اکوایران: تا امروز انتظارهای روسیه مبنی بر اختلاف میان حامیان اوکراین محقق نشده است. اروپا وابستگی‌اش به انرژی روسیه را با درد محدود و بدون فاجعه سیاسی قطع کرده و از آنجا که تمام اقتصادهای بزرگ غرب در سال 2022 با وجود اختلال‌ها رشد کردند، اجماع برای تامین تسلیحات مورد نیاز کی‌یف تقویت شده است. با این حال، با اعلام بسیج صدها هزار سرباز روس در ماه سپتامبر و تغییر شرایط اقتصادی، زمان می‌تواند به نفع مسکو باشد.
به گزارش اکوایران، اکنون مشخص است که جنگ در اوکراین به زودی پایان نخواهد یافت. شرط در مسکو و هراس در کی‌یف بر این محور است که غرب پیش از آنکه روسیه شکست قاطعی را متحمل شود، استقامت خود را از دست دهد.
تا امروز انتظارهای روسیه مبنی بر بروز اختلاف میان حامیان اوکراین محقق نشده است. اروپا وابستگی‌اش به انرژی روسیه را با درد محدود و بدون فاجعه سیاسی قطع کرده و از آنجا که تمام اقتصادهای بزرگ غرب در سال 2022 با وجود اختلال‌ها رشد کردند، اجماع برای تامین تسلیحات مورد نیاز کی‌یف تقویت شده است. با این حال، با اعلام بسیج صدها هزار سرباز روس در ماه سپتامبر و تغییر شرایط اقتصادی، زمان می‌تواند به نفع مسکو باشد.
تاکنون نه ایالات متحده و نه اروپا، بالاخص در حوزه تولیدات نظامی، تمهیدات کافی را برای حفظ اوکراین در جنگی که به شکلی بالقوه می‌تواند چندین سال به طول انجامد، به عمل ننشانده‌اند. آنها همچنین در برابر درد ناشی از شوک‌های انرژی بیشتر هم مصون نیستند. «برونو ترترایس» معاون بنیاد تحقیقات استراتژیک اندیشکده‌ای در پاریس به وال استریت ژورنال گفته: این ایده که تداوم یک جنگ متعارف کلاسیک بزرگ در اروپا تا زمانی که یک جنگ جهانی آغاز نشود؛ مسأله‌ای جدی و مقوله‌ای قابل قبول نیست. به باور این تحلیلگر اگرچه انعطاف‌پذیری جوامع اروپایی قابل توجه بوده اما نمی‌توان آن را بدیهی قلمداد کرد.
همین موارد در ارتباط با ایالات متحده نیز صدق می‌کند، در حالی که کنگره در ماه دسامبر مجوز صرف 44.9 میلیارد دلار بودجه برای حمایت از جنگ در اوکراین را صادر کرد؛ رقمی حمایتی که احتمالا برای 9 ماه کفایت می‌کند. کنترل مجلس نمایندگان توسط جمهوری‌خواهان ممکن است تصمیم برای ارسال بسته‌های کمک نظامی و غیر نظامی بیشتر به کی‌یف را درگیر پیچیدگی کند. در همین راستا «ادوارد استرینگر»، رئیس پیشین ستاد دفاع بریتانیا به وال استریت ژورنال گفته که اگر زمان به نفع مسکو باشد، پس غرب باید در ماه‌های آینده به شکل برجسته‌تری از اوکراین حمایت کند و همزمان احتیاط‌های بیش از اندازه را که تاکنون در ارتباط با ارسال تسلیحات داشته، کنار بگذارد. این مارشال بازنشسته در ادامه به وال استریت ژورنال گفت که با تداوم قطره‌چکانی حمایت‌ها به میزانی که اوکراین هم متضرر نشود - سیاستی که امروز غرب بدان متوسل شده - صرفا زمینه برای طولانی‌تر شدن جنگ هموار می‌شود.
صنعت دفاعی اوکراین که زمانی بسیار با اهمیت بود، در جریان حمله هوایی روس‌ها در 11 ماه گذشته، از میان رفته و این کشور امروز برای بقای خود تقریبا به طوئر کامل به سلاح‌ها و مهمات ارائه شده توسط غرب متکی است. به نوشته وال استریت ژونال در حالی که اقتصاد روسیه، تقریبا به اندازه اقتصاد اسپانیا، در قیاس با مجموع قدرت ایالات متحده و متحدانش در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) کوچک است، تدارکات و سیستم دفاعی غرب، برخلاف روسیه، عمدتا مبتنی بر پیروی از رویه‌ها و برنامه‌های زمان صلح است.
به باور «مایکل کوفمن»، مدیر مطالعات روسیه، غرب به طور کلی روسیه را از منظر پتانسیل اقتصادی و ظرفیت دفاعی - صنعتی تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و این باید به ما این درک و باور را بدهد که در یک نبرد طولانی، اوکراین نیاز به حمایت‌های بیشتری از جانب غرب برای پیروزی در مناقشه دارد.
اما این یک نتیجه از پیش تعیین شده نیست. اراده بسیاری لازم است، چراکه جنگ‌ها اساسا رقابت اراده‌ها است. پیش از بسیج نیروها در پاییز، روسیه که حمله را با توسل به نیروهای قراردادی‌اش کلید زده بود، با کمبود نیروی انسانی در اوکراین روبرو شد؛ رخدادی که برایش تبدیل به چالش شد و بر همین اساس بر مزیت قاطعش یعنی قدرت توپخانه متکی بود.
امروز روسیه بیش از 300 هزار سرباز روس را بسیج کرده و بدین طریق به مشکل نیروی انسانی‌اش پایان داده است؛ هرچند درگیر کمبود مهمات و مواد اولیه است. در درازمدت، محاسبه نیروی انسانی به نفع مسکو است، چراکه روسیه 3.5 برابر اوکراین جمعیت دارد. حتی اگر مسکو به ازای هر یک سرباز اوکراینی دو کشته بدهد، باز هم قدرت نسبی خود را دارا خواهد بود.
مقام‌های غربی می‌گویند تاکنون تلفات جنگی روسیه که به چند ده هزار نفر می‌رسد، با اوکراین قابل قیاس نیست. محاسبه مهمات و تسلیحات، پیچیده‌تر است. تحلیلگران نظامی می‌گویند که اوکراین از گلوله‌های توپخانه ای 155 میلی متری غربی استفاده می کند که تقریبا دو برابر میزان تولید آمریکا و متحدانش است. با این سرعت آتش، کی‌یف می‌گججتواند در تابستان یا پاییز سال جاری ذخایر آمریکا و اروپا را درگیر بحران کند. تا ان زمان روسیه با تمرکز یکجانبه بر نبرد، ممکن است بتواند تولید مهمات خود را گسترش دهد تا با سرعت جنگ همگام شود.با این همه بعید است که شکاف بالقوه خطرناکی میان قدرت آتش اوکراین و روسیه در نیمه دوم سال 2023 ایجاد شود.
وال استریت ژورنال نوشته که غرب نباید روسیه را دست کم بگیرد، چرا که همانگونه که دبیر کل ناتو گفته بعید نیست پوتین اهداف جنگی اش را تغییر داده باشد.بسیج عمومی پیشتر به پوتین فرصت داد تا حضورش در خط مقدم را تثبیت کرده و اطراف باخموت در شرق دونتسک را هدف ضد حمله قرار دهد. پس احتمال توافق برای مذاکره درباره اینده قبال پیش بینی دور از ذهن است. سفیر پیشین ایالات متحده در ناتو در این باب به وال استریت ژورنال گفته هر مفهومی در باب روند صلح منتفی است چرا که پوتین دست به هر کاری می زند تا ثابت کند که این نبرد برایش اهمیت وجودی دارد. او در حال آماده سازی مردمش برای یک نبرد طولانی است و جاه طلبی هایش به مقوله ای غیر قابل کنترل تبدیل شده است.روسیه شاید به حداقل ها هم راضی شود که این حداقل ها می تواند تصرف مناطق دونتسک، لوهانسک، خرسون و ژاپروژیا باشد. با این همه اوکراین به چیزی کم تر از خروج روس ها از این سرزمین رضایت نمی دهد. تحلیلگران بر این باورند که روس ها برای نبردهای جدید، حمله های جدید آماده می شوند نه برای گفتگو و رایزنی جستجوی. چرا که ماحصل رایزنی ها آن چیزی نیست که روسیه مشتاقش باشد.