آیا آن گونه که غریب دوست می گوید شهرداری در صدد است هم محل استقرار خانه اندیشمندان علوم انسانی و هم لوگو و برند مربوطه را تصرف کند؟ این موضوعی است که خبرآنلاین در گفت و گو با دکتر علیرضا غریب دوست دبیرانجمن حقوق شناسی، مطرح می کند. او روند حقوقی تخلیه از محل استقرار خانه را توضیح می‌دهد ضمن آن که هرگونه مذاکره در باره مدیریت خانه را منتفی می داند. انجمن حقوق شناسی، مستقل از خانه اندیشمندان علوم انسانی است و به دلیل پیوستگی وهمکاری بیش از ۱۰ ساله با خانه اندیشمندان در حال حاضر مدافع این نهاد علمی و ملی است. این گفت و گو را ببینید.
مذاکراتی صورت نگرفته است، بلکه تلاش برای پادرمیانی از ناحیه شخصیت ها، چهره ها، و مقامات و برخی مسئولان با آقای زاکانی شهردار تهران انجام شده است. البته به واسطه و بعضا مستقیم؛ ولی خانه اندیشمندان و معاونت مربوطه در شهرداری با هم هیچ مذاکره‌ای در این فاصله نداشته‌اند.
این جلسه کجا برگذار شده است؟
خیر این گونه نیست. بعد از این که وارد شدند و خانه اندیشمندان علوم انسانی را تصرف کردند، که دیگر اسم اش جلسه نیست. آمده‌اند و اینجا را متصرف شده اند و در اتاق من، شروع به حرف زدن می کنند. این که نامش مذاکره نیست. بنابراین مذاکره‌ای صورت نگرفته، این ها بخشی از ساختمان خانه اندیشمندان علوم انسانی را متصرف شده اند، تمامی قفل های درها را عوض کرده اند، که این کار خلاف قانون و بدون دستور قضایی انجام شده است، و علیرغم این که ما دستور قضایی هم از دادسرای ناحیه ۲۷ گرفتیم، و بهشان دادیم که تا تعیین تکلیف موضوع، خانه را ترک کنند، و اقدامی نکنند، توجهی نکردند و ترتیب اثری ندادند، علیرغم حضور نیروی انتظامی و ماموران هم تمکین نکردند و وضعیت هم هیچ تغییری نکرده است.
ببینید این جا اصلا بحث مدیریت مطرح نیست. زیرا خانه اندیشمندان علوم انسانی زیرمجموعه شهرداری نیست تا شهرداری بخواهد مدیریت ما را تغییر بدهد. خانه اندیشمندان علوم انسانی یک موسسه و نهاد مردمی و غیر انتفاعی، غیرتجاری است که توسط استادان و فرهیختگان حوزه علوم انسانی در سال ۱۳۹۰ تاسیس شده، و اعضایش متخصصان در حوزه علوم انسانی هستند. در سال ۱۳۹۳ ما با شهرداری برای استقرار در این مکان قرار داد «حبس عمرا» «حبس موبد»یعنی ابدی (حبس موبد عقدی است که ایجاد حق انتفاع می کند به صورت ابدی.) منعقد کرده ایم. از این رو ما زیر مجموعه شهرداری تهران نیستیم. یعنی خانه اندیشمندان علوم انسانی، در اختیار ما، برای بهره برداری به این موضوع مشخص، قرار دارد، محدودیت زمانی هم ندارد. و تا مادامی که از تعهداتمان به شروطی که در قرارداد مندرج است، تخطی نکنیم، این مکان در اختیار ما قرارخواهد داشت.
اگر تخطی صورت بگیرد شهردار بر اساس قرارداد باید به داوری مراجعه بکند، در داوری ما محکوم بشویم، دادگاه برای ما اجرائیه صادر کند، اجرائیه را به ما تحویل بدهند، و ما هم این جا را تخلیه کنیم.
این موضوع هیچ ارتباطی با مدیریت خانه اندیشمندان علوم انسانی ندارد. الآن صحبت تیمی که این جا مستقر شده اند، این است که می گویند شما ۱۲ سال متصدی اندیشمندان علوم انسانی بوده اید، ۲ سال هم بدهید ما اداره بکنیم. در حالی که بر اساس هویت حقوقی، کسی از بیرون نمی تواند مدیریت موسسه را برعهده بگیرد. به عبارت دیگر اداره خانه اندیشمندان ارتباطی به شهرداری تهران ندارد. خانه اندیشمندان علوم انسانی وابسته به شهرداری نیست. حال شهرداری می خواهد ببیند می تواند این جا را با همان لوگو و برند و سوابق را بردارد و باهاش اهداف جناحی و حزبی آقای زاکانی را پیش ببرد؟ که ما هم نه با شهرداری قبلی، و نه قبلی ترها، هیچگاه وارد بازی سیاسی ، جناحی و حزبی نشده ایم این جا هم نمی شویم.
خیر. بلاترید نیات سیاسی در این باره دخیل است.
اصلا صحبت در این حوزه فاقد موضوعیت است. ببینید از نظر حقوقی اصل بر صحت است. ما یک قرارداد صحیح، قانونی، باطل نشده، و مستقر داریم. اگر شهرداری نمی خواهد به این قرارداد پایبند باشد، بر اساس قرارداد باید به داوری مراجعه بکند، دادگاه برود، دادگاه حکم بدهد و ما هم تخلیه کنیم. این بحث محل استقرار ماست. ولی بحث تملیک برند، و هویت خانه اندیشمندان اصلا نه موضوع مذاکره، نه قابل مذاکره، نه قابل تعامل ، و نه قابل توافق است. از این رو این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند.
۲۱۶۲۱۶