با نگاهی به ادوار مختلف جشنواره فیلم فجر به این نتیجه می رسیم که هر سال جشنواره با نام های متفاوتی برگزار شده است و کارگردانان صاحب نام و پیشکسوت نیز بخشی از جشنواره بودند که برخی با آثار درخشان وارد جشنواره می شدند و البته بعضی دیگر اگرچه صاحب نام ، صاحب سبک و پرطرفدار اما فیلم های ضعیفی را با خود به جشنواره می آوردند که تا حدود زیادی باعث دلسردی طرفدارانشان می شد.
اما در این میان بارها شاهد این بوده ایم که جشنواره های فیلم فجر معرف چهره هایی جوان و پرسروصدا بوده است که اتفاقا در بسیاری از اوقات اکثر سیمرغ های جشنواره را درو کردند و در بخش های مختلف نامزد بوده اند.
اگرچه نام ها و شهرت ها و سوابق کاری کارگردانان در اعتبار یک جشنواره موثر است و حضور چهره های نامدار می تواند جایگاه جشنواره را محکم تر کند اما در این سالها بارها به این نتیجه رسیده ایم که جشنواره را نام های جوان می گردانند و معمولا فیلم های درجه یک و متفاوت در سالهای اخیر از آن چهره هایی بوده است که شاید تا قبل از جشنواره نام و نشانی از آنها نداشته ایم.
شما به فیلم هایی چون «ابد و یک روز» ساخته سعید روستایی دقت کنید یا آثاری مانند ایستاده در غبار، ماجرای نیمروز، لاتاری و ... محمدحسین مهدویان را در چند جشنواره ای که حضور داشت رصد کنید و در ادامه با نام هایی چون کاظم دانشی با فیلم علفزار و امید شمس با فیلم «ملاقات خصوصی » را بررسی کنید تا متوجه شوید که معمولا جشنواره جایی برای درخشیدن است تا محکم کردن جای پای قبلی ، فراموش نکنیم سینما رو به جلو حرکت می کند و کارگردانان با سابقه برای ماندگار شدن در این عرصه باید به روز فیلمسازی کنند و در انتخاب سوژه ها و موضوعات سراغ ماجراهای بکر بروند .
جشنواره فیلم فجر جدا از اینکه به عنوان یک فستیوال سینمایی منتظر است تا رقابتی محسوس یا نامحسوس میان سینماگران اتفاق بیفتد اما باید از پتانسیل این اتفاق سینمایی برای معرفی چهره های جدید و ایده های نو و تفکرات جذاب و خاص سینمایی نهایت استفاده را ببریم و فراموش نکنیم تمام نام هایی که امروز به عنوان پیشکسوتان سینما شناخته می شوند روزی به عنوان یک فیلمساز جوان در سینمای ایران مطرح شده اند و در جشنواره ها درخشیدند و امروز صاحب نام هستند.
پس به چهره های جوان اعتماد کنیم، تفکرات جدید را به سینمای ایران بیاوریم و پای افرادی را که با ایده های نو به سینما می آیند را به جشنواره باز کنیم، در هنگام داوری نگاه ویژه روی ساخته های آنها داشته باشیم و کمتر تلاش مان بر این باشد که اسم ها جشنواره را بچرخانند، در حقیقت جشنواره را باید تفکرات نو ، ساخته های جسور و البته فیلم هایی که قدرت و توان درخشش در جشنواره فجر را دارند بسازد و این مسئله را باید در بحث قضاوت جشنواره نیز مد نظر قرار دهیم.
امسال جشنواره فیلم فجر به دنبال سورپرایز مخاطبانش است و حضور چند کارگردان جوان و فیلم اولی با آثار درخشان که بزودی معرفی خواهند شد خبر از آن می دهد که بر خلاف نظر بعضی فجر چهل و یکم نیز محلی برای درخشش سینمای ایران است.
انتهای پیام