به گزارش«اطلاعات آنلاین»، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی پس از یک عمر پاکدستی و قناعت، مجاهدت و مبارزه و تلاش صادقانه در 15 خرداد 1401 دعوت حق را لبیک گفت.زندگی او فصولی مشبع از صفای باطن و سلامت نفس، فروتنی و ساده زیستی در خود نهفته دارد. در آستانه سالگرد درگذشت این عارف الی الله بازخوانی خاطراتی از نزدیکان، همرزمان و همراهان وی خالی از لطف نیست.
تعبیر جالب سید حسن خمینی درباره مرحوم دعایی!
مردی که هیچ کسی را به جهنم نمی‌فرستد
روایت متفاوت ظریف از ویژگی‌های مرحوم دعایی
صادق خرازي درباره مرحوم دعایی می گوید:در وضع جسمی بدي بودم و آقای دكتر حبيبی دوران سخت مريضی را سپري كرده بودند و آمدند منزل ما، در حياط قدم می زديم. از آقای دكتر حبيبی پرسيدم كه بين دوستان، به چه كسی بيش از همه مي‌توان دل بست؟ يعنی رفيق روزهای سخت و دشوار انسان باشد. گفت مگر ترديد داری غير از دعايی كسی می تواند وجود داشته باشد. اگر هم كسی باشد و بخواهد زير بغلت را بگيرد، محمود دعائی است. لحظه‌ای كه آقاي حبيبی فوت كرد چند دقيقه بعدش منزل آقاي حبيبی رسيديم و گويا آقای دعايی صاحب عزا بودند. آقای صادق طباطبايی هم كه فوت كرده بودند مثل يك برادر برای صادق دل می سوزاند. در روزگار تنهايی و سختی، آقای دعایی مظهر فداكاری است. فداكاری ايشان ماندگار است...