کشور هند که ارتباط نزدیکی با آمریکا دارد، هم‌زمان نفت ارزان روسیه را می‌خرد و تجارتش با چین را ادامه می‌دهد طبق برآوردهای مختلف، یکی از پیشتازان اقتصاد دنیاست. حتی در شرایطی که رشد اقتصادی چین کُند شده، هندی‌ها با بالاترین سرعت رشد در ۱۳ سال گذشته در حال توسعه هستند.
منتخب اکونومیست را هر روز در رادیو فردای اقتصاد بشنوید:
اما حمایت‌گرایی، پاشنه آشیل این کشور است که سابقه‌ای طولانی دارد. هرچند اقتصاد هند در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ کمی به سمت باز شدن رفت، اما هنوز آثار آن باقی است. میانگین تعرفه از ۸۰ درصد در سال ۱۹۹۰ به ۱۳ درصد در ۲۰۰۸ کاهش یافت. اما از ۲۰۱۴ که نارندرا مودی، نخست وزیر شد با شعار «در هند ساخته می‌شود» تعرفه‌ها افزایشی شد و حالا به ۱۸ درصد رسیده است. بسیار بالاتر از رقبایی مثل اندونزی و تایلند.
هندی‌ها فکر می‌کنند برای توسعه باید واردات را کم کنند و الگوی رشد صادرات‌محور چین را در ذهن دارند. اما استراتژی آنها مبنی بر بالا بردن تعرفه کار نمی‌کند و برداشت اشتباهی از چین دارند. چین خود را بخشی از زنجیره تامین جهانی کرد؛ فرآیندی که طی آن، تعرفه از بین می‌رود. چین بر خلاف هند به تجارت جهانی بی‌اعتماد نبوده است. اما شاید حالا که چین نیز به رکود نزدیک شده و نشان می‌دهد سرمایه‌داری دولتی در بلندمدت مشکلدار می‌شود، الگوی کره جنوبی برای هندی‌ها بهتر باشد. آنها به جای «خودکفایی» تلاش کردند با سوبسید به صادرات کارخانه‌ای در اقتصاد جهانی جا باز کنند.