به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ چند روز قبل هاشم صیامی، رئیس سابق فدراسیون دوومیدانی به دلیل حواشی مربوط به دوی نیمه‌ماراتن شیراز از سمت خود استعفا داد. استعفای صیامی از سوی وزیر ورزش هم مورد موافقت قرار گرفت تا دوران حضورش در فدراسیون دوومیدانی تمام شود.
قاسم رفیعا، شاعر و طنزنویس معروف مشهدی که از قدیم صیامی را می‌شناسد در خصوص جدایی او از فدراسیون دوومیدانی یادداشتی را برای خبرآنلاین ارسال کرده که در ادامه می‌خوانید:
هاشم صیامی را سال های سال است می شناسم .به جز این که خودش از ایثار گران است و برادر شهید است و سال ها در بنیاد جانبازان به افتخارات این مرز و بوم خدمت کرده از دوران کودکی می دویده است . تا همین امروز کسی کوچک ترین خطایی در پرونده هاشم صیامی پیدا نکرده و بعد از این هم نخواهد کرد .
هاشم صیامی شاگرد اسطوره بزرگ دو میدانی ایران زمین استاد علی باغبانباشی است کسی که از استادش درس جوانمردی و از خودگذشتگی را آموخته و در تمام مراحل زندگی آن را الگو قرار داده .
تلخی این ماجرا وقتی بیشتر به چشم می آید که وزیر ورزش و جوانان این مملکت خودش دوست و هم رشته ای هاشم صیامی است .
تلخ تر از این ماجرا نوع استعفای هاشم است . این که او استعفا می دهد تا رئیس هیئت دو میدانی شیراز را که انصافا او هم تقصیری ندارد تنبیه نکند .هر چند رییس هیبت دو میدانی شیراز هم متعاقبا استعفا می دهد !
حرف من این است که چرا سجادی با استعفای صیامی موافقت می کند؟
در بند یک ماده 14 اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی، مصوبه 19 تیر 1400 که در هیئت وزیران تصویب شده، به صراحت قید شده «انتخاب، عزل یا پذیرش استعفای رئیس فدراسیون و اعضای هیئت رئیسه یکی از وظایف و اختیارات مجمع عمومی است». در واقع برای قبول استعفای رئیس فدراسیون، باید مجمع فوق‌العاده تشکیل شود.
قابل توجه معاون حقوقی رئیس جمهور و رئیس مجلس که خیلی به طور اتفاقی هر دو همشهری های هاشم صیامی هستند!
جناب سجادی بر فرض آقای صیامی با گردن گرفتن اشتباهاتی ( بر فرض این که اشتباه باشد ) که رخ داده استعفا داده شما چرا موافقت می کنی .؟ شما چه کاره ای ؟ باید صبر می کردید تا کمیته ای تشکیل شود و همه جوانب را بررسی کند .این نبوده جز این که جناب وزیر برای حفظ صندلی خود حاضر است همه چیز را بفروشد . درست مثل دبیر و مثل همه آدم های دنیا طلبی که به ریا کاری و دو رویی عادت کرده اند .
و اما به هاشم صیامی عزیز عرض می کنم . رفیق قدیمی ، ریاست فدراسیون دو میدانی چیزی بر تو نیفزوده جز زحمت و زحمت و خستگی . این که موهایت را بیشتر سفید کرد .این که هر وقت تو را دیدیم خستگی از تمام وجودت می بارید .این که مجبور بودی آن کت و شلوار ریاست را تنت کنی و ضجر بکشی . این که شاید گاهی مجبور شدی به خاطر سیاست های کلی ورزش این مملکت بر خلاف میل قلبیت عمل کنی و....
دیگر تمام شد . تو کارت را کردی . یعنی کاری را که از دستت بر می آمده انجام دادی . آغوش مردم شهرت مثل همیشه به روی تو باز است .ما تو را مثل همیشه و بیش از همیشه دوست داریم . تو یک بار دیگر ثابت کردی به جز این که قهرمان هستی پهلوانی . برگرد به شهرت و میثاق دوباره ای با استاد باغبان باشی داشته باش با هم سر مزارش گرد بیاییم و عهد ببندیم که هرگز به مردم پشت نکنیم.
258 258