ابوالقاسم ابوالقاسم زاده: سرانجام بعد از گمان‌زنی‌ها درباره مکان که ملاقات وزرای خارجه ایران و عربستان، این دیدار در پکن با دعوت وزیر خارجه چین از همتاهای ایرانی و سعودی‌اش انجام گرفت. به‌جز شبکه‌‌های خبری رژیم صهیونیستی که از این اتفاق دچار «شوک» شدهاند، اغلب رسانه‌های خبری جهان امضای موافقتنامه وزیران خارجه ایران و عربستان را که بعد از ۷ سال قطع رابطه سیاسی انجام شد و قرار است همراه با بازگشایی سفارتخانه‌های دو کشور و استقرار سفرا باشد مثبت ارزیابی کردند و به دنبال آن، اغلب دولت‌ها هم توافق در پکن را گامی برای گسترش روابط و همکاری‌‌های مسالمت‌آمیز و در نتیجه ایجاد ثبات بیشتر در حوزه خلیجفارس دانستند.
به‌طور رسمی و غیررسمی همه کشورهای مسلمان، به‌خصوص در خاورمیانه با این رویداد را با نگاهی مثبت برای بسط ثبات امنیتی، سیاسی و اقتصادی در منطقه برخورد کردند. روسیه، آمریکا و اروپا هم ابراز رضایت خود را از این اقدام علنی کردند و آن را گامی در جهت تنش‌زدایی و مصالحه سیاسی در منطقه خلیجفارس دانستند. به‌خصوص که در روابط سیاسی ایران و بحرین هم گشایش ایجاد شد و در فضای نقد و تفسیرهای رسمی و غیررسمی، اقدام به از سرگیری روابط سیاسی رسمی تهران ـ ریاض به سرعت تاثیر مثبت و جهت‌گیری برای پایان دادن به ادامه جنگ در یمن و گشایش مسیر گفتگو برای صلحی پایدار در این کشور اهمیت از سرگیری روابط رسمی ایران و عربستان را دو چندان کرد.
در داخل اسرائیل، سران شاخص سیاسی و نظامی رژیم‌صهیونیستی به صورت علنی نارضایتی خود را از تجدید روابط سیاسی تهران ـ ریاض و در پی آن تنش‌زدایی در روابط دولت‌ها در کشورهای اسلامی حوزه خلیجفارس و خاورمیانه ابزار کردند و آن را «شوک» و ضربه‌ای بزرگ بر سیاست استراتژیکی اسرائیل و مدیریت دولت نتانیاهو که «تهران» را خطر بزرگ و اصلی برای همه کشورهای منطقه معرفی و تصویر می‌کرد، دانستند. وزیر جنگ رژیم‌صهیونیستی در پاسخ به پرسش یکی از شبکه‌‌های خبری اسرائیلی گفت: «تجدید روابط سیاسی کشورهای منطقه، به خصوص در خلیجفارس با تهران، بسیاری از نقشه راه ما در منطقه را به هم ریخته است!
زمان انجام این توافق و موفقیت طرح تجدید روابط رسمی تهران ـ ریاض نیز حائز اهمیت است. به خصوص که نتانیاهو با تظاهرات بی‌سابقه و بزرگ شهروندان اسرائیلی، از جمله اقشار جوان علیه خود و دولت راستگرای افراطی‌اش مواجه است و تظاهرکنندگان و خواهان استعفاء و عزل نتانیاهو از نخست‌وزیری و ریاست دولت شدهاند. از چند هفته گذشته تاکنون، علیرغم سانسور خبری رویدادهای اعتراضی داخل اسرائیل از سوی اغلب خبرگزاری‌های غربی و حتی برخی شبکه‌‌های خبری در منطقه خاورمیانه، بحران مقبولیت و مشروعیت نتانیاهو و دولت او در داخل اسرائیل سراسری و فراگیر شده است. تا آنجا که برخی از صاحب‌نظران سیاسی در غرب در مصاحبه‌ها و نقد و تحلیل نوشته‌های خود، از اسرائیل در بحران فروپاشی یاد کرده‌اند.
واقعیت این اعتراض‌های شهروندان، بخصوص جوانان اسرائیلی، علاوه بر اعتراض و رد فساد مالی نتانیاهو همچنین همراهان او، خطر تجدید جنگی جدید از سوی نتانیاهو و دولتمردان راستگرای افراطی او است. در حالی که ویژگی قشر جوانان یهودی ـ اسرائیلی علیرغم تبلیغات گوناگون در داخل اسرائیل، «جنگ‌گریزی» است.
در مقابل «کاریزمای» سیاسی نتانیاهو و دولت راستگرای افراطی او، تشدید مداوم تقابل نظامی و جنگی علیه فلسطینیان داخل در اسرائیل و تشدید و تهدید نظامیگری علیه ایران و حزب‌‌الله لبنان است.
اکنون دیدار وزرای خارجه ایران و عربستان در پکن وآغاز دور جدید روابط مسالمت‌آمیز دو کشور اصلی و مهم اسلامی. مشکلات نتانیاهو و دولت افراطی راستگرای او را دو چندان کرده است. به‌طوری که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی و همچنین رئیس رژیم آن به صورت علنی اظهار کردند که: «اغلب طراحی و برنامه‌ریزی‌های ما با تجدید روابط ریاض ـ تهران سوخت و ما وارد شرایط جدیدی شده‌ایم!»
شاید هنوز زود باشد درباره پیامدهای تجدید روابط رسمی تهران ـ ریاض و دیدار وزرای خارجه ایران و عربستان پیش‌بینی داشت، اما واقعیت این است که دولت قدرتمند چین در اجرای برنامه‌های اقتصادی خود، به خصوص در حوزه انرژی، چرخش سرمایه‌های تجاری و مالی و گرفتن بازار مهم و تعیین کننده انرژی چون نفت و گاز، رونق و بسط روابط تجاری نقشه راه گسترده‌ای دارد که «دیدار در پکن» را می‌توان گام اول و مهم آن ارزیابی کرد. البته اجرای مسیر تفاهم به جای تقابل در منطقه (خلیجفارس و خاورمیانه) با تجربه‌های تاریخی آن‌که همواره کانون بحران‌های گوناگون بوده است، چندان سهل و آسان نیست. تا آینده منطقه و کشورهای اسلامی در آن چگونه رقم بخورد.