شفقنا نوشت: نعمت الله صفری فروشانی، محقق و استاد تاریخ اسلام، در بررسی چرایی و چگونگی مساوات در تقسیم بیت المال توسط امیرالمومنین علی(ع)، می گوید: سیره عملی امام علی(ع) در تقسیم بیت المال نه تنها مخالف با عدالت نیست بلکه عین عدالت است. امام علی(ع) بیت المال را براساس حقوق شهروندی به مساوات میان همه مردم تقسیم می کردند و براساس این نظام در زمان حکومتداری امام علی(ع) در کوفه فقیری وجود نداشت.
وی تأکید دارد: رسیدگی به مردم و آسایش و امنیت آنان از دغدغههای حکومتی حضرت علی (ع) بود و فقر و ضعف عمومی مردم و مشکلات و رنجهای آنان، حضرت را میآزرد به گونهای که حضرت می فرمودند: «چگونه من راحت بخوابم و دلخوش باشم که امیر مردم هستم در حالی که شاید در حجاز و یمامه و اطراف، افرادی باشند که گرسنه یا تشنه به سر برند.» حضرت علی(ع) تا آخرین لحظات حیاتشان به این سیاست ادامه دادند و چنین سیره عملی را پیاده کردند.
صفری فروشانی بیان کرد: حضرت علی(ع) به شدت در مقابل تصور ویژه خواری و تبعیض می ایستادند و تأکید داشتند که سهم همه مردم از بیت المال مساوی است و حضرت از برخورد با «دست اندازان به بیت المال» کوتاه نمی آمدند به عنوان مثال چند کارگزار از جمله «زیاد بن ابیه و مُنذِر بن جارود» در زمان حضرت حضور داشتند که مثل دوران قبلی، بیت المال را مال شخصی خودشان حساب می کردند و در تقسیم و خرج بیت المال تخلف هایی داشتند، امام تندترین و شدیدترین نامه ها را به اینان می نویسند و آنها را توبیخ، احضار و سرزنش فراوان می کنند و در مواردی آنها را عزل می کنند.
وی خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) «مشکلات و رنج های مردم» را لحظه ای تحمل نمی کردند بلکه حضرت با «فقر، شکاف طبقاتی و تبعیض» به شدت مقابله کردند.
این استاد دانشگاه افزود: امیرمومنان علی(ع) با جدیت در مقابل «ویژه خواری» ایستادند و «رسیدگی به مردم و ایجاد آرامش» از دغدغه های حکومتی امام علی (ع) بود.