بی گمان، ارزش های اسلامی، مبانی انقلاب ونظام جمهوری اسلامی، اندیشه امام راحل رض ومقام معظم رهبری، اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران وسیاست همسایگی دولت کنونی، همه داشتن روابطی استوار با همه کشورهای منطقه واز جمله عربستان سعودی را ایجاب می کند.
راهبرد "وحدت اسلامی" در ایران پس از انقلاب، این روابط را به سطح پیوندهای اخوت وبرادری ارتقا می دهد وآینده جهان وجایگاه امت اسلامی در موازنه قدرت، با نگاهی آینده پژوهانه وباورمند به توان ملت های مسلمان، این پیوند برادرانه را به سطح روابط راهبردی وتمدنی می رساند.
پیشرفت های ایران در رشته های راهبردی علم وتکنولوژی وصنایع دفاعی به رغم تحریم های خانمان برانداز از یک سو وخیز بلندپروازانه عربستان برای توسعه اقتصادی مبتنی بر فناوری های پیشرفته، تکنولوژی اطلاعات وهوش مصنوعی از سوی دیگر، می تواند این روابط راهبردی را عملیاتی تر کند.
بدخواهان تجدید عظمت اسلام ووحدت مسلمین ودر رأس آنها رژیم صهیونیستی هر رابطه ای را در همگرایی کشورهای مسلمان برنمی تابند ودر راه تخریب توافق ایران وعربستان، همه تلاش خود را به کار خواهند بست.
اما از تلاش دشمن که بگذریم، اخبار وتحلیل های آشکار وپنهان بعضی کشورها ونیروهای منطقه، این پیام را می دهد که عربستان سعودی، به توافق انجام شده میان دو کشور، به عنوان یک اقدام تاکتیکی وموقت، تنها برای خرید زمان وتامین امنیت پروژه های اقتصادی، از جمله با چین نگاه می کند. رویکرد واقعی عربستان هرچه باشد، توجه به مطالبه افکار عمومی ایران ومنطقه ایجاب می کند که چنین توافقی راهبردی، درازمدت ودر جهت منافع عالی امت اسلامی باشد، هرچند نگاه تاکتیکی به جای خود درست وبهتر از فضای تقابل است.
صلح وامنیت وآرامش وثبات وعدالت در منطقه تنها راه زیست منطقی ملت های ما وضرورت تحقق توسعه است، اما توسعه، امنیت وعدالت در هیچ کشوری قابل تحقق، ضمانت یا تداوم نیست، اگر کشورهای پیرامون فاقد آن باشند.
چنین باوری، اقدامات زیر را ایجاب می کند:
-پایان بحران یمن، جبران خسارت وتامین حقوق وتعیین سرنوشت مردم به دست خودشان
-دستیابی به راه حل های عادلانه ودرونی ونه تحمیل شده از بیرون، در پرونده های مختلف منطقه وجبهه ای که امروز به عنوان محور مقاومت مطرح بوده، موازنه قدرت را به سود ملت ها برهم زده است، مانند عراق، سوریه ، لینان و…
-پذیرش این که رژیم صهیونیستی نمی تواند عضوی طبیعی در پیکره امت ومنطقه باشد، تا چه رسد به اتکا به آن در عرصه های نظامی وامنیتی یا فناوری های نوین یا هر زمینه دیگری
-وبالاخره تعدیل رویکرد موجود نسبت به هویت، موجودیت ونقش واقتدار شیعیان، نه به مثابه یک فرقه، بلکه به عنوان یک واقعیت نیرومند ژئوپلتیک.
اینها همه از الزامات یک توافق خوب، پایدار وراهبردی میان دو کشور مهم جهان اسلام است که باید مورد توجه تصمیم سازان وارباب قدرت در عربستان سعودی باشد وبدون آن، منطقه ما سامان درستی نخواهد یافت.
وضعیت کنونی ناظر به مسایل فوق اما، از دید برخی کارشناسان، چندان امیدوار کننده نیست.
شایسته است که وزیر خارجه عربستان این دیدگاه نخبگان وضرورت تغییر رویه ها را به مقامات مافوق خود صادقانه منتقل کند. اقدام عملی همه سیاست گذاران، تصمیم سازان ومجریان به تصحیح رویه ها، یک ضرورت قطعی وفوری است.
به عنوان نمونه ای کوچک اما بسیار مهم، اعدام های اخیر در عربستان در افکار عمومی ملت ها مساله ساز شده است. اگر بعضی افراد، دولت ایران را به بهانه عدم دخالت در امور داخلی عربستان، به سکوت دعوت می کنند، از چند جهت، این سکوت مورد نقد است:
-آیا عربستان سعودی هم به عدم دخالت، پایبند است؟
-آیا پاسخی به افکار عمومی ونهادهای حقوق بشر وبالاتر از آن برای وجدان بشری، تاریخ ومسئولیت الهی در دفاع از انسان ها، برای توجیه این سکوت وجوددارد؟
-مگر پیشبرد توافق وبهبود روابط، نیازمند ایجاد فضای آرامش ودوستی وتوجه به افکار عمومی نیست؟ وآیا موج بازداشت ها واعدام های بی ضابطه فضای عدم اعتماد را تشدید نمی کند؟
همچنان که پادشاهی سعودی نیز در برابر این پرسش قرار دارد که سیاست توسعه اقتصادی آن کشور، آیا به وفاق ملی وآرامش داخلی نیاز ندارد؟
برای شاهزاده فیصل بن فرحان در ماموریت تهران آرزوی توفیق داریم، سیاست های اخیر عربستان را در روابط بین المللی ومنطقه ای واقع بینانه تر ارزیابی می کنیم، بر آنیم که توافق راهبردی درازمدت به سود جهان اسلام است واز برقراری امنیت درون زا وبدون حضور بیگانگان در خلیج فارس وکل منطقه استقبال می کنیم، اما مقوله امنیت را فراتر از گمان کنونی ورویکرد تجزیه گرای عربستان می دانیم.
شاهزاده فیصل خود کارشناس صنایع دفاعی وهوافضا وآشنا به علوم وتکنولوژی است واز توانمندی های ایران در حوزه های مختلف صنعتی، دفاعی واقتصادی آگاهی دارد. دانش فنی ایران زمینه خوبی برای همکاری اقتصادی وتجاری است. واقعیت تحریم ها وفشارهای آمریکا را از یاد نمی بریم، اما به والاحضرت ها یادآوری می کنیم که ایالات متحده در بزنگاه های نیاز، عربستان را تنها رهاکرده است. در عوض، در ارزیابی اخلاق دیپلماسی ایران همین بس که مرحوم چاوز در نشست هیات وزیران کشورش گفته بود، تنها ایران است که با ما صداقت داشته است. ثمره صداقت ایران واعتماد ونزوئلا، امروزه در قالب دهها کارخانه وپروژه اقتصادی وتوافقات متعدد اخیر جلوه کرده است.
راه دور نرویم، این صداقت وبرادری را ایران در جنگ دوم خلیج فارس، به رغم عتاب های خود از دوستان عرب به دلیل موضع وعملکردشان در طول جنگ تحمیلی صدام حسین نشان داده است.
عالیجناب! به جای بوی گاز خردل که مردم ما در جنگ هشت ساله تحمل کردند، اجازه دهیم امروز بوی تعاون وتوسعه وپیشرفت به مشام برسد. از اصول نسل سوم حقوق بشر یا حقوق همبستگی، حق به توسعه است. هیچ کشوری نمی تواند به توسعه دست یابد، اگر کشورهای دیگر توسعه نایافته باشند. اگر میلیاردها دلار که هزینه جنگ در منطقه شد، برای توسعه آن به کارمی رفت، امروز جهان اسلام ومنطقه چهره زیباتری داشت. ایران بر آن است که توسعه عربستان، مرهون توسعه منطقه ای از یمن تا عراق وسوریه ولبنان وهمه جای منطقه است.
مردم ایران هم رضایت نخواهند داد که توافقی موقت وجزئی صورت پذیرد. تجربه توافق هسته ای وفشار آمریکا برای تحمیل راه حلی موقت وبخشی، باید واقعیت اندیشه وعمل ایران را برای همه روشن کرده باشد.
خوش آمدید، شاهزاده! اما پیام عزت و اقتدار مردم ایران و منطقه را به رجال قوم برسانید.
311311