فارس نوشت: حجتالاسلام محمد میرزامحمدی در گردهمایی سالانه نوحهسرایان کشوردر قم گفت: برای شعر نوشتن نباید هرچه آمد را گفت و نوشت و رسانهای کرد. بسیاری از بزرگان ما شعر مینوشتند و آن را پاره میکردند. آیتالله فاطمینیا تعریف میکرد که شاعر شعر «گلی گم کردهام میجویم او را» همشهری ما در تبریز بود. سراغ او رفته بود و ایشان میگفت من سر مرزعه بودم و توسلی کردم و این شعر آمد و اصلاً خبر نداشت که این شعر چند سال است خوانده میشود و میگفت آن را جایی ننوشتم.
وی گفت: شعر «مکن ای صبح طلوع» که پدر آیتالله بهجت سروده است، هم همینطور. ایشان شعرش را در رود انداخته بود و اصلاً به کسی نداده بود. ببینید چه جایگاهی پیدا کرده است.