صبح امروز خبر آمد که مجسمه منصور پورحیدری که نزدیک خانه این اسطوره فقید استقلال نصب شده بود را دزدیدهاند! این مسئله موجب شد تا با فریده شجاعی همسر منصور خان صحبت کنیم و ببینیم اصل قضیه از چه قرار است.
چون این مجسمه نزدیک منزل ما قرار دارد هر روز هنگام رفت و آمد به منزل آن را میدیدیم اما دیروز ناگهان عسل، نوه من به من گفت: «مامانی، مجسمه بابا منصور سر جاش نیست» وقتی عسل این حرف را به من زد، رفتم و دیدم که بله بچه کاملاً درست میگوید. متأسفانه مجسمه منصور سر جایش نبود و ان را برداشتهاند.
والا هنوز تا حدی شوکه هستم و البته خیلی هم ناراحت. حالا روز شنبه به شهرداری میروم تا ببینم باید چه کار بکنیم. این مجسمه به لحاظ فلزی ارزش چندانی نداشت ولی به لحاظ معنوی خیلی ارزشمند است. نمیدانم چرا چنین رفتاری انجام میدهند اما به نظرم کسانی که این کار را میکنند ورزشی نیستند چون هواداران عزیز استقلال و پرسپولیس هرگز چنین کاری نمیکنند.
واقعا نمیدانم چرا اینجوری میشود؟ انگار استقلال نفرین شده است. امیدوارم این مشکلات حل شود و روزی را ببینیم که دیگر چنین اتفاقاتی در فوتبال ایران نباشد. باور کنید گاهی اوقات میگویم اگر منصور زنده بود به خاطر دیدن چنین صحنههایی بنده خدا سکته میکرد. این اتفاقات اصلاً در شأن ورزش ایران و هواداران استقلال نیست.
آقای نکونام بازیکن بزرگی بود و من خودم وقتی فوتبال بازی میکرد از سبک بازی او خوشم میآمد. نگاهم نسبت به سرمربیگری ایشان مثبت است و امیدوارم بتواند در این تیم موفق شود. نکونام به درد استقلال میخورد و امیدوارم بتواند امید و شادمانی را به استقلال بازگرداند.
257 251