به گفته ژانگ چی (Zhang Qi)، استاد دانشگاه ملی فناوری دفاعی (NUDT) چین که این پروژه را هدایت می‌کند، تایکوبات قادر به مسیریابی باثبات در داخل کابین و کار کردن با اجسام به صورت ماهرانه است. این ربات نحوه حرکت انسان در فضا را تقلید کرده و می‌تواند مفاصل خود را کنترل کند؛ امری که PFP نام دارد و به سه فرآیند «فشار»، «پرواز» و «پارک» تقسیم می‌شود.
تایکوبات در مرحله فشار به سمت دیوار می‌پرد که به آن سرعت اولیه را برای حرکت به سمت محل هدف می‌دهد. سپس ربات در حالت پرواز خود را به محل نهایی می‌رساند و در نهایت مرحله پارک است. این مرحله شامل اتصال پایدار کل بدن ربات برای عملیات‌های بعدی می‌شود که با گرفتن نرده‌ها یا استفاده از دیوار به منظور کاهش سرعت صورت می‌گیرد. هنگامی که تایکوبات به مکان مورد نظر می‌رسد، پاهای خود را در تکیه‌گاه‌ها ثابت می‌کند و به حالت داکینگ (اتصال) درمی‌آید.
ژانگ چی و تیمش آزمایش‌های زمینی را درون یک ماکت ایستگاه فضایی انجام دادند، جایی که ربات می‌توانست چکش و پیچ‌گوشتی الکتریکی را با یک دست نگه داشته و با آن‌ها کار کند. تایکوبات همچنین یک بسته ۲ کیلوگرمی را با بازو‌های خود حمل کرد.
تمام مفاصل این ربات توسط واحدهای سبک وزن هدایت می‌شوند و حسگرهای لمسی روی دست‌ها نیز دقت حرکات را تضمین می‌کند. وزن سبک تایکوبات ضمن کاهش هزینه پرتاب به فضا، ایمنی را در هنگام همکاری با انسان بهبود می‌بخشد. این اولین رباتی نیست که برای کمک به فضانوردان ایستگاه فضایی ساخته می‌شود. پیش از این ربات‌هایی از جمله کیروبو (Kirobo)، روبونات۲ (Robonaut2) و اسکای‌بات اف-۸۵۰ (Skybot F-850) در ایستگاه فضایی بین‌المللی به کار گرفته شده‌اند.