ظرفیت های تهاجمی اوکراین نیز نسبتاً محدود است.
اهمیت و پیامدهای بالقوه این رویداد بر چین را نباید دست کم گرفت. درک مردم چین از مناقشه اوکراین به طور قابل توجهی تحت تاثیر تعامل بین چین و آمریکا است. در ابتدا، این باور رایج در میان عموم مردم چین وجود داشت که روسیه، به عنوان یک کشور مسلح به سلاح هسته ای، فشار جمعی اعمال شده توسط کشورهای ناتو را علی رغم چالش های داخلی خود تحمل خواهد کرد. با این حال، آشفتگی داخلی ناگهانی در روسیه عنصر غیرقابل پیش‌بینی را به وجود می‌آورد که به طور بالقوه تعادل مورد انتظار را بر هم می‌زند.
اگر روسیه در طول درگیری با عقب‌نشینی‌ها یا شکاف‌های داخلی مواجه شود، ممکن است باعث تغییرات ساختاری در چشم‌انداز ژئوپلیتیک بین‌المللی غالب شود که مشخصه آن درگیری اوکراین (روسیه در برابر ناتو + غرب) و رقابت مداوم ایالات متحده و چین (چین در برابر ایالات متحده + برخی دیگر از متحدانش) باشد.
در نتیجه، کاهش فشار روسیه بر غرب می تواند منجر به تشدید فشار آمریکا بر چین شود. گزینه بهتر برای چین اجتناب از درگیر کردن خود با روسیه است. با توجه به پیچیدگی وضعیت، حفظ یک دیدگاه منطقی برای چین حیاتی خواهد بود.
۳۱۱۳۱۱