شماره هفت پرسپولیسی‌ها بعد از چند فصل دوری از این تیم، در این فصل به پرسپولیس بازگشت. سروش رفیعی که در تابستان برای سومین بار به پرسپولیس برگشت، تا قبل از تعطیلی لیگ به عنوان بازیکن ثابت به میدان می‌رفت و جزو خوب‌های تیمش بود.
با این حال بعد از جام جهانی شرایط برای سروش تغییر کرد و او با وجود اینکه در بازی مقابل مس کرمان و ذوب آهن موفق شد دو پاس گل ۳ امتیازی بدهد، جایی در ترکیب اصلی پرسپولیس نداشت و به نوعی از برنامه‌های تاکتیکی یحیی گل محمدی خارج شد.
پرسپولیس در خط میانی و حمله مشکلات زیادی دارد و یکی از بزرگترین مشکلات این تیم به این موضوع برمی‌گردد که هافبک‌های این تیم نمی‌توانند پاس‌های کلیدی به مهاجمان بدهند و خلق موقعیت کنند. دقیقا کاری که رفیعی در آن تبحر دارد و به خوبی از پس این کار برمی‌آید.
شکست مقابل هوادار باعث شد تا انتقاد از یحیی و تیمش به اوج برسد و همین موضوع باعث شد تا یحیی در بازی حساس مقابل سپاهان دست به ترکیبش بزند و تغییراتی اعمال کند. با وجود چند تغییر در ترکیب پرسپولیس، خبری از حضور سروش در ترکیب اصلی نبود و مثل بازی‌های گذشته این بازیکن نیمکت نشین بود. رفیعی اما از دقیقه ۷۶ به بازی آمد و عمملکرد فوق العاده ای هم داشت.
سروش روی گل سوم پرسپولیس تاثیرگذار بود ولی اوج کارش روی گل چهارم تیمش بود که پاس فوق العاده ای به پریرا داد و این بازیکن هم موفق شد پنالتی بگیرد. رفیعی در بازی با سپاهان بارها در امر موقعیت سازی به تیمش کمک کرد. موضوعی که دقیقا نقطه ضعف پرسپولیس در بازی‌های گذشته به حساب می‌آمد. سروش در بین هافبک‌های پرسپولیس تنها بازیکنی است که توانایی بازیسازی دارد و نفراتی مثل کامیابی نیا، سرلک و اسدبیگی بیشتر تدافعی و تخریبی هستند.
هرچند گل محمدی خیلی علاقه ای به فیکس بازی دادن به سروش ندارد ولی این بازیکن می‌تواند خیلی به تیم او کمک کند و حضورش در ترکیب اصلی می‌تواند مثمرثمر باشد. در واقع رفیعی حلقه گمشده پرسپولیس بود که در اصفهان پیدا شد و حال باید دید با توجه به عملکرد خوبی سروش، یحیی در بازی‌های بعد به این بازیکن فرصت بازی در ترکیب اصلی پرسپولیس را می‌دهد یا خیر.