گوجه‌سبز یا آلوچه نام درختی است از تیره ی گل سرخیان که میوه ی آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته ی سخت است.
البته آلوچه نامیدن گوجه‌سبز غلط است، زیرا آلوچه در واقع نوع کوچکتر گوجه سبز و ترش تر از آن است. در ادامه به خواص و مضرات گوجه سبز می پردازیم:
کسانی که در گرما دچار تشنگی زیاد و خارش و سوزش پوست می گردند با خوردن چند گوجه سبز در روز بهبود می یابند.
برای کسانی که با تاخیر در خوردن غذا دچار تهوع، سردرد و تلخی دهان می شوند، خوب است که تا زمان رسیدن به غذا، چند عدد گوجه سبز را آهسته آهسته بخورند و آرام بچشند و بدون عجله فرو دهند.
مصرف گوجه سبز ترش و گس برای تعدیل میل جنسی و تاخیر انزال زودرس در جوانان گرم مزاج مفید است. (البته این یک تجویز همگانی نیست.)
گوجه سبز در سوخت و ساز طبیعی کربوهیدرات، چربی و پروتئین نقش مؤثری دارد. از این رو برای افراد چاق توصیه می شود.
ادرارآور است و عملکرد کلیه‌ها را تنظیم می‌کند.
مصرف گوجه سبز باعث کاهش استرس و افسردگی شده و برای سلامتی پوست و اعصاب نیز مفید است.
با توجه به طبع سرد گوجه سبز، مصرف زیاد آن در بیماری های سرد توصیه نمی شود.
برای کسانی که نفخ می کنند یا مدفوع خشک و دفع سخت دارند زیان آور است.
مصرف زیاد آن موجب کندی دندان می گردد.
اگر نشُسته و آلوده باشد، احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی گوارشی از جمله حصبه و مسمومیت های غذایی را ممکن می سازد.
هسته گوجه سبز کال، دارای ترکیب های سمی خطرناکی است و هرگز نباید آن ها را مصرف کرد.