سینما دیلی نوشت: بعد از «تنت» که چندان نظر منتقدان را جلب نکرد، با «اوپنهایمر» دوباره شاهد بازگشت نولان به حوزه قدرت خود و استقبال منتقدان از اثر جدیدش هستیم.
«اوپنهایمر» در سایت راتن تمیتوز از منتقدان امتیاز بالا ۹۳% را گرقت که تنها یک درصد کمتر از بهترین فیلم نولان از نگاه این سایت یعنی «شوالیه تاریکی» با امتیاز ۹۴ است. همچنین در سایت متاکریتیک هم فیلم امتیاز ۹۰ را با ۵۶ نقد مثبت گرفته و تنها «دانکرک» در کارنامه نولان با امتیاز ۹۴ از «اوپنهایمر» جلوتر است. همچنین تا این لحظه فیلم بر اساس ۱۱ هزار رای امتیاز ۹ را از سایت IMDB دریافت کرده است.
منتقدان مختلف به نکات جالبی درباره این فیلم پرداخته‌اند. جونی اولکسینسکی منتقد «نیویورک پست» فیلم را اثری نادر و پیچیده خوانده که هیچکس ترجیح نمی‌دهد منتظر بماند تا آن را روی سرویس استریم یا دی وی دی ببیند. مایک لاسل منتقد سان فرانسیسکو کرونیکل هم این اثر را اینطور توصیف کرده: «این فیلم هنرمندانه و با قدرت کارگردانی شده نه فقط در صداو تصویر بلکه در همه چیز. تا جایی که یک منتقد می‌تواند به این فیلم اشاره کند و در توصیف یک تجربه سینمایی بگوید: این را ببینید!»
اوون گیلبرمن، اما یکی از کسانی هست که پایان فیلم را خیلی نپسندیده و گفته: «ذره دره اوپنهایمر یک فیلم نولانی است. شما در این اثر پرمغر، متراکم و گاهی سرگیجه‌آور شاهد چیز‌هایی مثل سرگذشت، درام روانی، پرسش علمی، خیانت سیاسی و تاریخی هستید که انگار با رعد و برق نوشته شده. استعاره‌ای که در فیلم برای کسی که بمب اتم را اختراع می‌کند درست مثل ابداع برق است.»
یبرمن ادامه می‌دهد: «اما وقتی افجار بزرگ از راه می‌رسد و بمب بعد از سه ساعت در آزمایش ترینیتی تست می‌شود. باید بگویم که من کمی سرخورده شدم. نولان حانفجار را خیلی امپرسیونیستی نمایش می‌دهد. اما این وحشت زیبا، و این کابوس عظیم آنقدر به مخاطب منتقل نمی‌شود.»
