سلام نو _ سرویس گردشگری: سال‌ها پیش شاید آن‌هایی که چابهار و دیدنی‌هایش را می‌شناختند، انگشت‌شمار بودند، امّا با ظهور دنیای دیجیتال و انتشار تصاویر زیبای آن، این مقصد طرفداران بسیاری پیدا کرد. هر ساله مخصوصا در فصل های سرد سال، مسافران بسیاری با تور چابهار یا به صورت شخصی به این سرزمین پر جاذبه سفر می‌کنند و از زیبایی‌هایش می‌گویند. به همین جهت پیشنهاد می‌کنیم همراه ما باشید و از جاذبه‌های بی‌نظیر و شگفت‌انگیزی که در چابهار وجود دارد و شما در سفر خود حتما باید آن‌ها را ببینید آگاه شوید.
جاذبه‌های بی‌نظیر و شگفت‌انگیز چابهار
ساحل درک
یکی از شگفتی‌های چابهار، وجود یک پدیده است که آن هم قرارگیری ساحل دریا با ساحلی کویر مانند است. این اتفاق، تنها در برخی از کشورهای خارجی افتاده است. در ساحل درک که به آن درگ هم می‌گویند این پدیده وجود دارد و جالب اینجاست که می‌توان ۲۰۰ متر آن طرف‌تر از دریا، درست وسط خشکی و کویر، چاه آب شیرین زد. تصاویری که از این تلاقی جالب در رسانه‌ها منتشر شده، نشان می‌دهد که این جاذبه چقدر برای اهالی سفر جذاب است. به خصوص وقتی نخل، آسمان، کویر و دریا در کنار هم قرار می‌گیرند.
در روستای درک هم می‌توانید اقامت کنید و هم غذای محلی بخورید. اگر اینجا رفتید، حتماً سری هم به باغ‌های موز بزنید؛ چون در این منطقه و منطقه دشتیاری می‌توانید موزهای کوچک سبز رنگی را ببینید که حسابی دلبری می‌کنند و شیرین هستند.
کوه‌های مریخی
همانطور که تاکنون متوجه شده‌اید جاهای دیدنی چابهار شامل جاذبه‌های طبیعی منحصر به فردی می‌شود که یکی از مشهورترین‌های آن کوه‌های مریخی است. کوه‌های مریخی یا مینیاتوری حدودا در۴۰ تا ۵۰ کیلومتری شرق چابهار واقع شده است و مهمترین ویژگی آن شکل و شمایل متفاوت کوه‌هاست که از فاصله دور خودنمایی می‌کنند. کوه‌های مریخی نوعی میراث زمین شناسی هستند و یک ژئوسایت محسوب می‌شوند. چرا که این کوه‌ها تا سالیان طویلی در زیر آب مدفون شده بودند و حضور فسیل‌های حیوانات آبزی در کوه این موضوع را به راحتی اثبات می‌کند. گفته می‌شود قدمت کوه‌های مریخی دست کم به چهار میلیون سال پیش بازمی‌گردد.
دریا بزرگ
مهمترین جاذبه‌ای که در شهر همجوار دریای عمان وجود دارد، قطعاً می‌تواند ساحل آن باشد. در چابهار هم سواحل زیاد و متنوعی شکل گرفته است.
اینجا دهانه اقیانوس است، با همه ویژگی‌های سواحل اقیانوسی. اما غیر از موجودات و گیاهانی که این سواحل و آب‌ها را از هم جدا می‌کنند، صخره‌ها و موج شکن‌های طبیعی چابهار است که هیچ کجا نمی‌توان آن‌ها را دید. برای رسیدن به ساحل صخره‌ای، باید به سراغ دریا بزرگ بروید. همان جا وقتی زمان زیادی را بگذرانید، موج‌های بلندی را می‌بینید که به صخره می‌خورند و تا ده‌ها متر بالا می‌روند. این جاذبه برای خیلی از افراد، هیجان‌انگیز است و جایی برای گرفتن عکس‌های زیباست. فقط باید مراقب بود این هیجان و ضربه آب، شما را با خود به داخل دریا نکشاند و زیر پای شما را روی صخره‌ها خالی نکند و تعادلتان را بهم نزند.
در همین دریا بزرگ، ساحل ماسه‌ای هم وجود دارد و چه چیزی بهتر از این که روی ماسه‌های داغ دراز بکشید و در پلاژ تمیز آن، زیر نظر مربیان و شناگران ماهر شنا کنید.
در دریا بزرگ بمانید. همین جا ساحل خزه‌ها را هم دارد. جایی که سبزی گیاه و تلالو آب و چشم‌انداز اقیانوس و آسمان آبی را با هم در یک قاب دارید. ساحل اینجا را خزه‌ها فرش کرده‌اند. صبح زود به اینجا بیایید، تا وقتی آب پایین رفت بتوانید بهتر خزه‌ها را ببینید که چطور در اثر فرسایش شیمیایی و فیزیکی، از هزاران سال پیش تا به حال اینجا جا خوش کرده‌اند.
تالاب لیپار
در مسیر جاده چابهار به گواتر که پیش می‌روید، در حدود ۱۵ کیلومتر در شرق چابهار، تالاب صورتی رنگی به چشم‌تان می‌خورد. رنگ صورتی و زیبای این تالاب وامدار موجوداتی است که در تالاب زندگی می‌کنند. از ماه خرداد هر چه جلوتر می‌رود، صورتی این تالاب بیشتر به نظر می‌رسد. در آذر ماه که پلانگتون‌های گیاهی در تالاب پررنگ‌تر می‌شوند، تالاب به نهایت رنگ صورتی خود می‌رسد. البته تالاب به رنگ سبز و آبی و زرد و سبز هم درمی‌آید اما رنگ غالب آن قرمز کمرنگ یا صورتی است.
قطعا اگر شما در ماه فروردین به این تالاب بروید و بار دیگر در آذرماه به این تالاب سر بزنید، تفاوت رنگ را احساس می‌کنید. در کنار این تالاب شاهد طبیعتی بکر خواهید بودکه به علت وجود درختان سرسبزی که دارد، چابهاری‌ها به آن ناحیه عروس چابهار می‌گویند. بنابراین برای رفتن به تالاب حتما دوربین‌تان را همراه‌تان ببرید.
کوه‌های گِل فشان
اگر تا بحال به چابهار سفر نکردید باید بگویم خود را آماده‌ی دیدن عجیب‌ترین و زیباترین مناظر بکنید. به سمت ۱۰۰ کیلومتری چابهار قدم بردارید، بین دشت کهیر و تنگ، سه تپه‌ی خاکستری رنگ ۱۰۰ متری کوچک به چشم‌تان می‌خورد. اگر در فصل بارانی نباشید، می‌توانید به راحتی از این تپه‌ها بالا بروید. در بالای تپه، یک چاله با عمق نیم متری می‌بینید که در کمال تعجب از آن صدایی شبیه به ترکیدن حباب به گوش می‌خورد.
دقیق‌تر که می‌شوید می‌بینید مقداری گِل خاکستری به صورت حباب از این چاله بیرون می‌زند و به اطراف پراکنده می‌شود. البته زمانی که علت آن را بدانید شاید چندان عجیب به نظر نرسد. حکایت بر آن است از آنجایی که چابهار در نزدیکی اقیانوس هند قرار دارد و از سویی به علت شکل پوسته‌ی زمین در این ناحیه، با فرورفتن پوسته‌ی اقیانوس در زیر این منطقه، فشار زیادی بوجود می‌آید که نتیجه‌ی آن همین حباب گِل است. مشابه همچین پدیده‌ای، در جمهوری آذربایجان و آمریکای مرکزی نیز وجود دارد.
