بهتراست در ابتدا تاریخچه تحمیل سیاست به پدیده های اجتماعی را مورد بررسی قرار دهیم و با مد نظر قراردادن چند موضوع به مقوله حجاب بپردازم.سوال اصلی این است که در شرایطی که همین حالا مجلس شورای اسلامی و دولت درگیر لایحه عفاف و حجاب هستند ،نیروها وخودروهایی که تحت عنوان گشت ارشاد در خیابان ها حاضر هستند در قالب چه قانونی دارند عمل می کنند، همانطور که قبلا هم گفته شده بود در مورد عفاف و حجاب قانونی وجود ندارد و لذا کسانی که برخوردهای تحکم آمیز انجام داده اند عملا بی قانونی کرده اند .همین حالا ما می دانیم که لایحه عفاف و حجاب در مجلس است و مجلس مدعی است شبانه روزی برروی این لایحه دارد کار می کند ولی عملا قانون نداریم،پس وقتی قانون نداریم این نیروها و خودروها چکار می کنند .در پدیده های اجتماعی اصل بر اقناع است و اگر ارشاد چیز بدی است پس چرا عنوان و مارک آن از روی این خودروها برداشته شده است و به صورتی که می بینیم برخورد ارشادی نیست بلکه برخورد اطلاعاتی است .اینها جای بحث دارد و معنی آن تحمیل اقتدار آمیز سیاست بر حوزه اجتماعی است و سابقه منفی آن را هم داریم.در طول نیمه دوم دهه هشتاد و اول دهه نود بخش عمده ای ازافراد در دولت و مجلس وقت خودشان را صرف قانونی بعنوان ماهواره در ایران کردند و عملا بخشی از وقت نمایندگان هدر رفت.نکته جالب این بودکه در نهایت ما متوجه شدیم در بالای یک مجتمعی که متعلق به نمایندگان و کارمندان مجلس بود ماهواره مرکزی نصب شده و این پایان تلاش برای نمایندگان بود.بعد از آن می بینیم که دولت و مجلس به دنبال ساماندهی فضای مجازی رفتند ولی دو تا نقض آن را در جامعه دیدیم یکی اینکه بخش عمده ای از مسئولان کشور جزو سامانه های فضای مجازی و پیام رسان های بزرگی مثل توئیتر و واتس آپ و غیره هستند و وقتی ترندز می آید بلافاصله عضو آن می شوند و بلافاصله آن را برای مردم فیلتر می کنند و دوم اینکه فروش فیلترینگ به یکی از کاسبی های جدید اضافه شده ،یعنی ما کاسبی تحریم که داشتیم وحالا کاسبی فیلترینگ هم به آن اضافه شده است. اینها تناقضاتی است که اعتماد مردم را از بین می برد .و اما در مورد حجاب ،تجربه نشان داده است دخالت سیاست در اموراجتماعی کشور فقط منجر به جدایی مردم از دولت می شود ،این چالشی است که عملا لجاجت دولتمردان برخی از مردم را هم به لجاجت می اندازد. کشور ما کشوری است که مردم در حوزه اجتماعی مختار هستند و این حق را قانون اساسی به مردم داده است ولی ما می بینیم که یکی از بزرگترین مشکلات ایران تبدیل راه حل های شکست خورده به قانون است، من معتقدم سیاست کشور در مقابل حجاب با شکست مواجه شده ولی متاسفانه عده ای سعی می کنند این را تبدیل به قانون کنند. در شرایطی که دستگاه های مختلفی برای اینکار فرهنگی بودجه گرفته اند عملکرد آنها نقایص بسیار زیادی دارد . این دستگاه ها وظایف خودشان را که اساسا به آن عمل نکرده اند، محول کرده اند به اقدامات قهری در خیابان ها . در حوزه اجتماعی اصل بر جذابیت است، هنجارهایی که دولت طرفدار آنهاست باید بتواند مردم را جذب کند نه اینکه منجر به قهر مردم شود. اگر بنا بر ارشاد است چرا نام آن را از روی خودروها و لباس ماموران بر می دارند در شرایطی که طبق قانون ماموران باید با شناسنامه حضور داشته باشند. خودروهایی که مسئول رفتارهای قهری در جامعه هستند باید مارک مشخصی بر روی آنها قید شده باشد و وقتی این خودروها هیچ علامتی ندارند امکان هر گونه سوءاستفاده در جامعه وجود دارد.
۲۱۶۲۱۲