روز گذشته بود که محمد رضا پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش در پایان مجمع فدراسیون بسکتبال پاسخگوی سوالات خبرنگاران شد.در این پرسش و پاسخ او در جواب این سوال که موضع وزارت ورزش در مورد حضور اینچه‌درگاهی در اجلاس آسیایی ژیمناستیک در حالی که مسئولیتی ندارد، تاکید کرد: نمی‌دانم! ایشان بدون اطلاع ما شرکت کرده و اصلاً نمی‌دانم چرا شرکت کرده است.
این اتفاق در حالی افتاد که زهرا اینچه درگاهی عضو کمیسیون برابری جنسیتی فدراسیون جهانی است و در سایت فدراسیون جهانی نام او به عنوان رییس فدراسیون ایران نشان داده می شود:«آقایان بروند و این نام را در سایت فدراسیون جهانی ژیمناستیک ببینند.»
هرگز چنین چیزی نبوده است.بنده قبل از رفتن به ایشان پیامک دادم که عازم چه جلسه ای هستم و ایشان کاملا اطلاع داشتند.شاید پیامکی که من زده ام را مشاهده و مطالعه نکرده اند اما به هر حال این پیامک وجود دارد و من این اطلاع را داده ام. تعجب می کنم که یک مقام مسئول در مورد چنین موضوع بدیهی که به ایشان اطلاع داده شده اظهار بی اطلاعی می کند و مدعی برخورد با من می شود. از نظر آقای پولادگر من در حال حاضر فاقد هر سمتی در مجموعه ورزش کشور هستم، فکر می کنم یک فرد عادی حداکثر کاری که می تواند بکند و احترامی که می تواند بگذارد این است که به هر حال اطلاع بدهد. هر چند که من از طرف وزارت ورزش اعزام نشدم، چون این آقایان با ما جلسه هم فکری نمی گذارند، هیچ ارتباطی با ما ندارند، علی رغم این که ما بارها گفتیم از هرگونه هم فکری، همکاری و تعامل استقبال می کنیم.
از دست من به عنوان یک فرد عادی جامعه همین بر می آمد که با پیامک به ایشان اطلاع دهم که عازم جلسه هستم. شاید به نظر من که ممکن است اشتباه باشد ناراحتی ایشان از این است چرا فدراسیون جهانی و آسیا من را به عنوان رئیس قانونی فدراسیون ژیمناستیک ایران قبول دارند؟ البته این چیزی است که دبیر کل فدراسیون جهانی ژیمناستیک به صورت شفاف تابستان سال ۱۴۰۱ به ایران اعلام کرد که فقط انتخابات قانونی طبق اساس نامه از طرف آن ها پذیرفته می شود که به هر حال خروجی آن به عنوان رئیس فدراسیون ژیمناستیک ایران قابل قبول است.من فکر می کنم این توضیحاتی است که من باید می دادم و آن پیامک هم موجود است.
حدودا چند هفته پیش ثبت نام کاندیداها انجام شد، کمیسیون تشکیل شد و چهار نفر بدوا تایید شدند. تعدادی از افراد ثبت نام شده از جمله آقایی که دور قبل هم کاندید بودند، به خاطر اشکال و ناکامل بودن سوابق مدیریتی‌اش رد شد، به دنبال تایید هم بودند و اعتراض کردند، کمیسیون رسیدگی به اعتراضات هم تشکیل شد. علی رغم این که چندین روز از آن جلسه گذشته است اما هنوز نتیجه اعلام نشده است و باید اعلام شود. از طرف دیگر رئیس فدراسیون قبل از من یک سری سوابق را برای ایشان تایید کردند.ما اسناد موثقی داریم که اگر لازم شود رسانه ای می کنیم. اسنادی که نشان می دهد سال های مورد ادعا برای مدیریت ایشان، در اماکن و اشتغال دیگری بوده است و امکان ندارد مدیر عامل باشگاه باشند.ایشان مدیرعامل باشگاه نبوده است و موسس بوده اند.ضمن اینکه مدیران باشگاه هم افراد دیگری بودند . اینکه عده‌ای که باید نقش بی‌طرف را در انتخابات فدراسیون بازی کنند مصرانه به دنبال ریاست افراد مورد نظر خودشان هستند اقدامی غیراخلاقی و بر خلاف مصالح ورزش کشور است.اگر این اتفاق رخ دهد چیزی از ژیمناستیک کشور نمی‌ماند. در آن زمان این افراد پاسخگو خواهند بود؟
بنظر میرسد تلاشی هست که عده ای حتی برای رسیدن به این هدف،روی صلاحیت من کار کنند و مانع حضور من در انتخابات شوند.اما مرور کارنامه مدیریتی ۴-۵ساله خود و ارتقا جایگاه کشور عزیزمان از حدود ۱۰۰در آغاز به ۲۴کشور نخست جهان،کسب کرسی های معنبر اسیایی و جهانی،ارتقا به رده کشور های ماژوریتی،رسیدن به رنک یک کسب سهمیه المپیک تومیو(برابر با ژیمناست ژاپن)،بالغ بر ۶۵مدال با ارزش و معنبر جهانی از جمله طلای جام جهانی سری کسب سهمیه المپیک، نقره قهرمانی اسیا،برنز المپیک جوانان و …..،ارتقا یکصد هزار نفری جامعه ورزشکاران رسمی ،میزبانی اکادمی بین المللی مربیگری زنان هنری سطح یک جهان و نربیت اولین مربیان خانم ببن المللی در ایران، اعزام داوران خانم به میابقات بین المللی مختلف و حتی بازیهای اسیایی،تشکیل کلاسهاس درجه یک مربیگری خانم ها و ایایان بعد از ۹و ۱۴سال تعطیلی و ….. را به افرادی که فکر میکنند اینجانب فاقد صلاحیت هستم را توصیه میکنم.
بیفزاییم که این توفیقات برای ورزش کشورمان ،با کارشکنی هایی که صورت میگرفت حاصل شد: دوبار قطع کمک های مالی وزارتی که بار دوم ۹ماه در سال ۱۴۰۰بود. بدون یک ریال کمک وزارت ورزش بود. قطع اتوماسیون اداری،پلمپ سالنها و دفتر فدراسیون، حذف ورزش پایه ژیمناستیک از المپیاد استعدادهای برتر ورزشی(که با رایزنی زیاد بعدها اضافه شد)،عدم ااحازه اعزام ملی پوشان به مسابقات بین المللی فقط گوشه هایی از آن هستند.
متاسفانه در طول سالیان گذشته تلاش‌هایی شد برای اینکه افراد موفق در عرصه مدیریت ورزشی، خانه‌نشین شوند. این اتفاق ضررهای جبران‌ناپذیری به ورزش کشور وارد کرد. در طول سالیانی که رئیس فدراسیون ژیمناستیک بودم تلاش کردم بهترین اتفاقات برای این رشته رخ دهد و فکر میکنم با کمک خدا و همراهی اهالی ژیمناستیک کشور موفق بوده‌ام؛ اما اینکه عده‌ای که دارای سمت در ورزش کشور هستند و تلاش میکنند که به هر نحو ممکن باعث رد صلاحیت من شوند تاسف‌آور است.
251251