سرویس سیاست مشرق - سال ۱۳۶۸ موضوع بازنگری قانون اساسی در آخرین ماه‌های حیات امام خمینی رحمت الله علیه آغاز شد و تا مدتی بعد از رحلت ایشان ادامه داشت.
احمد آذری قمی از روحانیون برجسته و اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و مجلس شورای اسلامی، از جمله کسانی بود که در دفاع از ولایت مطلقه فقیه تلاش جدی داشت. او در جلسات شورای بازنگری قانون اساسی از کسانی بود که بر ولایت مطلقه فقیه تاکید جدی داشت و از مخالفان محدود کردن زمانی ولی فقیه بود. از این جهت با همراهی او اعضای جامعه‌ی مدرسین حوزه به ریاست آیت الله العظمی فاضل لنکرانی نامه‌ای به اعضای شورای بازنگری نوشته و بر هر دو مساله مذکور تاکید کردند.
احمد آذری قمی تاکید جدی داشت که این نامه قبل از رای‌گیری اعضای شورا در این مساله خوانده شود تا تاثیرگذار باشد. البته احمد آذری قمی سالها بعد دچار مشکلاتی با نظام اسلامی شد و مواضع او علیه ولایت فقیه مورد سوء استفاده جریان‌های رسانه‌ای دشمن قرار گرفت. بخشی از مشروح مذاکرات شورای بازنگری که به این مساله مربوط است را چنین می‌خوانیم:
«آذری قمی- آقای مشکینی! آن نامه را الان باید بخوانید.
نایب رئیس (هاشمی رفسنجانی)- بگذارید رأی بگیریم بعد بخوانیم.
رئیس (مشکینی)- مربوط به همین است، آقای یزدی شما نامه را بخوانید.
منشی (یزدی)- بخوانید من ندیدهام اصلا نامه را. نامه خدمت شماست بخوانید دیگر.
رئیس (مشکینی)- من این نامه را از حق ریاست استفاده کنم و بخوانم. آقایان جامعه مدرسین نامه‌ای خدمت رفقا نوشتهاند برای اعضای محترم شورای بازنگری. این یک مقدارش را خدمت آقایان میخوانم:
«بعد از سلام و تحیت، اکنون که بررسی مسائل رهبری در آن شورای محترم مطرح است، انتظار میرود بر اساس موازین فقه اسلامی و به پیروی از رهنمودهای حضرت امام قدس سره الشریف، خصوصا در نامه‌ای که به حضرت آیت الله خامنهای مرقوم داشته و تصریح به ولایت مطلقه فقیه کردهاند، آن شورای محترم در باب اختیارات مقام رهبری ولایت مطلقه فقیه را مدنظر داشته و این نقیصه را از قانون اساسی بزدایند. همچنین امید است که اعضای محترم شورا مسأله ولایت فقیه را که منصبی است الهی و ادامه ولایت ائمه معصومین علیهم السلام است، محدود به زمان نکنند که بدون تردید محدودیت، موجب تضعیف مقام ولایت فقیه خواهد بود. والسلام علیکم و رحمة الله. جامعه مدرسین حوزه علمیه» امضای آقای فاضل.[۱]
[۱]- صورت مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی(جلسه۴۱-۲۹)، ص: ۱۲۴۷.