فردای اقتصاد: زمانی که جاسیندا آردرن تصمیم خود برای استعفا از سمت نخست وزیری نیوزلند را اعلام کرد، فرسودگی شغلی را دلیل آن ذکر نکرد. اما او آن را توصیف کرد. او گفت: «من میدانم که این کار چه چیزی را میطلبد، و میدانم که دیگر آنقدر مخزنم خالی است که نمیتوانم عدالت را اجرا کنم. "به همین سادگی است."
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۹ فرسودگی شغلی را به عنوان یک "پدیده شغلی" پذیرفت، اما فرسودگی شغلی یا کاری هنوز هم میتواند تأثیر قابلتوجهی بر سلامت روحی و جسمی شما داشته باشد و ارتباط نزدیکی با افسردگی و اضطراب دارد. فرسودگی شغلی در بین کارکنان مراقبتهای بهداشتی، دانشجویان پزشکی و مراقبین رایج است. اما میتوان آن را در حرفههای دیگر نیز تجربه کرد. هفته گذشته، جو ترومن، گیتاریست گروه Fall Out Boy، اعلام کرد که به خاطر سلامت روان خود از گروه کناره گیری میکند. و نائومی اوزاکا ستاره تنیس در سال ۲۰۲۱ زمانی که اعلام کرد به استراحت از این ورزش نیاز دارد در اوج بازی خود بود.
اما کارشناسان بهداشت روان در مورد فرسودگی شغلی، نحوه شناسایی و نحوه مقابله با آن چه میگویند؟
فرسودگی شغلی چیست؟
جود بروئر، مدیر تحقیقات و نوآوری در مرکز ذهنآگاهی دانشگاه براون و مدیر ارشد پزشکی مرکز "شیرکر"، که یک شرکت سلامت دیجیتال است، میگوید: «فرسودگی شغلی میتواند برای افراد مختلف معانی مختلفی داشته باشد. فرسودگی شغلی برای هر کسی صدق میکند. بنابراین، در واقع، این مربوط به زمانی است که کسی دیگر از نظر عملکردی، از عهده وظایفش بر نمیآید.» طبق پرسشنامه فرسودگی شغلی یک ابزار تشخیصی معروف به نام مسلچ، فرسودگی زمانی رخ میدهد که سه عامل به طور همزمان وجود داشته باشند: خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش احساس موفقیت شخصی. فرسودگی شغلی اغلب به عنوان احساس تخلیه عاطفی ناشی از کار و فقط اهمیت ندادن، احساس بدبین بودن یا شرایط به ظاهر بی رحمانه، یا فاصله گرفتن از موقعیتها توصیف میشود. بروئر میگوید: «بنابراین، برای مثال، پزشکان به این شهرت دارند که گرمترین افراد نیستند. "بعضی عالی هستند، اما اغلب وقتی پزشکان خسته میشوند، فقط به نوعی خود را از بیماران خود دور میکنند، و این نوع بیرحمی خوانده میشود."
فرسودگی شغلی چه احساسی دارد؟
الیسا اپل، استاد دپارتمان روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، میگوید که سخنرانی استعفای آردرن ، نخستوزیر نیوزیلند، شرح واضحی از فرسودگی شغلی ارائه میکند. اپل، نویسنده کتاب «نسخه استرس: هفت روز برای شادی و راحتی بیشتر»، میگوید: «من عاشق تشبیه او با عبارت «مخزن من خالی است» هستم. "شما در واقع رنج میبرید، زیرا انرژی خود را از دست دادهاید. شما آن را از نظر فیزیکی از دست دادهاید. و همچنین بخشی از انگیزهای را که به شما کمک کرده است که مخزن توانتان را برای سالها یا دههها تامین کند، از دست دادهاید. بنابراین احساس فرسودگی روحی بسیار آزاردهنده است.» فرسودگی شغلی با فرسودگی فیزیکی یا فقط خستگی از ساعات طولانی کار تعریف نمیشود. اپل گفت، اما افراد مبتلا به فرسودگی اغلب احساس خستگی میکنند. او افزود: "احساس خستگی عاطفی به این معنی است که شما خود را احساس نمیکنید." "شما دیگر با احساسات خود در تماس نیستید. و در واقع، احساسات شما محدود شدهاند و احساس بیحسی میکنید، زمانی که قبلاً اینقدر اهمیت میدادید.» فرسودگی شغلی میتواند منجر به احساس خستگی شود. ایپل میگوید: «ما دیگر نمیتوانیم احساسات خاصی را حس کنیم، و بدنمان به پیام غرقشدهای که ذهن ارسال میکند، با هوشیاری برای بالا نگهداشتن سیستم پاسخ به استرس، حتی زمانی که میخوابیم، پاسخ میدهد».
چگونه بفهمم که واقعاً دچار فرسودگی شغلی شدهام یا فقط سخت کار میکنم؟
بروئر میگوید: یکی از راههای فهمیدن اینکه آیا فرسودگی شغلی دارید یا نه این است که به شغل خود فکر کنید و واکنش خود را بسنجید. او این پرسش را طرح میکند که در این مواقع "چه اتفاقی میافتد؟". یک فرد میتواند کمتر مشتاق کار باشد و فرسوده نشود. اما اگر واکنش این باشد: "اوه، خدا. من نمیتوانم، و فردی سعی میکند از کار اجتناب کند، پس اینها میتوانند نشانههای فرسودگی شغلی باشند.
تفاوت بین فرسودگی شغلی، اضطراب و افسردگی چیست؟
در حالی که فرسودگی شغلی ارتباط تنگاتنگی با اضطراب و افسردگی دارد، تفاوتهای مشخصی نیز وجود دارد. به گفته یپل، برخی از افراد حتی از فرسودگی شغلی به عنوان "افسردگی کاری" یاد میکنند. برخی از علائم فیزیکی یکسان هستند، مانند احساس خستگی، تخلیه انرژی و تحریک پذیری، غمگینی یا اضطراب. ایپل میگوید: «همچنین ممکن است فرد نسبت به نقش و کارآییشان احساس ناامیدی داشته باشد و احساس کند که اوضاع هرگز در کار تغییر نخواهد کرد. "و بنابراین این یک موضوع موازی با افسردگی است، جایی که ما احساس ناامیدی میکنیم، و هیچ نور درخشان یا پایانی برای بدبختی خود در آینده نمیبینیم."
ایپل بر این باور است که که افسردگی اغلب بر خود و احساس بیارزشی یا انتقاد از خود متمرکز است. او گفت: فرسودگی شغلی بر استرس مزمن غیرقابل تحمل ناشی از نیازهای کاری متمرکز است، خواه کار بدون دستمزد در خانه، مانند مراقب بودن، یا درخواستهای شغل روزانه شما باشد. ایپل میگوید که مطالعات روی دستیاران جراحی، سطوح بالایی از خودکشی و افسردگی را در نتیجه فرسودگی شغلی شناسایی کرده است. او گفت: «بنابراین استرس مزمن به تنهایی برای بدن و سلامت عاطفی ما مضر است. فرسودگی شغلی پاسخی خاص به استرس مزمن طاقت فرسا است که معمولاً ناشی از کار است. و افسردگی واکنش عاطفی شدیدتری به استرس مزمن و فرسودگی شغلی است.
برای مقابله با فرسودگی شغلی چه کنم؟ آیا کناره گیری یا استعفا تنها گزینه است؟
بروئر میگوید که دلایل فرسودگی شغلی برای افراد مختلف میتواند متفاوت باشد. در نتیجه، برای افراد مهم است که سعی کنند علت اصلی را درک کنند. عوامل سبک زندگی، مانند رژیم غذایی نامناسب، کمبود خواب و نداشتن زمانی برای ورزش، میتوانند در فرسودگی شغلی نقش داشته باشند. و مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی باید در نظر گرفته شود. او میگوید: مواردی که افراد کنترل کمتری روی آنها دارند، مانند ساعات کاری طولانی، ضربالاجلهای غیرممکن و زمان کمی برای بهبودی و ریکاوری از کار، میتوانند در فرسودگی شغلی نقش داشته باشند.
بروئر گفت: «واقعاً به دنبال این است که ببینیم چه چیزی منجر به آن فرسودگی شغلی میشود، و سپس به آن علل ریشهای پی ببریم و ببینیم کسی چه کاری میتواند انجام دهد». به عنوان مثال، تمرکز بر روی عادات سالم و درمان اضطراب با فردی میتواند کمککننده باشد. او گفت: «عناصر فردی مرتبط با فرسودگی شغلی و عناصر نهادی وجود دارد. در حالی که پرداختن به مسائل فردی میتواند کمک کند، اگر تغییرات در محل کار امکان پذیر نباشد، مشکل کلی حل نخواهد شد.
ایپل میگوید: «دراماتیکترین راه برای رفع فرسودگی شغلی، ترک محل کار است. و مایه تاسف است که مردم اغلب با آن به عنوان تنها گزینه باقی میمانند، زیرا به عنوان یک فرد، نمیتوانند سیستم و ساختارهای موجود را تغییر دهند که فضای فرسودگی شغلی ایجاد می کند.
با این حال، برخی از مدیران میتوانند تفاوت ایجاد کنند.
او می گوید: "من فکر میکنم که مدیران در هر سطحی میتوانند محیط را برای کاهش فضای فرسودگی تغییر دهند." و بخشی از آن مدیریت برنامههای روزانه است تا آنها را انعطافپذیر کند، استراحتهای لازم را فراهم کند، با الگوبرداری از آسیبپذیری خود در برابر استرس، فضای سلامت را تشویق کند.»
منبع: واشنگتن پست
نویسنده: کلینگ سونگ
مترجم: شادی آذری حمیدیان