به گزارش«اطلاعات آنلاین»، مرحوم حجت الاسلام سید محمود دعایی در خاطره ای درایام مبارزات علیه رژیم طاغوت گفت: مرکزیت سازمان مجاهدین تصمیم گرفته بود در سفری که من در مشهد هستم، گزارش مرا به ساواک بدهد.
وی گفت: نظرشان هم این بود که اگر من دستگیر شوم این اتفاق دو فایده برای سازمان دارد. یا این که من زیر شکنجه نمی توانستم مقاومت بکنم و به اصطلاح خودشان وا می دادم و به عذرخواهی و ندامت می افتادم و رژیم مصاحبه با مرا پخش می کرد. بدیهی بود که این واقعه برای سنگین کردن کفه مارکسیست های درون سازمان مفید بود و آن ها به همه می گفتند چون فلانی بار ایدئولوژیک لازم را نداشت و مذهبی بود، بریده است و اگر انقلابی واقعی بود نمی برید.
یا این که من مقاومت می کردم و زیر شکنجه شهید و کشته می شدم. در آن صورت هم در عین حذف یک عنصر مذهبی باز به تبلیغ می پرداختند و می گفتند ببینید، سازمان چنین افرادی را پرورش داده است. افرادی که این طور مقاومت می کنند و انقلابی هستند و زیر شکنجه کشته می شوند.