عضو جامعه روحانیت مبارز در خصوص مبارزه با حجابی تأکید کرد: باید حواسمان جمع باشد که گرفتار یک حرکت سیاسی و اجتماعی که موجب اختلاف در جامعه می‌شود نشویم. چه بسا اهمیت ندادن به موضوع، وحدت جامعه را حفظ می‌کند. آنها همین را می‌خواهند که مخالفین با موافقین درگیر شوند. ما نباید اجازه دهیم که جامعه گرفتار اختلاف و تفرقه شود.
مشروح گفت و گو با حجت الاسلام و المسلمین احمد سالک در پی می آید:
نکته اول اینکه، خداوند در قرآن برای عفاف و حجاب سه منبع مهم را بیان می‌کند. یکی؛ «خمرهن» مقنعه‌ای که بتواند تا روی سینه و پشت و جلوی سر را بپوشاند. یک جا می‌گوید، «جلابیبهن» که مصداقش همین چادر است که برجستگی‌های بدن مشخص نباشد. یک جای دیگر می‌گوید؛ «تبرج‌الجاهلیه»، یعنی زینت را نباید نشان داد. جمع این سه آیه مسأله اصل حجاب اسلامی را مبتنی بر آیات قرآن برای ما بیان می‌کند چون یکی از حرف‌هایی که می‌زنند این است که آیا حجاب در قرآن هست یا نیست؟
نکته دیگر اینکه فتوای علما به خصوص مقام معظم رهبری این بود که «بی حجابی حرام شرعی و سیاسی است». حرام شرعی یعنی اگر کسی کشف حجاب کرد در مقابل خدا و قرآن و پیغمبر(ص) و همه ایستاده است. این هم قابل توجه است که باید پای این موضوع محکم ایستاد.
نکته سوم اینکه؛ حالا می‌خواهند برای حجاب و عفاف قانونی مشخص کنند و لایحه قوه قضائیه و دولت به مجلس آمده است. در این مورد به چند نکته باید توجه کرد: اولا نباید قانون حجاب و عفاف شرطی شود. من این را ندیده ام ولی شنیده ام که دارد شرطی می‌شود. این نگران کننده است. اگر شرطی شد، فساد دارد و فساد آور است.
شرطی یعنی یک عکس بگیرید و بدهید، یک تلفن بزنید و بگویید، ما هم جریمه می‌کنیم.
ولی آنها جریمه نمی‌دهند. مگر کسی که قصد کشف حجاب دارد برایش مهم است که یک میلیون یا ده میلیون جریمه بدهد؟! این نکته قابل توجه است. بله؛ جرم انگاری در این مسئله رسالت قوه قضائیه و مدعی العموم که دادستان کل باشد، است و باید انجام بگیرد. موارد جرم انگاری را باید قانون تعیین کند. این‌ها قابل توجه است و از این بابت مشکلی ندارد، ولی شرطی کردن این حرکت خیلی به نفع کشور نخواهد بود.
ثانیا؛ اقناعی برخورد کردن در قانون مطلب مهم و خوبی است. اما کی(چه کسی) و کدام دستگاه و چگونه؟ اگر این‌ها تعیین نشود باز مشکل درست می‌شود و ابهامات در قانون زیاد خواهد بود. اگر براساس اولویت باشد، در مرحله اول تمام دستگاه‌های دولتی و خصوصی و ... باید حجاب را رعایت کنند. اگر تذکر اول و دوم را قبول نکردند، تذکر سوم اخراج است. بالاخره باید با این نوع افراد هنجارشکن برخورد قانونی کرد.
دستگاه‌ها اگر حجاب را و امر به معروف و نهی از منکر را رعایت کنند پنجاه درصد مشکلات جامعه حل می‌شود. ممکن است بیایند در دستگاه‌ها، دبیرستان، دانشگاه، بازار، بانک‌ها، اسناد رسمی و... چادر سر کنند، ولی تا بیرون می‌رود بردارد و کشف حجاب کند. آن را باید دستگاه‌های نظارتی روی آن کار بکنند و این هم قابل توجه است.
مسأله دیگر اینکه ما قانون امر به معروف و نهی از منکر را داریم. زمانی که من مسئول کمیسیون فرهنگی مجلس بودم بعد از سی و چندسال این قانون را با هر در به‌دری و جنگی که با آقای روحانی و مسائلش بود، به تصویب شورای نگهبان رساندیم. ما در ماده ۱۹ خود وزرا را مسئول کردیم؛ حتی نگذاشتیم که معاون آنها یا کس دیگری بیاید باید خود وزرا بیایند در میدان سیاست گذاری و اقدام. اگر به قانون امر به معروف توجه و تکیه بکنند کار با سرعت پیش خواهد رفت.
باید نقاط ضعف نظارتی برطرف شود. این نقاط ضعفی که در گذشته بوده و بهانه دست دشمن می‌داده باید برطرف بشود و اگر قانون بود باید اجرای قانون کنند و از هیچ قدرتی نترسند.
بعید می‌دانم. اگر مغایرت داشته باشد شورای نگهبان رد می‌کند.
اگر امر به معروف توسط آحاد ملت انجام بگیرد نیازی به این حرف ها نیست. ما باید فرهنگ‌سازی کنیم که کاسب و بازاری احساس مسئولیت و درک داشته باشد و خودشان عمل کنند.
هرچه برخوردها ایجابی باشد بهتر است و هرچه برخوردهای سلبی کمتر باشد بهتر است. برخورد سلبی برای باندها باید باشد. ممکن است در باندها کسانی باشند مثلا در ولیعصر(عج) تهران که پاتوق این مسائل است، باندهایی وجود داشته باشد؛ خب باید با آنها برخورد قانونی کرد.
بله. شک نداریم. مسئول هر دستگاهی باید موظف باشد قانون امر به معروف و نهی از منکر و قانون حجاب و عفاف را رعایت کند. اگر نکرد ضمانت اجرایی داشته باشد. ضمانت اجرایی دستگاه‌های نظارتی هستند. آن‌جا بررسی می‌کنند و اگر مدیر دستگاهی کوتاهی کرده باشد، باید با مدیر متخلف برخورد کنند.
باید حواسمان جمع باشد که گرفتار یک حرکت سیاسی و اجتماعی که موجب اختلاف در جامعه می‌شود نشویم. چه بسا اهمیت ندادن به موضوع، وحدت جامعه را حفظ می‌کند. آنها همین را می‌خواهند که مخالفین با موافقین درگیر شوند. ما نباید اجازه دهیم که جامعه گرفتار اختلاف و تفرقه شود.
شکی نیست که باید برخورد شود. اگر کسی در گسترش فساد دست داشته باشد، باید با او برخورد شود.
۲۱۶۲۱۷