علی خضریان سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی، اظهار کرد: مسایل و معضلات کنونی درباره حجاب، معلول متغیرهای اجتماعی متعددی است و نمی‌توان شیوع بی‌حجابی در بخشی از جامعه را تنها به یک یا دو عامل خاص نسبت داد و برخوردی سطحی و عوامانه با این فرایند پیچیده اجتماعی کرد. در شرایط اکنون نیز لازم است ریشه‌ها و سرچشمه‌های شکل‌گیری این پدیده اجتماعی را یافت و درباره هر یک و رابطه آن با دیگر عوامل و نقش و وزن آنها تأمل دقیقی برای سیاست‌گذاری‌ها صورت پذیرد.
وی ادامه داد: این موضوع اگر از همان ابتدای ظهور این پدیده نابهنجار اجتماعی و در شرایط شدت و فراگیری پایین‌تر اگر مسئولانه و عالمانه در این باره تأمل و تصمیم‌سازی و اقدام می‌شد، هرگز شاهد شدت یافتن روزافزون آن و تبدیل شدن به معضلی اجتماعی نبودیم و در موقعیت فعلی قرار نمی‌گرفتیم.
نماینده تهران در مجلس تاکید کرد: متأسفانه از همان سال‌های آغازین انقلاب، شاهد رفتارهایی برای دفاع از حجاب و مقابله با بدحجابی در جامعه بوده‌ایم که با جهت‌گیریِ اجتماعی گفتمان انقلاب اسلامی، فاصله بسیار زیادی داشت و جریانی که امروز نیز به غلط پرچمدار وادادگی در همه شئون سیاسی و فرهنگی است، آن زمان نیز با اقدامات افراطی برآمده از هیجانات و بر خلاف عقلانیت انقلابی، روش‌های سخت و گزنده‌ای را در مواجهه با این پدیده در پیش گرفتند و صورت ناروایی از نهی از منکر و حجاب را ساخته و پرداخته کردند.
خضریان ادامه داد: اقداماتی که امثال اکبر پونزی‌ها با رفتارهای ناموجه و غیراخلاقی خود در دهه ۶۰ رقم زدند، موجب هراس‌افکنی در جامعه و احساس بیگانگی با آرمان‌های فرهنگی انقلاب در بخشی از جامعه شد. پس از آن نیز همین جریان در دهه ۷۰ از سوی دیگر بوم افتاد و با ایده تساهل و تسامح، رها شدگی فرهنگی و ابتذال را تئوریزه و اجرا کردند و در حقیقت منطق فرهنگیِ ناصواب دیگری را در مقابل گفتمان انقلاب اسلامی در پیش گرفتند و به بدنه اجتماعی معتقد به گفتمان انقلاب و خط فرهنگی اصیل آن، ضربه زدند.
وی گفت: ممکن است برخی نسبت به آنچه بیان شد، از باب اینکه این مسایل مربوط به تاریخ است، خرده بگیرند. اما این مطالب تنها یک روایت تاریخی که پشت سر نهاده شده نیست، بلکه تاریخی است که در متن امروز جامعه آثارش جاری و ساری است. لذا نمی‌توان شرایط اکنون را بدون تحلیل درست از گذشته شناخت. البته باید تصریح شود ضمن اینکه بی‌حجابی عده‌ای در محیط اجتماعی معلول علت‌های متعدد و دارای ریشه‌های مختلفی است و لازم است به‌جای معلول‌ها با علّت‌ها برخورد شود و به اصلاح‌های اساسی روآورد. اما این موضوع به معنای آن نیست که اقدام حاکمیت در مواجهه با خود پدیده بی‌حجابی را با این استدلال و با هدف رفع متغیرهای متعدد متوقف کنیم و به این ترتیب، محیط اجتماعی را عملاً با بی‌برنامگی دچار تعلیق کنیم.
این نماینده مجلس تاکید کرد: اگر بخواهیم موضوع مواجهه با بی‌حجابی عده‌ای در جامعه را به موضوعاتی چون رفع مسایل اقتصادی و فرهنگی همچون ازدواج و اشتغال و تربیت جنسی مشروط کنیم و این‌طور استدلال شود که با سامان‌یافتن این امور، وضع حجاب نیز به خودی خود اصلاح خواهد شد، در حقیقت یک مسأله را به مسأله‌های متعددی مرتبط کردیم. در حالیکه باید هم به مسأله بی‌حجابی در جای خودش پرداخته شود و هم رفع دیگر مسایل در دست برنامه‌ریزی و اقدام قرار گیرد. چرا که چنین تعلیقی، معنایی جز توقف نخواهد داشت و وضعیت اجتماعی را بدتر و پیچیده‌تر خواهد کرد.
وی گفت: معتقدم بر اساس منطق معقول، مجلس، دولت و دستگاه قضایی می‌بایست در عین مواجهه‌ی درست با ریشه‌ها، در این سطح نیز فعال باشند. این منطق معقول در دیگر امور هم پذیرفته شده است. برای مثال هیچ فرد و جامعه‌ای این استدلال را نمی‌پذیرد که چون هنوز فقر و بیکاری در جامعه وجود دارد و چون فقر در دزدی و ضعف دیانت و طمع ریشه دارد، پس باید به جای برخورد با دزدها، با این سرچشمه‌ها برخورد کرد و دزد را در جامعه رها کرد. ضمن اینکه هیچ فرد منصفی این ادعا را تایید نمی‌کند که گفتمان انقلاب اسلامی دیگر مسایل جامعه را به فراموشی سپرده و تنها به حجاب می‌پردازد و تنها تحقق آن را مطالبه می‌کند. اما باید تأکید شود که با تقلیل این موضوع و حذف آن هم به طور کلی مخالف است و این مهم را در کنار موضوعات مهم و متعدد دیگر در حال پیگیری است.
خضریان یادآور شد: در طول سال‌های گذشته نیروهای مؤمن و انقلابی در هر جایی که امکان مطالبه و یا اقدام داشتند، مسأله‌های متنوعی را در دستور کار خویش قرار دادند و در راستای هر کدام نیز گام‌های مهمی برداشتند و حجاب فقط یکی از این موضوعات بود که حتی در صدر موضوعات نیز نبوده است. لذا پرداختن امروز به مسأله حجاب، به هیچ وجه به معنای به حاشیه راندن و سانسور دیگر موضوعات و مطالبات اجتماعی نیست.
وی گفت: مجلس ضمن اینکه خود را مکلف به پرداختن به این مسأله و رفع معضلات پیش آمده و نظارت از دستگاه‌ها برای اجرای صحیح قانون حجاب و عفاف و در صورت لزوم تقویت و اصلاح قوانین مرتبط با این موضوع می‌داند، و در همین خصوص نیز پرونده‌ای در کمیسیون اصل نودم قانون اساسی در حال رسیدگی به ترک فعل دستگاه‌ها و مطالبه اجرای قانون می‌باشد، نسبت به رفع دیگر مسایل جامعه نیز خود را مسئول می‌داند و موضوعات دیگر را از فهرست دغدغه‌های خویش خارج نکرده است و برخلاف تصور القا شده جریان همسو با غرب در محیط رسانه‌ای، فرهنگ به‌طور کلی و حجاب به‌طور خاص، هیچ‌گاه صدرنشین دغدغه‌های دولت‌ها و مجالس نبوده و در دوره یازدهم نیز همواره مسأله‌های اقتصادی، در کانون جهت‌گیری‌ها قرار داشته‌اند و با توجه به فراگیری مشکلات جامعه همچنان نیز اقتصاد از اولویت بالاتری برخوردار است.
این نماینده مجلس اضافه کرد: بنده از همان هفته اولی که برخی به بهانه درگذشت قابل تأسف یکی از بانوان تلاش کردند با هوچی‌گری رسانه‌ای زمینه‌سازی عقب نشینی حاکمیت از اجرای حکم الهی را تئوریزه کنند، در یک برنامه تلویزیونی و مناظره با یکی از چهره‌های سیاسی تاکید کردم که بر فرض اینکه بخشی از جامعه در موضوع حجاب قائل به اجرای شرع نیستند، حاکمیت نمی‌تواند از شرع عقب‌نشینی کند و چون بخشی از مردم این ارزش دینی جامعه را نمی‌پذیرند و یا آن را نمی‌پسندند، پس باید از آن چشم پوشید و حکم الهی را نادیده انگاشت. خدای متعال که ارزش‌های دینی را تشریع کرده، چنین اجازه‌ای و امکانی به حاکمیت اسلامی نداده است.
وی ادامه داد: از این رو، دست کشیدن از احکام و ارزش‌های الهی با این توجیه که مردم با آن همراه نیستند، یک سیاست مشروع نیست. بلکه باید تلاش شود ضمن اجرای احکام الهی، آن بخش از جامعه را با ابزار تبلیغات و انجام کار فرهنگی با آن ارزش الهی، تا آنجا که امکان دارد همراه و موافق کرد.
عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس افزود: متأسفانه برخی به محض اینکه در مواجهه با چنین فضایی قرار می‌گیرند، به دلایل مختلف به جای اقناع و روشنگری و تغییر ذهنیت‌ها به نفع دین، عقب‌نشینی و انفعال را در دستور قرار می‌دهند و بخش گسترده‌ای از جامعه که بر موضوع حجاب و عفاف اجتماعی تأکید دارند را نادیده می‌گیرند و به بهانه واهی عدم دوقطبی سازی از حجاب اختیاری دفاع می‌کنند که نه تنها فاقد منطق و عقلانیت حکمرانی دینی است، بلکه انتهای آن نیز مشخص نیست به کجا می‌انجامد.
خضریان در پایان اظهار داشت: معتقدم جریان انقلاب باید با تجدیدنظر در سازوکارها و رویه‌های فرهنگی جامعه و بدون عقب‌نشینی از مسأله حجاب، به دنبال راه‌های نو و خلاقانه برای مواجهه صحیح باشد و با شناخت و اقدام از مسیر راه‌های میان‌بر و کم‌هزینه، نسبت به موضوع ورود کند. ضمن اینکه با درک صحیح از وضعیت اجتماعی لازم است اقدامات همراه با صبوری و عقلانیت صورت پذیرد تا از این حالت اجتماعی که برای هر فرد مؤمنی ناخوشایند است، با کمترین هزینه عبور کنیم.
۲۱۲۱۷