وجیهه تیموری در ضمیمه آفتاب مهتاب امروز روزنامه اطلاعات نوشت: می‌دانم که عصر بازی‌های دیجیتال و حتی آنلاین است و چه بسا کمتر کسی از شما دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها، دلش بخواهد به جای دانلود کردن یک گیم جدید اینترنتی در گوشی تلفن همراه که بی‌شمار مرحله دارد و می‌تواند ماه‌ها آن را پیش ببرد، «نان بیار کباب ببر» یا «یک قل دو قل» یا «گل یا پوچ» بازی کند ؛ چون به نظرش این قبیل سرگرمی‌ها، هیجان کافی ندارند و انرژی زیادی هم نمی‌گیرند و آدم را خسته و راضی نمی‌کنند و در مجموع دیگر چنگی به دل نمی‌زنند!
در این که بازی‌های جدید و دیجیتال، مناسب سلیقه فرزندان عصر دیجیتال و فناوری هستند و گاهی بسیار پیچیده و هیجانی می‌شوند، هیچ حرفی نیست. کاملا با شما موافقم. راستش خودم هم یکی از همین بازی‌ها را با جدیت پیگیری می‌کنم و حتی چند وقتی است در یک مرحله مانده‌ام و اصلا جلو نمی‌روم و چالش این روزهای من همین است که این قفل این مرحله را بشکنم و بروم سطح بعدی. اما با این که بازی‌های قدیمی، هیجان کافی ندارند یا خیلی انرژی نمی‌گیرند موافق نیستم.
اتفاقا بزرگ‌ترین امتیاز و تفاوت این بازی‌ها نسبت به گیم‌های جدید که تک نفره در گوشی تلفن همراه بازی می‌کنید این است که معمولا دو نفره یا گروهی اجرا می‌شوند و همه حواس آدم را درگیر می‌کنند و حداقل یک حرکت جسمانی کوچک هم در آن‌ها هست؛ یعنی باید تکان بخورید یا کاری انجام دهید.
اصلا همین که شما با یک انسان واقعی در طول بازی روبرو هستید و باید شش دنگ حواستان جمع باشد و حرکت بعدی او را حدس بزنید و پا به پای او پیش بروید؛ هیجان نیست؟ انرژی نمی‌گیرد؟
این همان نکته‌ای است که می‌خواهم بیشتر درباره آن حرف بزنم و مثل یک فیسلوفِ از خواب پریده که می‌خواهد تا شب نشده، همه کشفیاتش را به گوش عالم برساند و نگران است چیزی در دلش بماند؛ من هم با آب و تاب و هیجان نتایجی را که از مقایسه چند بازی که در طول عمرم انجام دادم یا دست دیگران دیدم به شما می گویم:
* باور کنید بازی‌های دسته جمعی و دورهمی خیلی خوبند. قدیمی و جدید هم ندارند؛ می‌خواهد «اسم و فامیل» باشد یا «وسط بازی» یا «سایه بازی» یا «پانتومیم» یا یک «بازی جدید کارتی» که از شیک‌ترین کتابفروشی سر راهتان خریده‌اید. اگر دسته جمعی و رودررو باید بازی کنید؛ شک نکنید که به امتحان کردنش می‌ارزد.
* بهترین بازی‌ها آن‌هایی هستند که یا بدون اسباب‌بازی اجرا می‌شوند یا خیلی ساده می‌توان با وسایل موجود، جایگزینی برای آن اسباب‌بازی پیدا کرد؛ چون اینطوری همه‌جا و در هر زمانی می‌توان بازی کرد یا وسیله لازم را با خود همه‌جا برد.
* بازی‌هایی که رده سنی خاص ندارند فوق‌العاده‌اند؛ اینطوری همه افراد از کودک و نوجوان تا بزرگسال و کهنسال می‌توانند در بازی مشارکت کنند و مشکل پیدا کردن همبازی حل می‌شود . پدر بزرگ و مادربزرگ خانواده تنها یک گوشه نمی‌نشینند که به خنده و هیجان بقیه نگاه کنند، بچه‌ها هم در کنار بزرگترها بازی می‌کنند و همه از تفریح و سرگرمی سهم می‌برند.
* بازی‌های دسته جمعی، عصرها و شب‌های کشدار تنهایی یا دورهمی‌های ساکت و بی‌هیجان و حوصله‌سر بر را به معاشرت‌های شاد و پر از خنده و خاطره تبدیل می‌کنند. این امتیاز در هیچ بازی کامپیوتری و دیجیتال نیست و با دانلود هیچ گیم و برنامه‌ای به دست نمی‌آید.