به گزارش اطلاعات آنلاین، در تیرماه سال ۱۳۴۲ کمبود قند و شکر در بازار ایران، مردم را عصبانی کرده بود. اسدالله اعلم، نخست وزیر وقت در یک اظهارنظر که روز ۱۰ تیر ماه در روزنامه اطلاعات چاپ شد، کمبود قند و شکر را یک مسئله امنیتی توصیف کرد!
او عوامل خارجی را دلیل اصلی نبود قند و شکر در بازار کشور می‌دانست. پس از ۲ هفته که قیمت قند و شکر به بالاترین رقم خود رسید، دولت با واردات و توزیع با روش کارت سهمیه‌ایی در شهرداری‌ها سعی کرد مهار قیمت‌ها را بدست بگیرد. روزنامه اطلاعات ۱۱ تیر ۱۳۴۲ از حضور انبوه مردم در مقابل شهرداری‌ها برای دریافت سهمیه قند و شکر نوشت.