سردار سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران، در دیدار نوروزی خود با خانواده حاج احمد متوسلیان اعلام کرد: شهید جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان، اولین شهید ایرانی در راه فتح قدس است. سرانجام پس از ۴١سال، یک مقام رسمی، رسما خبر شهادت حاج احمد متوسلیان را اعلام کرد.
وی خاطرنشان کرد: شهید جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان اولین شهید ایرانی در راه فتح قدس است و فتح‌های امروز جبهه مقاومت، محصول راهی است که او برای آزادی قدس شریف و رهایی مردم مظلوم فلسطین از یوغ سلطه و ستم اشغالگران صهیونیست و حامیان آن‌ها باز کرد.
قاسم میرزایی نکو از نمایندگان سابق مجلس و از موسسان وزارت اطلاعات که در زمان جنگ نیز در واحدهای اطلاعاتی سپاه مشغول به‌کار بوده درباره تلاش گروهی از پاسداران برای آزادی و مبادله احمد متوسلیان با روزنامه قانون در سال۱۳۹۶ مصاحبه‌ای داشته که بخش‌هایی از آن در ادامه می‌آید:
- در آن زمان ما یک کمیته تشکیل دادیم که مسئولیت آن را آقای سیداحمد موسوی که برادرش نیز جز گروگان‌ها بود، بر عهده داشت. من، علی حمیظ، محسن خسرو و آقای نیازی نیز عضو این کمیته بودیم. رابط ما با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (رهبر معظم انقلاب) که در آن زمان رییس‌جمهور بودند، نیز آقای موسوی بود و بودجه‌ای برای این کار مشخص شد تا روی بازگشت احمد متوسلیان کار کنیم.
اولین کاری که کردیم این بود که با رفقای صمیمی و تمام رفقای گرمابه و گلستان احمد مانند شهید همت، شهیدان شهبازی، احمد کریمی و همسر و خانواده‌اش مصاحبه کردیم و تمام خصوصیات اخلاقی احمد را استخراج و این را به کد تبدیل و در ادامه با لبنان ارتباط برقرار کردیم.
این تیم دو بخش شد. یک گروه به لبنان رفتند و عده‌ای دیگر در تهران ماندند. من در تهران ماندم. این تیم قرار شد این کدها را به تشکیلات حزب‌الله و نفوذی‌ها در زندان‌های رژیم صهیونیستی بدهند تا بتوانند اثری از آن‌ها پیدا کنند. تیمی که به لبنان رفت متاسفانه به جای این که به این مساله بپردازد به دلیل وقوع اتفاقاتی نتوانست کارآیی لازم را داشته باشد.
- حزب‌الله در آن زمان تازه تشکیل شده بود و رهبرش سیدحسین موسوی بود. آن موقع شخصی به نام دیوید دُج رییس دانشکده آمریکایی بیروت بود. این شخص را به شکلی و با کمک حزب‌الله به تهران آوردند که آن نیز ماجرای دیگری دارد.
- (یعنی ربوده شد؟) بله. ما از لحاظ اطلاعاتی روی آن سوار شدیم. او آدم صاحب نفوذی در لبنان بود و همه گروه‌های دیگر از حزب‌الله گرفته تا مسیحی‌ها و مارونی‌ها و غیره او را قبول داشتند. ما گفتیم دیوید دج برای این که بتوانیم او را با متوسلیان و سایر گروگان‌ها مبادله کنیم، گزینه مناسبی است. با او کار را پیش بردیم. اطلاعات بسیار عمیقی داشت که از او استخراج شد تا این که یک روز درست زمانی که به نتیجه نزدیک شده بودیم، همه برنامه‌ها خراب شد.
- یک روز آقای رفیق‌دوست آمد و گفت که این شخص را بدهید که من ببرم. ما به او گفتیم که این زندانی تحویل ماست و شما نمی‌توانید او را ببرید. رفیق‌دوست گفت محسن رضایی او را خواسته است. خود محسن واسطه شد تا او را تحویل دهیم. به او گفتیم که باید مسائلی را درباره او به شما بگوییم. او موافقت کرد. من و علی حمیظ رفتیم تا با محسن صحبت کنیم. با او صحبت کردیم و گفتیم این مسائل را از او درآوردیم و اگر بگذاریم او برود ضربه سنگینی در رابطه با آزادی احمد می‌خوریم.
به او گفتیم رفیق‌دوست در قبال این آدم به سمت گرفتن اسلحه می‌رود نه آزادی احمد و سایر گروگان‌ها! محسن رضایی نیز گفت که ما هم اکنون تحت فشاریم و به اسلحه نیاز داریم و باید با سوری‌ها هماهنگ باشیم. فاروق‌الشرع در آن زمان وزیر خارجه سوریه بود و هماهنگی خوبی با رفیق‌دوست داشت. محسن به ما گفت که شما نیز دنبال رفیق‌دوست و دُج بروید و قبول کردند که آن چهار نفر گروگان هم جزو شروط مبادله قرار بگیرد.
برای بچه‌ها سریع پاسپورت گرفته شد و بچه‌های ما نیز همراه رفیق‌دوست و دج رفتند اما متاسفانه نگذاشتند بچه‌های ما از هواپیما پیاده شوند. محسن رفیق‌دوست و دیوید دُج به سمت یک میگ رفتند که هواپیما را هدایت می‌کردند و سوری‌ها نیز آمدند وآقای دُج را بردند و به جای آن ۲۱ افسر سوری را آزاد کردند و یک مقدار سلاح نیز که ما می‌خواستیم به ما دادند و به این ترتیب دست ما کوتاه و خرما بر نخیل ماند.
- بعد از این اتفاق بارها با رضایی صحبت کردم. هنوز نیز به محسن رضایی می‌گویم که تو باعث شدی احمد آزاد نشود و این مبادله صورت نگیرد.
انتشار مصاحبه قاسم میرزایی نکو باعث شد تا او قسمت‌هایی از مصاحبه را که درباره نقش محسن رضایی در ممانعت از مبادله متوسلیان با استاد آمریکایی را تکذیب کند . میرزایی نکو، درباره عبارتی که در آن نوشته شده «محسن رضایی باعث شد که متوسلیان آزاد نشود» و به تیتر مطلب تبدیل شده است، تأکید کرد: این مسأله حرف من نیست و کاملا نادرست و تحریف شده است.
حمید داودآبادی که مهرماه امسال، ۵۵ ساله می‌شود تمام زندگی حرفه‌ای و کاری‌اش با جنگ عجین است. او که خود رزمنده بوده و جانباز، عکاس، خبرنگار و نویسنده حوزه دفاع مقدس است و سردبیری مجله حوزه دفاع مقدس «فکه» و مجله تخصصی اسناد «پانزده خرداد» را برعهده دارد و صفحه‌ای تحت عنوان «از معراج برگشتگان» در نشریه «فرهنگ آفرینش» داشته که بعدها به کتاب تبدیل شد. او یکی از معدود نویسندگانی است که در مورد حاج احمد متوسلیان تحقیقات میدانی انجام داده و ۲ کتاب «سی و هفت سال» و «راز احمد» را منتشر کرده است.
این نویسنده و پژوهشگر جنگ در مورد ادعای پیگیری‌ها از طریق اینترپل و پلیس بین‌الملل نیز مدعی شده که در یک جلسه نیمه‌خصوصی آقای رائد موسوی - فرزند دیپلمات ربوده شده - به او گفته که «تا امروز یک برگ سند درباره این ۴ نفر، نه در دستگاه قضایی ما، نه لبنان و نه حتی در پلیس بین‌الملل نیست.
در همان جلسه آقای رائد موسوی گفت که اگر ما یک درصد هم احتمال زنده بودن این ۴ نفر را بدهیم، باید پیگیری کنیم. اینکه می‌گوید حتی یک درصد یعنی چه؟ یعنی تمام است داستان.» همچنین بنا به ادعای داودآبادی در ۱۵ سال اول پیگیری این پرونده دست‌کم «۲۱ میلیارد تومان در دهه ۶۰» هزینه شده که منتج به هیچ نتیجه‌ای نبوده است. او معتقد است «آن‌هایی که مسوولیت پیگیری پرونده حاج‌احمد و همراهانش را به عهده داشتند، ته داستان را می‌دانند.»
دیگر ادله‌ای که او برای شهادت متوسلیان و همراهانش از آن سخن گفته، اظهارات همسر سیدمحسن موسوی در یک برنامه تلویزیونی است که در پاسخ به این پرسش که «درنهایت این افراد زنده هستند یا نه؟» گفته «قطعا زنده هستند، مگر قرآن نگفته است و لاتحسبن الذین قتلوا فی‌سبیل‌الله امواتا.» داوودآبادی ادامه می‌دهد: «این سخن یعنی چه؟ اگر زنده هستند، چرا این آیه قرآن را به کار می‌بردید.»
علاوه بر این داودآبادی گفته که سال ۷۸ یک نفر به او خبر داده که پیکر حاج‌احمد در معراج شهدا نیست. آن زمان خبردار شده که سفارت ایران در بیروت می‌خواهد بیانیه‌ای در رابطه با این ۴ نفر صادر و اعلام کند که شهید شده‌اند و تعدادی استخوان را هم به عنوان پیکر تشییع کنند که در ادامه به خانواده موسوی توصیه می‌کند که نامه‌ای ارسال و مطرح کنند که اگر خبری منتشر شود، باید جزییات دقیق شهادت و محل دفن را اعلام کنند که در نهایت این موضوع در وزارت خارجه پیگیری نشد و ماجرا تا امروز منتفی شد.
او همه تکه‌های پازل شهادت احمد متوسلیان را کنار هم می‌چیند که بخشی از آن به اظهارات محسن رضایی بازمی‌گردد. سال ۹۵ محسن رضایی در دیدار با مادر حاج احمد گفت که به زودی خبرهای خوشی به‌شما می‌دهم ولی در قرآنی که به مادر حاج احمد هدیه داد، نوشت: «تقدیم به مادر شهید حاج احمد متوسلیان... . سال ۹۷ هم گفت که این‌ها همان روز اول شهید شده‌اند.»
داودآبادی اولین کسی نیست که بر شهادت حاج احمد متوسلیان اصرار دارد. همان چند روز منتهی به سالگرد ربوده شدن این ۴ نفر، حسین دهباشی، روزنامه‌نگار و تاریخ‌پژوه نیز تاکید کرد که او و داودآبادی محل دقیق شهادت و پیکر او در براره را می‌دانستند اما هر بار قصد اشاره‌ای به آن داشتند، «اختری سفیر پیشین ایران در سوریه و دیگران» نگذاشتند.
حسین دلیریان، خبرنگار اصول‌گرای حوزه امنیتی و دفاعی نیز همان روزها شهادت متوسلیان و همراهانش و همچنین محل دفن آن‌ها را قطعی دانست. با این‌حال برادر متوسلیان این ادعاها را رد کرد و گفت ۱۵ سال پیش از استخوان دست پدرش برای آزمایش «دی‌ان‌ای» نمونه‌برداری کردند اما به نتیجه نرسیدند. وزارت خارجه نیز همچون هر سال بیانیه‌ای داد که خبر از «هیچ» بود.
بیانیه‌ای که در واکنش به این اخبار آنقدر شتاب‌زده منتشر شد که در متن کپی شده سال گذشته، فراموش کردند سی و هفتمین سالگرد را به سی و هشتمین سالگرد ربوده شدن تغییر دهند. پایان داستان حاج احمد و ۳ همراهش با همه تاییدها و تکذیب‌ها اما همچنان باز است؛ اگر چه همه تکذیب ها و اما و اگرها سرانجام پس از ۴١سال، سردار سلامی فرمانده کل سپاه، رسما خبر شهادت حاج احمد متوسلیان را اعلام کرد.
216۲۱۳