علی دهباشی*: در ایران، عمر مفید مطبوعاتی حدود 10 سال است و اگر عمر نشریه‌ای به یک دهه برسد، می‌گویند عمر مفیدی کرده است. در جامعه ناپایدار ما و به قول دکتر محمدعلی همایون کاتوزیان «جامعه کوتاه‌مدت»، رسیدن به 98 سالگی یک استثنا به شمار می‌آید.
روزنامه اطلاعات در تاریخ عمر پرفراز و نشیب خود، بارها و بارها طعم سقوط به پرتگاه توقیف را چشیده، اما به علل و دلایل گوناگون که آن هم در مورد این روزنامه، استثنایی است در محاق توقیف قرار نگرفته است.
امروز، روزنامه اطلاعات جزو میراث فرهنگی ما و جهان محسوب می‌شود، زیرا حوادث پرتلاطم تاریخ ایران و رابطه ایران و جهان را در خود ثبت کرده است. به این نوع نهادها براساس نام‌گذاری یونسکو، «میرات ناملموس» می گویند و برایش ارج و قرب و جایگاهی خاص قائلند.
وظیفه روزنامه اطلاعات است که در شرایط امروز، خود را برای گروههای سنی مختلف از دبستان و دبیرستان و دانشگاه گرفته تا اقشار گوناگون معرفی کند و یادآور شود که دارای چنین میراث پرباری از گذشته است.
مدیران و همکاران فعلی روزنامه اطلاعات نیز باید بدانند آن که از راه می رسد «غربیل» (وسیله ای که برای جدا کردن خالص و ناخالص از هم استفاده می‌شود)به دست دارد و تلاش کنند که از این غربیل که درواقع داوری علمی و تاریخی و حرفه‌ای درباره آنهاست، سربلند بیرون بیایند و بمانند.
ایدون باد و ایدونتر باد.
* سردبیرمجله بخارا