به گزارش «اطلاعات آنلاین»، اقتصاد ترکیه که چون افسانه موفقیت در قرن ۲۱ بود، امروزه اوضاع خوبی ندارد. سقوط ارزش پول ملی و تورم بالا مردم را تحت فشار قرار داده است... اما فقر در ترکیه واقعا در چه مرحله‌ای قرار دارد و چه تاثیری بر نسل آینده خواهد گذاشت؟
«کرایه خانه سه ماه است که عقب افتاده، آب و برق قطع شده و صاحب‌خانه مدام بر در می‌کوبد.» این وضعیت وخیم یک خانواده با سه فرزند از جمله یک کودک چهارماهه در استانبول، بزرگ‌ترین شهر ترکیه است.
پدر این خانواده در گفتگو با یورونیوز گفت: «پسرم صرع دارد. دو هفته در بیمارستان بستری بود. من به حد مرگ مریضم و جیبم خالی است. احساس می‌کنم قربانی شده‌ام. نمی‌دانم چه بگویم. فقط ۱۰۰ لیر توی جیبم است. پوشک بخرم یا شیر خشک؟ یا اصلا باید روغن خوراکی بخرم؟»
اما این تنها خانواده‌ای نیست که در این شرایط به سر می‌برد. براساس اطلاعات اخیر موسسه آمار ترکیه، نزدیک به یک سوم جمعیت ترکیه در حال حاضر در خطر فقر و محرومیت اجتماعی به سر می‌برند. این روند نگران کننده تهدیدی برای دست‌آورد‌های ترکیه در مبارزه با فقر از اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی است. اقتصاد این کشور طی دو دهه آغازین قرن بیست و یکم رشد سریعی را تجربه کرد.
نرخ تورم ترکیه پس از ۸ ماه کاهش مستمر دوباره افزایش یافت
هاجر فوگو، رئیس دفتر همبستگی علیه فقر حزب جمهوری خلق ترکیه می‌گوید: «۲۲ سال است که روی مساله فقر کار می‌کنم و تا به حال چنین وضعیت وخیمی را تجربه نکرده‌ام.»
او در بیان نشانه‌های نگران‌کننده چگونگی تاثیر چنین بحرانی بر مردم عادی ترکیه می‌گوید: «زنان قادر نیستند لوازم بهداشتی بخرند، چاقی افزایش می‌یابد زیرا خانواده‌ها به غذاهای ارزان‌قیمت با کیفیت پایین‌اتر می‌گرایند. دانشجویان شروع به انصراف از دانشگاه‌ها می‌کنند و این فهرست ادامه دارد. مردم قادر به برآورده کردن نیازهای ابتدایی خود نیستند و این موضوع به نوبه خود منجر به اضطراب، افسردگی و انزوای خانواده‌ها می‌شود.»
پزشکان ترکیه با اشاره به «افزایش جدی» استفاده از داروهای روانپزشکی نسبت به افزایش آمار بیماری‌های روانی هشدار دادند. بنابر آمار مرکز تحقیقات اجتماعی در سال ۲۰۲۲، دو سوم شرکت‌کنندگان در بررسی این موسسه گفته بودند که به دلیل دشواری‌های اقتصادی افسرده‌اند.
«پولی برای غذا خوردن نداریم»
اگرچه بخش عظیمی از جامعه ترکیه درحال حاضر با فقر دست و پنجه نرم می‌کند، اما به گفته خانم فوگو، کودکان در مرکز آسیب‌های ناشی از آن هستند. به گفته او، برخی از کودکان گرسنه به مدرسه می‌روند و یا کلا ترک تحصیل می‌کنند تا سر کار بروند و بتوانند با خود پول به خانه بیاورند.
هاجر فوگو هشدار می‌دهد: «نسل آینده سلامت روحی و روانی ندارد.»
بنابر گزارش سال ۲۰۲۰ موسسه آمار ترکیه، ۳۲ درصد کودکان در ترکیه در خانواده‌های فقیر زندگی می‌کنند و ۳۴ درصد از کودکان به نوعی از محرومیت‌های مادی رنج می‌برند. همچنین بنابر تحقیق یونیسف در سال ۲۰۲۱، در پی اثرات محرومیت‌های همه‌گیری کرونا، آمار فقر کودکان از نرخ پایه ۱۵.۴ درصد به ۲۴.۷ درصد رسیده است.
ترکیه سال‌ها است که با تورم بالا مواجه است. بر اساس داده‌های رسمی منتشر شده در اوایل ماه جاری، قیمت‌ها در ژوئیه امسال نسبت به زمان مشابه در سال گذشته ۵۰ درصد افزایش داشته است. با این‌حال اقتصاددانان مستقل گروه تحقیقاتی تورم می‌گویند که آمار واقعی بسیار بالاتر و حدود ۷۰ درصد است.
پدر خانواده‌ای با سه کودک که در استانبول زندگی می‌کنند، می‌گوید: «هر زمان که پولی بدست می‌آورم هم سریعا بی‌پولم. من غذا نمی‌خورم و گاهی وقت‌ها بدهی‌هایم به خاروبار فروشی را فهرست می‌کنم.»
این مرد می‌گوید کمک دولتی ۱۵۵۰ لیری که به خانواده آنها می‌شود حتی کفاف هزینه غذایشان را هم نمی‌دهد. او هزینه غذای خانواده‌اش را ماهیانه ۲۵۰۰ لیر برآورد می‌کند.
کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری ترکیه (Türk-İş) هفته گذشته با اشاره به حداقل هزینه‌ای که یک خانواده چهارنفره باید به هزینه خورد و خوراک خود اختصاص دهد اعلام کرد که درحال حاضر خط گرسنگی بالاتر از حداقل دستمزد است.
این موضوع به رغم افزایش ۳۴ درصدی حداقل دستمزدی است که دولت در ماه ژوئیه اعمال کرده است.