دردوران مربیگری ریکاردوساپینتو برخی بازیکنان تا پای اخراج پیش رفتند. ارسلان مطهری بارزترین نام در میان بازیکنانی بود که در دوران ساپینتو هرگز وضعیت مناسبی دراین باشگاه نداشت. ساپینتو بی‌توجه به سوابق ارسلان مطهری دراستقلال، تیم دوستی و دور بودن این بازیکن از حاشیه‌ها قصد داشت نام او را از فهرست خارج کند اما قراردادی که ارسلان با استقلال منعقد کرده بود، دست و پای سرمربی سابق استقلال را بست تا او نتواند نام ارسلان را از فهرست تیمش کناربگذارد. بعدها که ساپینتو فهمید برای خارج کردن نام ارسلان از استقلال باشگاه را باید متحمل ضررمالی قابل توجهی کند، آرام، آرام روی خوش به این بازیکن نشان داد که نتیجه‌اش را هم دید و تنها جامی که ساپینتو از فوتبال ایران با خود به یادگار برد، با گلزنی همین مهره به ظاهر سوخته به ثمر رسید و ارسلان زننده تک گل تیمش در فینال سوپر جام مقابل نساجی لقب گرفت.
گرچه آن گل نیز در رویه سرمربی سابق استقلال اثر آنچنانی نگذاشت و ارسلان بازهم نیمکت‌نشینی‌های متعددی را تجربه کرد اما به هرحال ساپینتو که خود را به نوعی در به دست آوردن تنها جامش وامدار ارسلان می‌دید تلاش کرد پروسه بازی دادن به این بازیکن را با وجود تعدد مهاجمان متوقف نکند وبا وجود دراختیار داشتن محمد محبی و مهدی قایدی هرازگاهی از ارسلان درترکیب تیمش بهره بگیرد و یا دست‌کم او را به طور تعویضی وارد میدان کند.در دوران ساپینتو ابوالفضل جلالی نیز که در اولین ایستگاه استقلال در لیگ بیست و سوم به مانند ارسلان مطهری درخشش فوق‌العاده‌ای داشت، از حال و روز مطلوبی بهره نمی‌برد. او با وجود اینکه در جام جهانی نیز برای تیم ملی دقایقی مقابل امریکا بازی تحسین‌برانگیزی از خود به جا گذاشته بود هرگز در پازل اصلی سرمربی سابق استقلال جا نگرفت به‌گونه‌ای که این بازیکن دقایق طولانی از ترکیب استقلال دور بود. شاید در ابتدا سعی شد نیمکت‌نشینی یا سکونشینی جلالی به مصدومیتی که از جام جهانی با خود به یادگار آورده ارتباط داده شود اما بعدها وقتی نام جلالی در بازی جام حذفی مقابل پارس جنوبی جم نیز از فهرست 18 نفره استقلال خارج شد، هیچ‌کس دیگر شکی به این واقعیت نداشت که سرمربی استقلال اعتقادی به این بازیکن ندارد و نمی‌خواهد وقتش را با جلالی تلف کند. فصل پیش غالباً انتخاب سرمربی استقلال سلمانی بود وبی‌تردید اگر ساپینتو در استقلال باقی می‌ماند، جلالی راهش را به سمت تیم دیگری کج می‌کرد و هرگز دراین باشگاه باقی نمی‌ماند.
ماجرا اما به ارسلان و جلالی مختوم نیست. در لیست سیاه ریکاردوساپینتو نام صالح حردانی هم خودنمایی می‌کرد. بازیکنی که دوست داشت با تداوم حضور درترکیب اصلی استقلال راهش را برای حضور درفهرست تیم ملی هموار کند اما هیچ گاه به خواسته‌اش نرسید و دراغلب روزهای پرفرازونشیب فصل پیش ساپینتو ترجیح داد از کوین یامگا در پست دفاع راست بهره بگیرد. شاید حضور قایدی، محبی و حتی میرزایی که محبوب ساپینتو بودند، جا را برای بازی دادن به یامگا در میان بازیکنان هجومی تنگ کرده بود اما سرمربی استقلال نیز هرگز دنبال راهی نگشت که حردانی را هم به هرشکلی که شده درترکیب استقلال به بازی بگیرد. ساپینتو درمواجهه با استفاده از حردانی نیز همواره از خود بی‌میلی نشان می‌داد و درنهایت این بازیکن نیز پشت خط یامگا ماند و یک فصل سخت را سپری کرد.
ایستگاه اول لیگ بیست و سوم اما روی دیگری از قصه فوتبال را پیش روی این سه بازیکن نمایان کرد. جایی که جواد نکونام دراولین حضور خود به عنوان مربی روی نیمکت استقلال با صدای بلند فریاد زد که عمیقاً روی توانایی‌های حردانی، جلالی و مطهری حساب خواهد کرد و دل به بازیکنانی خواهد بست که فصل پیش در لیست سیاه ساپینتو قرار داشتند .
257 251