به گزارش«اطلاعات آنلاین»، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی پس از یک عمر پاکدستی و قناعت، مجاهدت و مبارزه و تلاش صادقانه در 15 خرداد 1401 دعوت حق را لبیک گفت.زندگی او فصولی مشبع از صفای باطن و سلامت نفس، فروتنی و ساده زیستی در خود نهفته دارد. در آستانه سالگرد درگذشت این عارف الی الله بازخوانی خاطراتی از نزدیکان، همرزمان و همراهان وی خالی از لطف نیست.
حجت الاسلام رسول جعفريان ـ پژوهشگر، استاد دانشگاه درباره مرحوم دعایی می گوید:كافي بود كسي يك بار مرحوم دعايي را ببيند و شيفته او شود. در زندگي اجتماعي اخلاق حرف اول را مي‌زند و او عالي‌ترين نوع آن را در قياس با آنچه بهترين‌ها داشتند برخوردار بود. اخلاق فقط لبخند و نرمي در برخورد نيست، اخلاق تركيبي از داشتن حسن برخورد به همراه درايت و عقل، كاربردي كردن آن، معتدل و اهل مدارا بودن، فهيم‌بودن و درك افراد، احترام نهادن به آراء ديگران و در يك سخن داشتن پندارنيك، گفتار نيكو كردار نيك بود. من به نوبه خود، هر زماني او را مي‌ديدم، احساس فاصله زياد اخلاقي ميان خود و او مي‌كردم و به وصف و حال و صفات او غبطه مي‌خوردم. البته مي‌دانستم و مي‌دانم هرگز مثل او نخواهم شد. اما چنان‌كه امير مومنان درباره خود مي‌فرمود تلاش مي‌كردم شبيه او باشم. حق اين است كه شبيه بودن به او هم بسيار دشوار بود.
تعبیر جالب سید حسن خمینی درباره مرحوم دعایی!
مردی که هیچ کسی را به جهنم نمی‌فرستد
مرحوم دعایی حلقه وصل گروه‌های مختلف جامعه بود
به نظر مي‌رسد دعايي عقيده و مبنايش اين بود كه ما نبايد در انقلاب هر كسي را به هر اتهامي كنار بگذاريم. براي او اخلاق و ارزشهاي انساني بيش از مسائل ديگر ارزش داشت. او مي‌دانست تهمت چه جايگاه منفوري در دين دارد، در حاليكه حرفه برخي فقط و فقط تهمت زدن آن هم در پوشش دينداري و انقلابيگري بود. اين مهم است كه يك انقلابي در روزگاران سخت، از نظر نمره اخلاقي و انسانيت، جان سالم به در ببرد و مرحوم دعايي چنين بود.
گفتنی است مراسم اولین سالگرد درگذشت حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی روز سه شنبه 9 خردادماه جاری ساعت 14:30 در موسسه اطلاعات برگزار می شود.